Eenmaal thuis dacht ik van goh als het maar zo'n lullig wondje is zal ik de pleister er maar even af halen en dit is wat ik aantrof:
Dit ziet er in mijn ogen niet uit als een lullig wondje of als een wondje waar het korstje van af is. Ik kon dus fijn naar de EHBO op mijn fiets (au au au) om het te laten hechten en is hij weg gezakt op de fiets waardoor ik denk dat de klap die hij gemaakt harder is dan mij verteld.
Ik ben zó ongelooflijk pissig! Morgen komt er een gesprek want dit vind ik dus echt niet kunnen. Het kindje die hem meenam is zijn val is net uit het gips met een gebroken been. Wat doet een kind wat amper goed kan lopen tussen opgestapelde bankjes etc? Nou ik heb wel wat vraagjes, ik ben emotioneel en lichamelijk helemaal gesloopt nu. Toen ik de EHBO binnen kwam dachten ze dat ik voor mezelf kwam omdat ik zo moeilijk liep :S Dus dat zegt genoeg denk ik.....
Nu maar even ontladen en bijkomen, oh wat ben ik boos >:(
Wat een nare plek zeg, ik snap dat je boos bent!
BeantwoordenVerwijderen