maandag 27 april 2015

Onze tent :-)

En zo ziet onze tent eruit :-)
Een prachtige bruin/beige tipi. Manlief ging hem opzetten met de mededeling ik bel je als hij staat.
Ik ging zitten met een boek en kreeg na 5 minuten een telefoontje of ik kon komen met de kinderen.

Ik dacht dat hij hulp nodig had, maar hij stond gewoon al!
Super snel dus :-)

En al onze"bedjes" passen er met gemak in. Dus nu kunnen we aan de slag met de rest.
We zijn hard aan het ruimen in huis en het wordt elke keer een beetje leger. En dat voelt goed :-)
Inmiddels hebben we een leuk huis in Zweden aangeboden gekregen en hebben er ja op gezegd, dus ook dat is heel spannend!
Pas echt officieel is het als alles helemaal 100% is geregeld maar in principe is het voor ons. Dus ook dat is super gaaf!
We gaan er voor!

dinsdag 21 april 2015

Opruimen, weggeven en dromen.

Beetje bij beetje begint ons huis leger te worden. Willen we weg dan doen we dat zo licht mogelijk.
Ik geloof in uitwisseling van energie, soort van what you send out, you will get back. Dus ik geef een hoop weg. Grote meubels verkoop ik als ik ze kan verkopen en voor de rest maak ik zoveel mogelijk mensen blij.

Op die manier raak ik van mijn spullen af en doe ik ook nog wat goeds.

En dan kom je tot de conclusie dat je toch echt een mega hoop spullen heb... Zo gaf ik al 7 paar schoenen weg, 3 vuilniszakken met kleding, 2 winterjassen, 2 fietsen.. en ga zo maar door.
En eigenlijk voelt het wel fijn om lichter te zijn.

Doel in Zweden is ook om het zo leeg mogelijk te houden haha.

Ik hou wel veel van mijn boeken, althans veel, ik ben van 5 kasten vol, naar 1 kast terug gegaan, dus ook nog knap eigenlijk. En wat pagan zooi waar ik te veel aan gehecht ben.

Zoonlief is druk met wat hij mee wilt nemen en wat niet en dochter kijkt niet om naar speelgoed, die trekt liever de pannen uit de kast of sloopt mijn spullen haha.

Het meeste wat mee zal gaan zal toch uit de keuken komen.

Verder droom ik al sinds ik weet dat we kunnen gaan de meest uiteenlopende dingen. Over de reis, de kinderen, plekken die ik nog nooit heb gezien en ga zo maar door.

Ik ben benieuwd :-)

maandag 20 april 2015

Met als doel naar Zweden.

Als alles mee zit kunnen we in juli vertrekken. We zullen 2 maanden door Scandinavië reizen om vervolgens te landen in Zweden. Er is ons een mooi huis aangeboden op een mooie plek met een leuke school en tevens ook nog Nederlanders her en der.

Ik ben er heel veel mee bezig. Want waarom een andere plek? Waarom geen Nederland.

Hier over heb ik uiteraard veel nagedacht.

Voor mij, mijn man en ook mijn kinderen is de natuur heel belangrijk. Maar ook contact met mensen. De dingen rustig aan doen, aandacht voor elkaar, voor je omgeving.

Eigenlijk dingen die ik in Nederland heel mis. We leven hier langs elkaar heen en het beetje natuur wat we hebben ligt eigenlijk altijd nog een uur van de bewoonde wereld.
De scholen zitten volgepropt, zo zitten in de klas van mijn zoon al 33 kinderen. Er is geen persoonlijke aandacht, terwijl hij dat wel graag wilt.
In Zweden zijn de klassen klein en is er wél aandacht. Ook mogen kinderen veel meer kind zijn en leren veel van de natuur en spelen buiten.
Iets wat ik belangrijk vind. Want ondanks dat de scholing hier erg goed is. Is het (te) erg prestatie gericht (kom op cito toetsen in de kleuterklas? WTF!).
Ik wil dat mijn kinderen opgroeien als kínd, niet als speelbal van de maatschappij om mee te draaien in een ratrace waarin ze hun hart niet kunnen volgen.
En uiteraard gebeurd dat daar ook, maar heel anders. Tenminste als ik al die expats moet geloven.

Uiteraard is ondervinding de beste leermeester en ik hoop positief te zijn eenmaal daar.

Ik verlang naar de rust, de natuur, naar echte seizoenen. Om dromen waar te maken. Te spelen met mijn kinderen, een groentetuin te hebben, eindeloze wandelingen te maken, sneeuwpoppen maken in de winter, noem maar op.

Soms weet je gewoon als je ergens niet thuis bent. En dat heb ik hier in Nederland al vele jaren. Het past mij niet. De natuur niet, de maatschappij niet, de mentaliteit niet.
Ik sta altijd overal buiten, omdat ik juist niet mee doe aan die ratrace, andere interesses heb en andere idealen voor mijn kinderen.

Misschien ben ik een egoïst door ze mee te willen nemen, en sommige mensen zullen dat zo zien. Maar in mijn hart, mijn moederhart weet ik dat ze het geweldig gaan vinden, dat ze zich zullen verrijken, dat ze zullen helen en blij zullen zijn.

Ik heb hier geen familie of wat dan ook. En mijn vrienden die ik nu zo weinig zie, hebben dan een mooi vakantieadres. En ik ben er van overtuigd dat de band tussen de kids en hun vader sterk genoeg is om ver vandaan elkaar te wonen. En dat het zelfs nog wel beter kan worden dan dat het nu al is.

Maar goed misschien is het een utopie en kom ik na een aantal maanden met hangende pootjes terug. Maar dat heb ik het geprobeerd, ben ik een ervaring rijker.

We zullen zien. Vooralsnog zie ik het zonnig tegemoet en hebben we er allemaal ontzettend veel zin in <3

vrijdag 17 april 2015

Groen licht

Ik kan het niet langer binnen houden, zojuist hebben we financieel gezien groen licht gekregen. Dit betekend dat we echt onze reis kunnen beginnen en onze dromen waar kunnen gaan maken. Ik schrijf dit huilend met tranen van blijdschap.
Na 34 jaar ellende, pijn, tranen, afwijzing, mishandeling, misbruik, gebroken harten en zoveel meer, kan ik zeggen, ik ben vrij.
Ik ben 100% vrij.
Ik heb gevochten, heb in het diepste duister gezeten, maar ben altijd blijven geloven.
Zelfs als iedereen zei, je kan het niet, dit gaat je niet lukken, ja hoor leuke plannen etc etc. Er was altijd een vonkje diep in mij wat bleef branden.
En dit vonkje heeft nu de mogelijkheid gekregen om een vuur te worden.
Om samen met mijn geweldige man en 3 van mijn super kinderen op pad te gaan. Om samen walvissen te zien, het noorderlicht, huskytochten te doen, rendieren te zien, orca's, echte wildernis te zien, buiten te slapen, en zoveel meer.
Om mijn gekwetste zoon bij zijn hand te pakken en samen te helen. Om hem in de ogen te kijken en te zeggen, ventje, we hebben het gered, kijk om je heen, laat het binnen en geloof in jezelf.
Dit is zoveel meer voor mij dan "just a trip".
Dit is een zielenreis, een helingsreis, een liefdesreis.
Ik ben dankbaar, immens dankbaar.
Ik ben vrij heart-emoticon

zondag 5 april 2015

Grote veranderingen!

Het gaat goed, na weken zonder slaap, gillen, paniekaanvallen, niet willen eten, niet willen spelen, niet op de grond willen zitten, gillen in de buggy bij de bushalte en nog veel meer drama is het al een week rustig. We hebben geslapen, hele nachten, werden wakker met lachen en spelen (ipv van dramatisch krijsen), zagen een jongetje dat wilde spelen, at als een bootwerker, en jawel gisteren besloot meneer ineens te gaan lopen!


Het lijkt er op dat de rust terug is. Zijn bips is weer geheeld en hij kan poepen en gelukkig niet meer 30 keer per dag... Volgende week moeten we nog een keertje terug naar het ziekenhuis voor controle en dan zijn we eigenlijk klaar!

Dus dat is super! Maar wat eigenlijk misschien nog wel groter nieuws is, we gaan weg! We gaan met ons gezin door Europa reizen. En laten eigenlijk alles achter wat we hier hebben.
Ik liep al een tijd met dit idee rond, en in eerste instantie wilden we emigreren naar Zweden, maar hebben besloten eerst de kinderen wat te laten zien van de wereld en op avontuur te gaan met z'n allen. En dan zien we daarna wel weer verder.

Dus gaan we druk aan de slag om zo snel mogelijk weg te kunnen van hier. We hebben als streefdatum uiterlijk 1 september. Maar wordt dat eerder of later dan is dat ook goed natuurlijk. Het hangt van een aantal dingen af en hoe snel die dingen kunnen worden geregeld ;-)

Ik, en de rest van mijn gezin ook, kijk er heel erg naar uit. Mochten we voor/in de zomer weg gaan dan gaan we eerst naar Noorwegen, Zweden, Finland en zakken dan tegen de herfst af naar het zuiden, en vertrekken we meer richting herfst/winter dan doen we het uiteraard andersom.

Dus voor nu is het voorpret, kijken waar we heen willen, wat we willen doen en voor de rest laten we ons leiden door ons hart <3

Overigens ga ik hier mijn blog bijhouden over onze reis van begin tot eind, dus vind je het leuk om te volgen, voel je vrij dit te doen.
http://rainbowsflowersandkitties.blogspot.nl/

Liefs!