Terwijl ze haar woorden spreekt, worden ze steeds harder en krachtiger, hart en ziel komen naar buiten om zichzelf te geven aan de Godin. En de Godin neemt haar offer maar al te graag aan als ze haar verwelkomt als haar priesteres.
Ik neem haar mee naar de Lions Head om de laatste bezegeling te geven. Bijna daar komen we een meneer tegen die me heel respectvol een knikje geeft. Een mooi teken van waardering. Het valt me op dat er genoeg mensen zijn maar er niemand is die stoort, slechts als toeschouwers respectvol voorbij sluipen en het moment geheel zuiver laten.
Op weg naar de Lions Head.
Bij de Lions Head aangekomen spreekt de Godin haar laatste woorden, en ook K. krijgt het teken op haar hoofd. Tranen stromen, ze heeft eindelijk haar lotsbestemming gevonden en ook hier een knuffel vol liefde, herkenning en erkenning. Wat ben ik trots :-)
Een bezegeling in de nevelen van Avalon, heel typisch, de enigste foto met mist erop...
Volgens mij ben ik nog nooit zo trots geweest hihi :-)
Ook de tweede inwijding is een feit. Omdat ik J en AM nog niet had gezien weten hun niet dat het plan is veranderd dus lopen we terug naar de weide. Hier krijg ik van Y wat water, wat erg welkom is. Nancy haalt AM die aan het wachten was bij de healing pool, hier zouden van origine afspreken, maar ik was totaal ergens anders. Ik ga er vanuit dat zowel zij als J zich daardoor nog beter hebben kunnen voorbereiden. Ik ga met Manja terug naar de bron, Nancy zal AM als eerste brengen. Hier komt een klein steekje, ik vraag wie van hun eerst wil en zonder overleg besluit AM dat zij het is. Overleg had netjes geweest denk ik. Maar ik laat het los, de Godin is bij me en die aardse dingen glijden meteen van me af.
Bij de bron aangekomen is de roodborst er weer, hij zit op de rand van de brondeksel. Al eerder was hij bij de inwijding van Y. Nu is hij er weer.
Ik kom met Manja weer even wat dieper er in. Wat lastig is want er hangt een ongelooflijke mestlucht, schijnbaar is er net gegierd.... heel menselijk denk ik, typisch nu er net iemand komt die er continue voor kiest in haar eigen "stront" te blijven zitten.... Hopelijk mag daar verandering in komen.
Manja maakt nog even een foto van ons 2. Grappig om te totaal verschillende blikken in onze ogen te zien.
Haar blik zo open en de mijne compleet in een andere wereld...typisch dat het te zien is op zo'n moment.
AM komt aangelopen. Ze draagt de kleuren van de herfst en ziet er uit als een aarde vrouwtje, iets wat goed bij haar past, ze is ook wel een vrouwtje van de aarde, scharrelend tussen de boomwortels in een bos. Ze neemt plaats en mag haar identiteit afleggen om zich toe te wijden tot te Godin. Om nog een jaar een leerschool aan te gaan en te groeien en te helen. Ze chant, een overwinning denk ik bij mezelf en leest dan haar toewijding toe om te groeien en te klimmen, om niet meer in haar negativiteit te blijven.
Een dappere gelofte voor iemand die extreem negatief is. De Godin geeft haar dan ook een heftig antwoord. Ze zal naakt moeten kruipen, en haar pad zal niet makkelijk zijn. Alleen als ze haar negatieve deken af kan leggen kan ze komen tot een inwijding. Een moeilijk en hard pad. Maar zij wilde die keus maken. En als je vraagt zal de Godin beantwoorden.
De Godin neemt haar masker af en geeft haar een deel mee van zichzelf. In haar ogen kan ik geen trots of liefde herkennen, slechts duister en terwijl ze wegloopt kan ik alleen maar hopen dat ze het vol kan houden want ik weet uit ervaring dat als je iets beloofd aan de Godin ze je er aan zal houden. En dat dat hele harde lessen kan opleveren en die harde lessen zal ze krijgen, want ook al is haar nu al 2 keer gewezen op die zwarte deken, ik zie ook op dat moment de deken duidelijk zitten....
Terwijl we wachten op J, verschijnt m'n roodborstje weer, wat geeft dat een rust, hij laat me glimlachen en verwarmt me hart... de laatste loodjes.
Nancy brengt Johan, ik vind het leuk om te zien hoe hij zichzelf is. Toch is hij in eerste instantie heel onzeker want de beer in hem breekt even los en probeert zowel mij als Manja met energie keihard weg te duwen. Dominantie regeert even de cirkel, maar als hij zichzelf vind veranderd ook de energie in de cirkel. Hij haalt een papiertje te voorschijn. Mooi denk ik want in eerste instantie had hij 2 zinnen, die heel duidelijk waren en paste bij hem, maar toch heeft de energie gewerkt en gezorgd dat er meer woorden bij zijn gekomen.
Hij leest ze voor en ik kan merken dat ze uit zijn hart komen. Deze jongen heeft het begrepen waar juist nu een toewijding en geen inwijding. Zijn pad van heling is werkelijk begonnen en ik kan voelen dat sommige wonden al littekens hebben gekregen op deze reis. Ook zijn worden worden gehoord en hij krijgt mooie woorden mee van de Godin.
Hij koos voor zijn groene masker, kleur van heling, hij is hier de persoon die hij moet zijn en ik ben trots.
En zo sluit in deze ochtend af, trots, moe en voldaan. Ik loop terug naar de weide. En hier zit ik nog even te genieten van de zon. De mensen en de liefde om me heen.
Ik kijk Manja aan en we besluiten te gaan. Mijn werk hier is klaar en ik moet me dan altijd afzonderen. Y. kiest ervoor met om met ons mee te lopen en terwijl ik de tuin uitloop, voel ik de Godin naar de achtergrond zakken en ben ik weer ik en dat is maar heel duidelijk want mijn pijnen zijn weer overduidelijk en als een kreupele wandelen we naar de blue note voor wat te drinken en eten. Al snel voegt de rest zich bij ons. En eten we samen. Uiteindelijk kiest iedereen zijn eigen pad. Ik ga nog even naar iets kijken en ga vervolgens naar de tempel waar een healing middag was. Bij binnenkomst schrik ik van de rot energie, maar omdat ik het onbeleefd vind meteen naar buiten te rennen ga ik even naast K. zitten. Op dat moment wordt er een man gesmudged en die doet daar hele rare dingen bij :S..... Ik bezie de mensen die de heling geven en bedenk me dat ik never never nooit door zulke mensen een healing zou willen ontvangen...en terwijl ik K. aankijk en we besluiten te vluchten blijkt AM op de tafel te hebben gelegen.... Ik ben blij als we buiten staan. Samen met K ga ik wat kleren voor kopen en lopen we nog even de gallery binnen. En wat vind ik daar....mijn favo tekening die heel veel voor me betekend.... Softly to Avalon. Ik schraap mijn laatste geld bij elkaar en met wat geleend geld van K. neem ik 'm mee. Ik zit vol tranen, want jeetje wat betekend dit veel voor me. We stappen naar buiten en het regent, voor mij altijd een teken geweest het is klaar de magie is weg. En terwijl ik vol naar buiten loop met K. zegt ze weet je ik wil het geld niet terug je krijgt het van mij want je hebt me zoveel gegeven vandaag....ppfff toen schoot ik helemaal vol.
Samen rennen we naar de overkant waar we gereserveerd hebben om te eten. We zijn vroeg maar alles beter dan buiten in de regen staan.
Softly to Avalon
We gaan samen zitten en ook AM komt binnen die eerst wat verder weg lijkt te willen gaan zitten, maar toch naast K. komt zitten met de mededeling dan kan ik tenminste ook nog wat sociolizen... daar kwam de eerste vinger. Al snel is de rest er en konden we eten. Waar we absoluut van genoten.
K,Y en Manja lopen naar huis en de rest neemt een taxi. Onderweg komen we ze niet tegen en in eerste instantie denk ik, ze zijn al thuis daar wij erg lang op een taxi moesten wachten. Maar eenmaal thuis was er niemand. Hmz denk ik misschien zijn ze via Bushy Combs gelopen omdat ik daar die ochtend op gewezen had. Maar bij thuiskomst blijken ze daar niet geweest te zijn maar hebben ze het zelfde pad gelopen als wij gereden hebben. Dus het eerste wat ik zeg, jullie waren dus fijn in een andere dimensie wat me niet verbaasd op een plek als Wick Hollow. Ik laat me er niet verder over uit op dat moment, ik kan er alleen maar om glimlachen dat het juist bij hun 3 gebeurd :-)
We kruipen vervolgens samen in de woonkamer en nemen wat te drinken. En ik vraag iedereen naar hun ervaring, Y & K hebben het een super ervaring gevonden. Maar als we bij AM komen ziet zij het allemaal niet zo positief wat mij niet verbaasde wat ze is gaan zitten en haar zwarte deken was overduidelijk te zien.
Ze vond het teleurstellend ergens en van de positieve dingen horen we weinig tot niets, we krijgen te horen dat we niet op haar gewacht hebben, er geen rekening met haar is gehouden en vervolgens gaat ze een discussie aan over het feit dat zij vind dat iedereen eigenlijk eerst een toewijding zou moeten doen. Dit valt verkeerd bij Y & K en die gaan in verdediging. Ik neem de discussie over en leg haar uit dat Y en K heel wat verder zijn en dat bv Y al heel veel ervaring heeft op het pad van natuurreligie. En dan krijg je meteen een ja maar ik ook. Ik ga over op punt 2 en dat is heling, Y heeft nooit veel problemen gehad die hem beschadig hebben en K. heeft zo hard gewerkt aan deze dingen dat ze zeker te weten klaar was voor een inwijding. Ook Manja doet nog een gooi maar we denken er schijnbaar allemaal anders over en de zwarte deken blijft heel duidelijk aanwezig, terwijl ze zelf nog zei dat ze niet meteen in negativiteit wilde schieten juist door de belofte die ze heeft gemaakt. In mijn ogen heeft ze die gelofte al gebroken door zo te denken.
J verteld zijn verhaal en komt heel tevreden over. Hij zit goed in zijn vel en heeft het als iets moois ervaren. Heel fijn om te horen :-) De rest van de avond hebben we slap zitten ouwehoeren en ging het naar niveau kelder, maar ach er moet ook gelachen worden niet waar ;-)
Ik ging laat naar bed mede omdat ik nog een hele tijd met Manja heb zitten praten. Moe en voldaan viel ik in slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten