Ik voel me wel een beetje stressy, maar toch ook rustig, het is ingedaald en ik ben al daar. Ik heb vandaag de taxi geregeld en het spreken van mijn vriend was het laatste duwtje de mist in.
Ik zal altijd wel een Anglofiel blijven ;-)
Een gevoel van er klaar voor zijn omringt me, en ik heb de week al aan mijn geestesoog voorbij zien komen. Ik weet de ups, de downs, en ben blij dat ik daar met hazenzusje over kan praten voor we weg gaan.
Alle rituelen zijn zo goed als klaar en ik ben heel benieuwd hoe die zullen uitpakken voor iedereen. Ik zal een zware week krijgen waarin ik keihard zal moeten werken. Erger nog ik zal het het zwaarste krijgen van allemaal. Maar dat geeft niet ik heb het er graag voor over en doe het vanuit liefde.
Ik heb ook zeker wat me-time ingelast, op die manier kan ik aandacht besteden aan de dingen die ik graag wil, aan mijn toekomstplan en vooral ook aan het kleine wezentje wat groeit in mijn schoot.
Het kleine wezentje laat zich overigens steeds meer horen, steeds vaker voel ik 's nachts een ploink aan de binnenkant van mijn buik en dat is een heerlijk gevoel!
Dit reisje zal weer inzicht geven, mijn plannen verduidelijken en een binding leggen met mijn toekomst.
Ik ben er klaar voor, ik ga terug naar moeders schoot en veilige armen, ik ga naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten