Nu is dat genieten niet heel erg makkelijk, want om heel eerlijk vind ik het helemaal niet leuk dat zwanger zijn. Wel het feit dat je een kindje draagt, maar alle ongemakken vind ik niks aan. Het misselijk zijn, het eeuwige moe zijn, de bekkeninstabiliteit, het lens geschopt worden, te kort aan adem, bloedarmoede...nou zo kan ik nog wel even door gaan want mijn zwangerschappen zijn altijd vol met kwalen, zo ook deze zwangerschap.
Het meeste last heb ik momenteel van mijn buik. Ik kan dat ding nergens kwijt, vooral niet met slapen. Op mijn rug hou ik 10 minuten vol, op mijn buik is geen optie en half op mijn zij gaat net, maar na een half uurtje is dat het ook niet meer, dus blijft op mijn zij liggen met een kussen tussen mijn knieën en half onder mijn buik de enigste optie en dat is niet makkelijk voor iemand die zich 100 keer omdraait per nacht.
Nu moet ik dus bij elke keer dat ik me omdraai mijn kussen meenemen en herschikken. En tig keer eruit om te plassen. En dan te bedenken dat dat alleen maar erger zal worden. Dan punt 2 waarom ik ruzie heb met mijn buik, hij past nergens meer in en dat irriteert me. Ik ben gewend om in de zomer zwanger te zijn en dan kwam je makkelijk weg met een wijd jurkje, ja das helaas nu niet het geval, nu ben ik toch echt afhankelijk van broeken en truien. Nu gaan die truien nog wel, op een paar na die nu omhoog kruipen door m'n buik, maar mijn gewone broeken pas ik nu echt niet meer in, dus hoera ik pas alleen mijn kangeroe-broek nog. Oftewel mijn zwangerschapsbroek en ik vind dat ding zo oncharmant.... tis net of ik dan een hobbezak aan heb want ik ben zoveel afgevallen dat ik nu alleen maar rond ben op m'n buik en die broeken vinden schijnbaar dat je ook een dikke kont en bovenbenen moet hebben ofzo...resultaat:
Flubberbroek en een mama die zich voor lul voelt lopen als ze die broek aan heeft.
Gelukkig zijn er ook nog wel leuk dingetjes hoor, maar dat komt vooral van buitenaf, zoals Riven die super vaak met mijn buik komt kroelen, want dan knuffelt hij de baby. Of vraagt waar hij precies een kusje op mijn buik moet geven om zeker te zijn dat het bij de baby aankomt en niet zomaar op m'n buik. Manlief die in slaap valt met zijn hand op mijn buik (moet me helaas wel weer bevrijden uit die houtgreep LOL). Kwijlen bij de babykleertjes wat resulteerde in dit pakje:
En haken aan mijn babydekentje terwijl ik nadenk over hoe de baby eruit zal zien en wat het nou toch zal zijn. Gelukkig krijg ik daar donderdagochtend antwoord op :-)
Babydekentje
Inmiddels leert internet me dat de baby ongeveer 22 cm is en ongeveer 250 gram weegt. Dat is niet veel... maar ja nu alles erop en eraan zit zal het groeien vanaf nu ook super snel gaan zeker als je bedenk dat over 2 weken de baby ineens 27 cm is en 400 gram...
Ik ben in ieder geval héél erg benieuwd naar de beelden donderdag. En het aftellen is nu alleen maar erger ;-)
Ik ga nog maar een beetje haken aan m'n dekentje...kheb nog 20 weken de tijd voor het af moet zijn :D
Oh die kleine kleertjes!!! Ubercute!
BeantwoordenVerwijderen