Glastonbury Dag 1 & 2

Op maandagavond om half 9 komen we aan, erg laat aangezien de taxichauffeur een ander idee had van waar de boerderij lag. Gelukkig zag ik op het laatste moment een bordje anders hadden we nog een uur rondjes gereden.
Eenmaal daar vond ik het een beetje teleurstellend. Het was anders dan wat ik had geboekt, en niet super schoon en na tig spinnen en langpootmuggen naar buiten te hebben gebonjourd konden we eindelijk settelen. Een plan werd gemaakt voor dinsdag en na een beetje ouwehoeren gingen we naar bed.
Mijn eerste nacht was verschrikkelijk, weinig tot niet geslapen, mijn insectenfobie is erg groot dus het idee dat er zoveel hadden gezeten en dus nog konden zitten was niet erg geruststellend.
Om half 5 besloot de huishaan even flink een keel op te zetten voor 20 minuten lang en was in bijna op zoek gegaan naar een bijl om hem als kipnugget op te kunnen dienen in de avond. Vervolgens heeft hij als een soort snooze knop elke 20 minuten tot half half 7 lopen kraaien. Maar ach ik was toch al wakker.
Ik schoof de gordijnen dus maar zachtjes open om te kunnen genieten van de zonsopgang.

Het uitzicht vanuit onze kamer.

Mijn vriendin Manja was ook al vroeg wakker en samen hebben we eerst op onze kamer thee gedronken voordat we ons bij de rest voegden. We zijn beiden niet van die mensen die veel drukte kunnen hebben op onze nuchtere maag, dus even bijkomen alvorens de rest tegemoet te treden.

Na ons allemaal aangekleed te hebben zijn we eerst naar het dorp gelopen om ontbijt te halen. Lekker een muffin en een pastry. En vervolgens lekker warme choco drinken bij de Blue Note. Heerlijk!

Toen we de buikje vol hadden en onze koffie addicts hadden koffie, zijn we naar de Chalice Well gegaan voor de inwijding in het element water. Eerst allemaal een beetje de tuin door gebanjerd en lekker bij de bron gezeten waar ik met Manja samen nog een klein persoonlijk ritueeltje had wat ons bijna van ons stokkie af liet gaan...ach ja we moesten wat ;-)

Ik bij de Chalice Well

Manja & Ik bij de bron

Eerst rond de bron de cirkel geopend, waar tijdens het openen een roodborstje naast me kwam zitten, of eigenlijk net achter me op de rand. Voor mij een mooi teken om mee te beginnen.

We liepen naar Arthurs Court bij de healing pool om daar de inwijdingen te doen. De eerste was Y. hij kreeg gelijk een vuurdoop overgave want hij ging bijna onderuit door het water, de kou en de kracht ervan. Maar toen hij zich kon hervinden, schoot hij ook in zijn kracht. De ketens waar hij aan gebonden was, werden losgebroken, het water nam alle laatste angsten mee en liet hem vervolgens groot en sterk groeien.

Dit was zo ongelooflijk mooi om te zien. Op die momenten snap ik zó erg wat ik daar doe en ben ik heel dankbaar dat ik het mág doen.

Nummer 2 die aan de beurt was was K. zij stapte vol overgave het water in, geen angst, geen twijfel. Haar emoties lieten bij de aanraking van water zich meteen zien en zorgden voor het allerlaatste stukje reiniging was zij nodig had om priesteres te worden, het was heel bijzonder, er school zoveel kracht in haar. Ik vond water echt haar element omdat zij is zoals het water, doorzichtig en vol kracht, kwetsbaar en sterk tegelijk. Super!

Mezelf even schoonspoelen na een inwijding.

Toen was het de beurt van AM. dit begon verre van goed, ik voelde machtsstrijd en ze wilde zich totaal niet overgeven of dingen loslaten en ze bleef hangen op haar zonnevlecht, heel typisch, het centrum van het ego.

Het koste veel moeite om door haar negatieve deken heen te prikken, maar uiteindelijk toonde ze wat emotie.  Ik vond het niet leuk deze inwijding. Het is namelijk niet leuk om te moeten vechten om iets te bereiken, of een strijd te moeten leveren terwijl je iets goeds probeert te doen voor een ander. Gelukkig kon ze zich na de inwijding wel overgeven aan de groep en dat leverde een mooi moment op.

Als laatste was J. zijn thema was heling en dit kwam ook boven tijdens deze inwijding. Ik zat er goed in maar je kon merken dat water niet zijn element was. Deze bonk aarde houdt niet van natte voeten ;-)

Maar toch was er meer dan voldoende overgave om zich te kunnen geven aan het water en de ergste pijn en verdriet mee te kunnen geven aan het water.

Kleine beer, werd grote beer met deze inwijding en dat was mooi om te zien.

Ik was trots op deze ochtend maar ook moe. 

Even een knuffel van Nancy

Na een dikke knuffel van Nancy, zijn we lekker gaan lunchen en hebben we nog rond lopen rommelen in het drop voordat we gingen eten bij TerraLuna. Ik vond het tegenvallen, maar misschien had ik het verkeerde gerecht gekozen. Hierna moesten we nog fijn in het donker het hele pokke eind terug lopen naar ons huisje en dat was nog best spannend in het donker. Maar we hebben het overleefd.

De avond lekker zitten ouwehoeren en toen naar bed waar ik de dag nog heb doorgesproken met Manja.

Dat gaf rust en ik was maar weer al te blij dat ze er was. De volgende dag zouden we de Tor op gaan. Dus lekker tukken was belangrijk, de ergste spinnenangst was gezakt en ik viel lekker in slaap. Op naar dag 3 :-)