Ppff ik heb er wakker van gelegen, dat hele ziekenhuis/openwond/bevallings-gedoe.
Vanmorgen mocht ik dan eindelijk bellen naar verloskunde, alles uitgelegd, ja zegt ze, ik denk dat je huisarts hier ook wel een rol in kan spelen.
(ARGH!!! Waarom denken jullie nou dat ik in het ziekenhuis loop?! Ja precies omdat in onder behandeling sta van een endocrinoloog! Precies! En jullie zouden samen werken. En als iets wat te maken heeft met endo de bevalling in gevaar kan brengen, dan overleggen jullie dan neem ik aan SAMEN.)
Maar goed dat heb ik niet gezegd uiteraard, ik bleef lief en zei dat de verloskundige had gezegd dat zij ook erg graag wilde weten of het gevaarlijk was.
En dat ik in doodsangst zat en ik niet begreep waarom pas 1 maart er een afspraak gemaakt kan worden.
Ze zou het gaan overleggen en me dan terug bellen.... En nu wacht ik al anderhalf uur op een telefoontje, want misschien zelfs pas om 4 uur vanmiddag kan komen.
Ik heb een beetje het gevoel dat ze me tot het uiterste aan het mangelen zijn ofzo.....
Ik kan in ieder geval melden dat ik 1 mazzel had vandaag, manlief bracht de kleine vanmorgen naar school en zal dit blijven doen tot aan de bevalling. Dat scheelt mij 1 rit per dag op de fiets.
Want fiets en ik zijn niet zulke goede vrienden. Echt ik vind m'n nieuwe fiets prachtig, praktisch, ze rijdt lekker.....maar ondanks dat ik dat allemaal vind, vinden mijn bekken en de baby dat allemaal niet zo. Na een ritje fietsen en we hebben het over 10 minuten heen en 10 weer terug, voelen mijn bekken aan alsof er een vrachtwagen overheen is gereden en ligt vaak mijn heupbot los uit de kom die dan op den duur weer terugschiet en ik minstens 5 minuten in een soort au-staat ben dat ik niks meer kan, en de baby schopt me gewoon zolang we fietsen compleet aan gort, die vind het totaal onacceptabel dat ik háár levensruimte op een ritmische manier kleiner maak. Zodra je ook afstapt is ze stil....de diva....
Dus hoera 1 keer minder per dag!
Verder prijs ik me nog maar gelukkig dat Riven het naar zijn zin heeft op school en elke dag blij gaat en weer terug komt. Zo'n blije snoet maakt toch een hoop goed :-) Ben dan ook heel benieuwd hoe het donderdag zal gaan als hij tot kwart voor 3 gaat. Vast net zo super goed, maar ja ik moet ergens benieuwd naar zijn niet waar?
Dan gaat deze mama maar met haar telefoon aan zich vastgeplakt thee maken en nog een uurtje niksen tot ik weer op mijn ijzeren ros mag stappen (wedden dat ze bellen als ik op de fiets zit!!).
Ik houd jullie op de hoogte!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten