Overdenkingen

Al een aantal jaren probeer ik zo bewust mogelijk om te gaan met Moeder Aarde.
En in die strijd, want zo kan ik het soms best noemen, vraag ik me vaak af waarom het soms zo moeilijk gemaakt wordt. Ik weet het antwoord ook wel daar op, namelijk: Geld, luiheid, gemakzucht.

Maar toch is er dat stemmetje die het allemaal niet eerlijk vind. Neem bijvoorbeeld bewust eten. Ik eet heel bewust en vooral ook heel gezond. Bijna alles wat ik eet is biologisch, ik eet geen vlees, geen suiker enz. Maar na wat onderzoek in het hele biologische voedselgebeuren kom je ook daar achter steeds meer misstanden. En dan irriteert me. Wist je dat bv kuikentjes, nou ja haantjes, gewoon levend door een versnipperaar gaan?
En nee niet alleen in de bioindustrie, net zo goed ook in de biologische industrie.... Dat sommige producten gemaakt zijn van biologische ingrediënten, maar niet biologisch zijn gemaakt, waardoor eigenlijk het biologische er al weer voor 50% van af is...
Of biologische producten die van ver gehaald worden en daardoor weer heel milieubelastend zijn. En zo kan je wel even bezig blijven.
Biologisch eten is soms zó moeilijk. Want blijkbaar ben je er niet door je spulletjes te halen in een biologische winkel..... Wordt het de mensen die graag willen soms niet onmogelijk gemaakt? (al ben ik nog steeds pro spullen halen in de biologische winkel, alles beter dan de gewone supermarkt)

Nog zo'n voorbeeld, zonnepanelen. Goede uitvinding! Ware het niet dat de productie van deze panelen verre van milieubewust zijn, of de sommige grondstoffen ervan.
Dus maakt dat zonnepanelen dan goed of slecht voor een beter milieu?

Dat geldt ook voor milieubewuste auto's, om zo'n ding te kunnen maken is al zoveel vervuiling vooraf gegaan dat de auto zelf dat nooit goed kan maken in kilometers.

Er zijn zoveel oplossingen voor dingen, maar het meeste wordt tegen gehouden door grote bedrijven die het niet zien zitten geld te verliezen. Denk bijvoorbeeld aan waterstofcellen als energiebron voor bv auto's, machines etc. Het bestaat, het is er, het kan gebruikt worden, ware het niet dat de grote bazen dat niet willen. Dus staan we machteloos soms.

En buiten het geld is er ook nog gewoon de mens. De mens die niet bewust wílt worden. Mensen vinden dat ze recht hebben op luxe, ze mogen heus een uur onder de douche staan, daar werken ze toch voor? Ze mogen best 2 auto's voor de deur hebben, dat is handig toch?
Of een huis vol luxe energie verslindende apparaten....who gives a fuck?
En dan nog vind ik 1 van de ergste dingen, voedsel.....
Mensen willen niet weten wat er in hun eten zit, mensen willen geen moeite doen om te koken, mensen willen hun ogen gesloten houden voor dierenleed, want die kiloknallers zijn zo lekker goedkoop.
Mensen vinden het makkelijk hun kinderen om of af te kopen met snoep, patat en overige zooi.
Het boeit mensen gewoon niet.

1 Van de ergste voorbeelden vind ik wel van die new age mensen, natuurliefhebbers, paganisten, je weet wel mensen die naar hun zeggen een hart hebben voor Moeder Aarde, maar als ze een bijeenkomst hebben als eten een pak frikadellen, chips en cola meenemen. De druïden die met de zomerzonnewende naar Stonehenge gaan en vervolgens Stonehenge als een gigantische vuilnisbelt achter laten.
En maar roepen, Moeder Aarde is zo belangrijk, wij geloven in de oude Goden en Godinnen. Wij eren de aarde en al wat er op leeft.... *zucht*
Moedeloos wordt ik er van. Die mensen wil ik wel ff met hun druïden staf even flink op hun kop timmeren...
Maar ja dat mag ook weer niet.
Of mensen die actie voeren tegen het afschieten van dieren en zelf thuis aan hun mishandelde kipfiletje zitten na zo'n harde dag werken om die zielige dieren te helpen.... Die dieren zijn tenminste nog gedood met 1 enkele kogel en hebben tenminste daglicht gezien en waren vrij.... (niet dat ik voor afschieten ben overigens!)

Eigenlijk zijn mensen maar verschrikkelijke wezens. We nemen en nemen en nemen en geven zelden wat terug. Ken jij mensen die iets offeren aan Moeder Aarde, een boom planten, iets doen voor de natuur, voor dieren? Zich met hart en ziel inzetten voor een betere wereld? Ooit een mens gezien die een boom knuffelde? Ken jij een vrouw die haar menstruatiebloed aan de aarde schenkt? Een kip, haan, koe, boom heeft geadopteerd?
Ik eigenlijk niet echt. Ja mezelf, maar dat telt niet.

Ik wordt soms zo boos en gefrustreerd als ik van alles wil doen en het niet kan. Ik wil voeding die 100% goed is, ik wil zelf ook wel een waterstofcel, of een windmolentje, kippen, een geheel energiezuinig huis, een auto die geen liters zuipt, ik wil geen dierenleed, ik wil geen natuur naar de klote zien gaan.... Ik wil zoveel, maar weet soms gewoon niet meer hoe.
Soms is het lastig het vechten vol te houden.
Gisteren liep ik met mijn biologische boodschapjes door de stad en dan kom je langs een shop waar ze lekker hun smoel zitten vol te proppen met shoarma...hhmmm lekker hoor *not*
Als ik in de auto zit en de zoveelste buizerd zie, vraag ik me af zouden al die andere mensen ze nou ook zien? Of boeit het ze gewoon niet?
Als ik in de natuur wandel en ik hoor haar fluisteren, doen anderen dat dan ook horen?
Zien mensen de schoonheid nog wel van dingen, en most of all handelen ze ernaar?

Ik ben bang dat het antwoord vaak nee zal zijn....

Ik voel me soms maar een vreemd wezen tussen alle anderen. Wakker in een nachtmerrie.
Ik blijf strijden, ook al voelt het soms alsof ik tegen de hele wereld vecht.
Er zal toch ooit eens iets moeten gebeuren waardoor andere ook wakker(der) worden?

Ik blijf maar hopen.... Heb immers 4 kinderen die nog even met deze wereld moeten doen.....

Balans...