Ik volg, voorzichtig, op mijn hoede en kom bij een poel met water.
Twee donkerbruine ogen zeggend me vriendelijk doch dwingend te kijken in het water.
Ik neem een diep teug adem en laat alles los. De wereld wordt wazig en om me heen komen alles ongezien dingen tot leven. Alles is heel. Nieuwsgierige oogjes kijken me vanuit vele plekken aan, alsof ze me aanmoedigen.
Ergens weet ik wel waarom. Ik heb het allemaal zo helder kunnen uitleggen. Hart en hoofd liggen over bepaalde onderwerpen niet meer op 1 lijn. Er zijn dingen kapot gemaakt. Bewust naar de klote geholpen door zoveel dingen. Isolatie, eenzaamheid, en zoveel losgelopen gedachten hebben een tijd de boel geregeerd en toen was daar ineens mijn witte paard die even terug zette.
Het witte paard waar ik nu de hulp hard van nodig heb en zal krijgen.
Dus adem ik nog eens diep en kijk ik in het water.
Ik zie mezelf, nog steeds in eenzaamheid, sommige dingen zullen niet veranderen. Maar er is iets anders. Er zullen andere dingen zijn die mijn hart zullen vervullen. Mijn 2 paden zullen zich steeds duidelijker splitsen en ik zal 2 levens naast elkaar gaan leiden.Grote veranderingen zijn op komst.
En ondanks dat ik weet dat 1 van de 2 paden niet de makkelijkste zal zijn weet ik dat mijn hart tijdens de hele reis vervult zal zijn met liefde. Ik zie het in mijn ogen. Maar verstand zal zich nog meer distantiëren van deze wereld. Er zal voor gezorgd worden dat ik kan zijn wat ik ben en kan leven zoals ik wil leven. Compleet in hetgeen ikzelf ben.
2 Belangrijke keerpunten zullen binnen nu en 4 weken plaatsvinden. Belangrijke inzichten die directe impact zullen hebben op de toekomst. Ik kan er alleen maar naar kijken en weten dat het gebeurd.
Ik voel me onrustig maar toch stelt wat ik zie me gerust en voel ik een bepaalde warme deken over me heen vallen. Het ergste leiden is voorbij.
Zacht voel ik een bries in mijn nek. Wat gesnuf in mijn haar brengt me terug uit het water. En ik aai de neus van mijn witte vriend. Voor me mijn vossenvrouwe die glimlacht en zegt; mijn slag van liefde heeft je eindelijk bereikt. En met alleen die boodschap verdwijnt ze voor mijn ogen en blijf ik achter met alleen mijn witte paard. Hij laat me gewillig toe op zijn rug en samen struinen we door het bos. Samen rijden we een nieuwe toekomst tegemoet.
Binnen afzienbare tijd zullen deze tripjes realiteit zijn in de aardse wereld... Samen met al het andere wat hij me liet zien in het water.... De eerste stappen zijn inmiddels gezet....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten