Dikke wolken pakken zich samen boven Leiden. Ik ben net binnen, net voor de regen. De katten hadden geen eten meer en ik kon ze niet een dag laten wachten, dus Riven naar school gebracht en hup meteen naar de winkel voor voer. Eindresultaat, om 9 uur klaar met de boodschappen en thuis en blije katten waarvan de jongste nu luidsnorrend op schoot ligt met een vol buikje. Heerlijke beesten zijn het!
Van mij mag het nu dus fijn gaan plenzen, alles at nu valt, valt straks niet meer. En dan is het even flink hopen op goed weer dit weekend want ik wil ontzettend graag naar de Lage Vuursche. Dan is 1 van mijn favo bosstukken en je vind er nu ontelbare heksencirkels van vliegenzwammen. Altijd hele dankbare foto-objecten :D
Daarbij heb ik me toegelegd op de taak spullen te verzamelen voor de herfstkrans voor op school. Dus een grote tas mee en 3 kinderen moet toch genoeg spullen opleveren dacht ik zo...
Volgende week een drukke week. Maandag heb ik een afspraak met maatschappelijk werk in het ziekenhuis om een plan te maken mocht ik na de bevalling last krijgen van een postnatale depressie. Donderdag ouderkennismakingsavond (bek vol LOL), vrijdag bespreking over Riven, zaterdag een workshop en zondag eindelijk de laatste cirkel van de opleiding die wordt afgesloten met een etenje in mijn favo restaurant Verboden Toegang. Een mooie afsluiter dus. Maar vooral ook druk!
M'n buikkie groeit inmiddels ook flink door, je kan merken dat de baarmoeder niet meer in de bekken past. Mijn darmen hebben nog steeds fikse ruzie met volgens mij al het eten én m'n baarmoeder. Dus ik zet nog steeds op als een ballon als ik iets eet...joy joy. Riven is inmiddels ook volop bezig met de baby. De baby krijgt kusjes en knuffels en volgens Riven heeft hij ook een baby in zijn buik, maar dan wel een mini... Ach ja wat moet je daar op zeggen? Alle argumenten dat alleen vrouwen baby's konden krijgen schoof hij van de baan, dus laat ik het maar zo. Door zijn plotselinge interesse in de baby, zeg maar van 0,0 tot dagelijkse bezigheid momenteel heb ik het idee dat het zieltje echt aanwezig is en dat hij dat heel duidelijk kan oppikken, wat echt super leuk is om zo mee te maken. Helaas voor hem moeten we toch echt nog een half jaar wachten, maar dat maakt de pret in die tijd niet minder. Een half jaar is immers sneller voorbij als je denkt en dan kan je maar beter pret maken :-)
Nu gaat mama zich maar eens nuttig maken, ik zou vandaag de grote vilttrol afmaken, beloofd aan mijn zoon, en aangezien ik alle huishoudelijke taken gisteren al vervuld heb, is wat mama tijd vast en zeker toegestaan :D
Fijne vrijdag allemaal,
Thessa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten