woensdag 15 september 2010

Avond met de Duistere Godin

Gisteravond had ik voor mijn cursisten een workshop om kennis te maken met de duistere Godin. Ik blijf dit altijd een mooie workshop vinden ondanks dat het heel heftig is. Ik had maar 2 mensen, maar toch moest het zo zijn. De sterkste kern van mijn groep. Man en vrouw, compleet in evenwicht. Dit werd zeker later op de avond duidelijk. We zouden werken met Morrighan omdat deze Godin een Godin is van vele gezichten, legendes, en vormen en dat maakt haar een werkzame Godin. Ze kan immers elke vorm aannemen.
We begonnen de avond met het altaar klaar maken. Kraaienvleugel, kraaienpoot, wierook uit Avalon, en persoonlijke spulletjes van de cursisten zelf. Toen de meditatie. Hierin zouden ze een belangrijke levensles krijgen, dan wel niet de belangrijkste les die er is om problemen en situaties het hoofd te bieden. Ze leerde van vorm te veranderen en kwamen verschillende vormen tegen van Morrighan. Hebben de dood in de ogen gekeken en de aanraking van ware sensualiteit gevoeld. Een bijzondere ontmoeting die veel losmaakte. Na de meditatie sprak de Godin nog heel wat woorden voor beide mensen en vanuit daar gingen we nog een ritueel doen. In het ritueel kwamen ze de duistere Godin in zichzelf tegen, en werden ze herboren, en herrezen vanuit het duister en kregen ze een handgeschreven boodschap door van de Godin. Dit was heftig maar zo ontzettend mooi.
De woordenstroom was zeker nog niet afgelopen, want beiden kregen een blik onder de sluiers van Avalon en werden omarmt en verwelkomt door de Godin in het andere rijk. Ze kregen dingen aangereikt om mee te werken, valkuilen om uit te werken, een glimps in de toekomst van wat ze stond te wachten, zowel tijdens de inwijding als ver erna.
De Godin was bereid om veel te spreken en dit was heel mooi. Bijzonder was dat we op den duur in het donker zaten en zo de laatste dingen besproken hebben, onze thee gedronken hebben en ons gegrond hebben met een welverdiende plak chocoladecake, terwijl het duister er voor ons niet was. We waren compleet opgenomen in haar armen.
Pas toen mijn man beneden kwam bij ons en zei van hallo waar zijn jullie, realiseerde we het ons, maar nog deerde het niet.
Het was een hele mooie avond, vol met bijzondere gebeurtenissen, nog mooiere boodschappen en veel verduidelijkingen . Toen de 2 zich verbonden, werd de energie zo veel in de ruimte dat deze bijna leek te barsten, een band voor het leven is gesmeed in de vuren van de Morrighan zonder dat ze het misschien zelf zagen. Maar ik zag het wel, de tranen, de glimlachen, en de bezegeling van mijn Vrouwe.
Ik heb zelden zo'n pure avond meegemaakt.
K & Y dank je wel voor jullie energie.

Blessed by the mists
Thessa

Geen opmerkingen:

Een reactie posten