zondag 12 december 2010

No christmas spirit here

Riven is redelijk opgeknapt, al dacht ik vannacht dat hij zo erg moest hoesten dat hij zou spugen. Ik ben 2 uur lang in de weer geweest met slokjes water, luuf en met gespitste oortjes liggen of hij niet zou stikken of spugen of wat dan ook.
Daar waar Riven opknapt, ben ik al een maand aan het kwakkelen. Het is ergens niet eerlijk dat zwangere vrouwen een verminderde weerstand hebben, juist wij hebben die weerstand heel hard nodig.
Vandaag hebben we eindelijk de kerstboom opgezet. Ik denk dat ik het gepresteerd heb om voor het eerst de meest lelijke kerstboom ooit te hebben staan, omdat ik besloten had dat dit jaar de kinderen de boom mochten optuigen. Ik had zelfs gekleurde lampjes gekocht omdat ik weet dat ze dat leuker vinden. Toch hangen er leuke dingetjes in, ik heb hard gewerkt eraan maar er mocht nog wel wat meer bij zodat ze het niet hadden hoeven opvullen met overige zooi hahaha
Maar ja als ik kijk naar de boom zie ik lachende gezichtjes en het gezichtje van Riven die het nu toch echt 100% bewust meemaakt en die het maar al te leuk vond alles op te hangen en de boom steeds meer een kerstboom te zien worden.
Ik weet nog wel dat wij thuis absoluut niet aan de boom mochten komen of mochten helpen. Mijn moeder is een kerstboomfreak en de boom moet er dus perfect uitzien. Ik heb dat in zekere mate ook wel gehad, maar realiseer me sinds ik kinderen heb des te meer dat het juist zo leuk is voor kinderen om het te mogen doen. En who cares als het er dan wat minder uitziet? Wij zijn de enigste die er naar moeten kijken ;-)
Ik hoop dat de kids er later ook met plezier aan terug zullen denken, van weet je nog bij mama?.....
Zelf heb ik niet zoveel leuke herinneringen aan thuis, al op mijn 13de was ik uit huis dus echt veel kersten heb ik niet meegemaakt. En de gene die ik meegemaakt heb waren de enige momenten leek soms wel dat we een normaal gezin waren. Nu achteraf zie ik de schijnheiligheid ervan en koester ik die momenten een stuk minder als dat ik ooit eens deed.
Zelf vieren we geen kerst. Wij vieren midwinter, ook wel Yule genaamd en ik vind het grappig dat de kerstboom dus ook een heel heidens gebruik is tot de versieringen aan toe, maar dat maar weinig mensen dat weten. We doen dus ook niet mee aan de kerstgekte en het commerciële vreetfestijn wat erbij hoort. Aanstaande zaterdag zullen we alvast midwinter vieren met onze vrienden, waarbij er ook kleine kadootjes worden uitgewisseld en we gezellig samen eten. Maar waar we ook stilstaan bij koning hulst, de kortste nacht en het verwelkomen van het terugkerende licht. We zullen ook vast weer een wensboom maken met mooie wensen voor elkaar en de wereld.
Dat soort dingen zullen me toch altijd meer liggen dat de in mijn ogen schijnheilige kerstgedachten waar veel mensen aan deelnemen. En met schijnheilig bedoel ik dat veel mensen ineens wel met elkaar om kunnen gaan, op visite gaan bij bv familie terwijl ze dit niet willen, en zo zijn er nog wel meer voorbeelden te noemen. Het ergste vind ik denk ik dat deze tijd een tijd is van samen zijn, vrede, denken aan de minder bedeelden, reflectie, warmte.... Maar de meeste mensen doen juist het tegenovergestelde en dat vind ik jammer.
Ach ja zo is er altijd wel wat niet waar?
Ik hoop een leuke tijd te hebben en wens een ieder ander ook zeker een hele fijne yule tijd toe. Dat ieders wensen maar uit mogen komen en dat we dichter tot elkaar mogen komen, als gezin, vrienden, vreemden in deze tijd van lichtjes, warmte en knusheid.
Blessed Be
Thessa

Geen opmerkingen:

Een reactie posten