2010 Jaar van heling, verwondering en nieuwe dromen.

Voor het eerst in mijn leven kan ik terugkijken op een jaar en zeggen, weet je het was niet altijd makkelijk, maar het was tenminste geen jaar die in de zwarte boeken ging. Eigenlijk had ik een goed jaar. Tijd om eens terug te blikken op 2010 :-)
Januari:
In januari ging ik ondanks dat ik net een operatie had gehad tóch naar Engeland. Ik was zo ziek geweest dat ik een jaar niet naar mijn favoriete plek kon. Met kerst zei manlief, ga maar voor je verjaardag erheen. En dat deed ik, ondanks alles, ging ik terug naar "huis". Vond antwoorden en nieuwe kracht.

 Ik op de sluitsteen in Glastonbury. 1 van mijn meest geliefde plekken in de wereld.

Ik had voor mijn verjaardag een jaarkaart gekregen voor de Amsterdamse Waterleiding Duinen. Dit omdat ik zo'n liefde heb voor de natuur én vossen. En die waren daar wel te vinden. De eerste wandeling resulteerde in een verdwaaltocht in de sneeuw met héél veel vossenpootafdrukken, maar geen vos.

Maar 27 januari was het dan toch eindelijk zo ver, een wilde vos, een reflex met de camera en hoera! eindelijk mijn eerste wilde vos gezien en gefotografeerd in de AWD :-) En zo verloor ik eigenlijk mijn hart aan deze plek en werd het mijn plek om weer te leren lopen, na 3 jaar hersentumor.

Mijn eerst vos op foto is een feit! :D

Februari:

Als mama enthousiast wordt is de kans relatief groot dat de rest van het gezin er ook aan moet geloven. Dus in februari gingen ook de jongens een dagje mee naar het AWD en liep ik daar met mijn 4 mannen lekker te struinen en zag ik mijn eerste roerdomp.

Samen met mijn mannen op stap in de AWD. Ik vergeet echt niet meer hoe geweldig ze het vonden om herten in het echt te zien :-)

In februari wisten 3 van de 4 mannen ons te overtuigen dat ze héél graag een muis wilden. Dus wij sukkels als we zijn voor alle 3 een muis gekocht en een kooitje.... Hun zouden er écht voor zorgen.... De laatste muis stierf een week geleden onder goede zorg van mama, anders was hij al eerder de pijp uit gegaan.... de andere muizen hielden het niet zo lang vol...

Alle 3 met een muis....

Maart:

Een primeur voor mij, een foto van een moeflonbaby in het AWD. De term moeffie werd hier een feit in huis, vooral Riven (mijn jongste zoon) vond het woord moeffie helemaal blij.

Baby "moeffie"

In maart was ik ook ineens 4 jaar getrouwd en kreeg ik van manlief een nieuwe camera, een spiegelreflex met een telelens. Oh joy! Wat ik was (en ben!) ik blij ermee! Nu kon ik nog meer op jacht in de natuur ;-)

Maar maart was ook een maand van gezeik met ex, onbegrip, verdriet omdat ik gewoon niet begreep waarom hij is zoals hij is. Ik kon onmogelijke dingen regelen. Maar het lukte en ik deed het allemaal maar mooi wel.

Ook kregen we de uitslagen van mijn bloed, het was nog steeds goed, de tumor bleek toch echt weg te zijn, al hadden ze geen tumor verwijderd. Dit was toch wel ons eerste wonder van 2010. Zo maar ineens was ik beter!

Ondanks dat mijn lijf de schade nog onderging van dat kleine kreng, was hij mooi wel weg! Een overwinning!

April:

Dit jaar bleek ik 1 hele grote steun en toeverlaat te hebben. Mijn vriendin M leek me in alles te begrijpen, ik denk dat we dit jaar nog dichter tot elkaar kwamen. De momenten dat mijn hoofd te vol zat was zij daar. En uiteraard sleepte ik ook haar mee naar de AWD ;-)

Vriendin M. in een boom ;-) Where else? LOL

Ik bakte voor manlief zijn verjaardag ruim 40 muffins om op zijn werk te trakteren, uiteraard bijzondere variaties met goudsbloem en lavendel :-)

In april kon ik genieten van de heerlijke geur van kersenbloesem op mijn terras en op meidoornbloesem na vind ik niets zo lekker ruiken als kersenbloesem,

In april werd het weer waar je zonder jas naar buiten kon! We konden weer lekker spelen op het dakterras.

Kon je lekker spelen bij opa en oma in de tuin. (ja opa heeft deze aanval overleefd)

En waren de vogels volop in de weer en zongen hun longetjes uit hun lijfjes. Zo ook deze vink tijdens een wandeling bij mijn schoonvader in St Anthonis.

Mei:

In mei was ik ineens toch alweer 25 kilo afgevallen. Voelde ik me steeds beter en beter. En gingen we op vakantie naar Bretagne met het hele gezin. Ow wat was ik blij en ow wat kwam ik thuis. Meteen werd ik verliefd of dit stuk in Frankrijk. Het deed zo heerlijk engels aan, de Bretonse taal, de natuur, het keltische wat daar nog steeds leeft. Ik waande mezelf in de hemel. En had een ontmoeting met een hele bijzondere witte kat die me een hele belangrijke les leerde. Ik werd verliefd op de plek Huel Goat en bezocht de bossen van Brocéliande, waar ooit de belangrijkste Merlijn rondzwierf in de bossen. We bezochten Carnac en genoten op en top.

Ik met mijn offspring in Huel Goat.

Heksje Thess bij een reuze steen in Carnac.

De tombe van Merlijn in het woud van Brocéliande.

Ook ging mee met een groep mede AWD bloggers naar de Oostvaarders Plassen (OVP) en jeetje wat was dat geweldig! Ik liep tussen de Konikpaarden, fotografeerde een blauwborst en zag als eerst een mama vos met jongen! Wat een ervaring! Ik vond het echt te gek!

De Koniks met veulen :-)

Mama vos met haar jongen.

En deze foto was zo'n luck shot! Ben er ook reuze trots op :-) (de blauwborst)

Juni:

Toen ging we alweer naar juni, een heerlijke zomer met nogal wat reddingen ;-) Maar vooral van genieten van het mooie weer, de planten op het terras en de heerlijke natuur. Ik ontmoette van heel dichtbij een vos in de AWD. Vond mijn passie voor paarden weer terug. Ging naar de hunebedden. Schoot (met de camera uiteraard) mijn eerste eekhoorntje en redde een baby zwaantje en een duif uit de singel. Ook had ik 1 van de mooiste en heftigste ervaringen uit mijn leven. Voor het eerst een zweethutceremonie. Nog nooit heb ik zoiets meegemaakt wat me zo bij mezelf bracht, wat me zoveel rust en vrede bracht. Dit was voor mij het moment dat ik besloot ik leef, ik ga verder, niks houdt me tegen. Daar zou ik nog wel achter komen in juli ;-)

Dit kleintje was zijn ouders kwijt en werd bijna verdronken door de andere zwanen. Tja dan moet je mij hebben, to the rescue! Ook al was de reden heel zielig, het was toch héél bijzonder een zwaan in mijn armen te hebben. Het geluid wat hij maakte zal ik nooit vergeten ook het moment niet dat hij besloot in slaap te vallen in mijn armen.

Ik ontmoette de befaamde rugtasvos in de AWD, ondanks dat dit een redelijke tamme vos is, was het toch een hele bijzondere ervaring om dit dier zó dichtbij te ontmoeten.

Het dakterras werd omgetoverd tot speelparadijs. Een groot zwembad (en opblaaszeeleeuw) zorgde voor uren lol, ik genoot hier intens van.

Ook manlief kon zich goed vermaken in het badje ;-)

We hadden baby gansjes in de singel, zo eng als ze groot zijn, zo lief zijn ze als ze klein zijn ;-)

Tijdens een bezoek aan de hunebedden vond ik mijn liefde voor paarden weer terug.

Uiteraard waren ook de hunebedden heel mooi LOL

De reddingen hielden niet op in juni, ik redde ook nog een duif die in de singel was beland. Uren heb ik hem warm gehouden en uiteindelijk in het vogelhuisje gezet. De volgende ochtend was hij weg. Genoeg aangesterkt om weer verder te kunnen. Een ochtend met een gouden randje :-)

En dit jonge beestje was ook zo'n moment wat zo leuk was :-) Lief toch?

Juli:

In Juli ging in een weekendje weg om een sjamanentrommel te maken. Ik kwam thuis met een prachtige trommel, maar met een waardeloze ervaring. Sommige dingen zal ik wel nooit begrijpen. Juli was een maand van nog een wonder. Ik bleek zwanger, zomaar ineens! Iets wat we nooit meer hadden gedacht gebeurde, net nadat ik zoveel plannen had gemaakt voor de toekomst besloot er een klein wezentje zich te nestelen in mijn schoot. Ik was verwonderd (kon dit wel na de tumor?!) maar zo verschrikkelijk gelukkig, ik wist op zeker ik krijg een dochter! In juli werden ook mijn 2 jongste zonen een jaartje ouder. Jaiden werd 9 en Riven alweer 4.

Mijn trommel gemaakt van berkenhout en het vel van een wit paard.

Jaiden helemaal blij met zijn kado, een vishengel en visspullen, we waren hem dagen kwijt langs de waterkant ;-)

Augustus:

Hier kregen we onze eerste echo, ik was zo in opluchting toen ik voor het eerst m'n kindje zag op het scherm, want ergens was er de angst, wat nou als de tumor terug is (deze bootste ook zwangerschapskwalen na). Maar dat was niet zo, ik was echt écht zwanger. We kregen nog een nieuw gezinslid. We redde een katje uit een junkenpand. We noemden haar Sorcha en ze hoorde er meteen bij. Ik ging naar Castle Fest om er toch echt definitief achter te komen dat ik het echt niet meer leuk vind. We deden een dagje Avifauna. Hadden super mooie gesprekken met vriendin M. En kwamen de rugtasvos weer eens tegen in de AWD. En uiteraard niet te vergeten, mijn jongste zoon ging voor het eerst naar school!

Ons meisje Sorcha.

Ik belaagd door Australische Lorki's in Avifauna.

Another meet met de rugtasvos.

September:

Dit was de maand van afsluiten. Ik had de laatste cirkel met mijn opleidingsgroep. Een zwaar jaar met deze mensen. Zoveel geleerd, zoveel mogen doen. Het was bijzonder en magisch. Vaak gingen we de natuur in op zoek naar paddenstoelen. En had ik eind september een weekend met paarden. Jeetje wat had ik daar van genoten. Wat vond ik mezelf terug. Nu wist ik het zeker dit is wat ik wil. Ik heb héél veel geleerd dat weekend, ik vond mijn droom.

Thess in haar element.

Paddenstoelen vonden we in alle soorten en maten.

Oktober:

In oktober ging ik naar Glastonbury voor de inwijdingen van mijn groep tot priester of priesteres van de Godin. Het was een  mooie maar hele zware week. We lieten ons overhalen mee te gaan op een wandeling met de kleuters van Riven zijn school. Ik genoot van dingen samen doen met Riven. Steeds meer vond ik mezelf weer terug, kon ik weer genieten, ik zag steeds meer mijn pad voor me.

Wandelen met de kleuters in het bos.

Ook hier lig ik weer op die befaamde sluitsteen van me ;-)

De inwijdingen waren zó mooi :-)

Ik kreeg een nieuwe vriend in Engeland :D (ja het verhaal komt er echt aan, beloofd!)

Had ik zoveel lol met Riven. Of we nou knutselde....

Of muffins bakte... we zijn zo'n team :-)

November:

Hoera ik kreeg bevestigd, ik krijg een dochter! We zagen mijn buik steeds verder groeien en kwamen er achter dat ik steeds minder en minder kon doen. Frustratie ten top, maar toch ondernam ik op mijn manier mijn eigen dingen. In november had ik weer een weekend met paarden. Weer genoot ik, ik leer zó veel. Ik wilde meer en meer. Ik zag dat weekend een raaf! Ik ving mijn droom! Zat midden in mijn geluk. 

Mijn mooie ravendochter :-)

Het 22-weken buikkie

Een herinnering aan een super weekend!

December:

Maand van sneeuw, heel veel sneeuw! Maar ook van ondernemen, ik waagde het toch een wandelingetje te doen in de AWD en genóót! Ik fotografeerde een hele zeldzame vogel. Hielp veel op school met alle kerstdingen.Riven vierde voor het eerst écht bewust Sinterklaas en vond het super.

Ik realiseerde me door mijn werken met de clanmoeders hoe dankbaar ik ben. En nog steeds.

2010 Was een goed jaar. Waarin ik zoveel heb geleerd. Zoveel moois heb mogen zien en doen. Ja het was goed :-)

Naar school in de sneeuw.

Sinterklaasintocht op school (voor zover je het dan kon noemen LOL)

Zó blij met zijn kadootjes.

Samen struien in het AWD.

Ow wat genoot ik met volle teugen.

De zeldzame waterspreeuw voor mijn lens.

En natuurlijk afgelopen week een boomkruipertje op mijn boom.

En nu, nu is het bijna voorbij 2010. Op naar 2011, naar nieuwe avonturen, naar de kennismaking met mijn mooie meisje, naar nog meer weekenden met paarden. De eerste stappen naar mijn opleiding. Naar een rijbewijs, naar mooie wandelingen in de natuur. Oh jeetje, ik kijk er nu al naar uit! Er ligt nog zóveel moois in het verschiet!! Ik wens iedereen een magisch 2011 toe, dat het mooiste uit 2010, maar het slechtste mag zijn voor 2011. Geniet, leef, wees dankbaar, wees vrij!

Thessa