Ppff wachten duurt lang

Daar zit ik dan op mijn bed, met weeën die niet willen doorzetten.
Mijn stomme echtgenoot is gewoon gaan werken, want ze hadden maandafsluiting en gossie dat konden ze toch niet alleen doen de arme stakkers..... ik zal mijn verdere mening hier over niet geven, anders zouden er wel eens hele lelijke dingen hier komen te staan.
Vanmorgen verloor ik helderrood bloed en heb daarop het ziekenhuis gebeld. Ze zouden me terug bellen, maar waarom duurt dat altijd zo godvergeten lang???
Ik heb zó'n pijn :(

Ik voel me dus eigenlijk ook best zielig, ik zit hier pijn te hebben en te wachten in m'n uppie. Probeer de schijn op te houden tegenover Riven. Kan hier moeilijk liggen kermen van de pijn dus slik alles zo goed en zo kwaad als mogelijk in.

Inmiddels heb ik maar mijn vriendin gebeld die als oppas zou komen als het zo ver zou zijn. Want ik heb wel het vermoeden dat ik naar het ziekenhuis moet straks.

Dus eigenlijk heb ik nu dus pijn én ik moet op van alles wachten, kan iemand zich de frustratie voorstellen inmiddels??

Elke beweging doet zeer, ik heb beenweeën aan 1 kant, en elke keer als de baby beweegt lijkt het wel of ik messteken voel van onderen.... ik denk dat niemand me ooit zal kunnen uitleggen wat hier nou eigenlijk zo leuk aan is allemaal, want het zou er never nooit in gaan bij me.
Ik vind er namelijk echt helemaal niks aan....

Dus wachten we maar verder af, lijden we nog maar meer pijn (oh hoe welkom is die ruggenprik straks!!verlossing!!!) en hoop ik dat ze snel bellen :(