Niet echt iets voor mijn kater Bran, maar schijnbaar was mijn manlief de enigste die hem kon bekoren momenteel. (nou is het ook zo dat zodra hij bij mij ligt hij net zo lang geschopt wordt door de baby tot hij weg gaat LOL) Voor manlief op zich niet zo'n probleem, maar het werk wat hij nog moest doen voor de zaak, werd ietwat bemoeilijkt....
Want zeg nou zelf, echt makkelijk is het niet om met een zwar(t)e kater op je hand de touchpad te "besturen"
Maar ja dit schattige koppie, maakt dat je de kramp in je hand maar voor lief neemt ;-)
Ik kan vertellen het duurde wel wat langer, dat werk van manlief :D
En zo heb ik mijn eigen persoonlijke schaduw. Overal waar ik zit, ligt deze bol wol naast me:
Sorcha kan in no time in coma liggen, zo ook hier :-)
Eerst lag ze alleen maar op schoot, maar dat was niet erg handig, want elke keer als ik of aan het handwerken was, of achter de laptop zat, lag die pluizebol best in de weg. Dus ik heb haar geleerd naast me te liggen. En dat werkt. Zelfs in bed ligt ze naast me, het liefste tussen manlief en mij in. En als er geen plek is ga je gewoon precies boven op die 2 menswezens liggen, en zak je zodra zich er 1 omdraait er als nog tussen en lig je gewoon waar je wilt liggen. Daar doet Sorcha helemaal niet moeilijk over. En ik me soms afvragen wat die bochel op mijn rug is....
Maar manlief was wel meer de "pineut" dit weekend. Schijnbaar missen onze dieren hem door de weeks en proberen ze dat goed te maken in het weekend. En dan krijg je manlief relaxt op de bank, waar eerst een hond bij je voeten komt liggen, vervolgens een hond boven op je en omdat er geen plek meer was voor de zwarte katert Bran besloot hij dan maar weer half op de hond te gaan liggen. Dan krijg je dit dit soort effecten:
Lasco (hond) en Bran bij de baas op schoot (de andere hond ligt bij zijn voeten LOL)
En zo kan dat dan, als ze de kans krijgen, uren blijven liggen. En ik maar klagen dat ik het koud had en manlief smolt weg op de bank...ja dat wilt wel met thermodekens hahahaha. Maar toch zijn dit momentjes die dit weekend een lach op mijn gezicht wisten te toveren.
Vanmorgen werd mijn humeur ook weer fijn naar het nulpunt getrokken (net als het weer trouwens, wat een kou!!!). Ik had vanmorgen een afspraak bij de verloskundige. Ik me verheugd want ik had nog wel wat vragen en er zouden nog wat dingen door besproken worden mbt de bevalling en ik wilde graag doorverwezen worden naar iemand voor mijn bekken.
Jaahaa, zegt het ziekenhuis, als je nou elke keer op de zelfde dag komt, dan heb je tenminste de zelfde mensen... zo geschiedde dat ik dus wederom op maandag een afspraak had gemaakt.
Nee wat tref ik een middeleeuwe bitch from hell :S en niet mijn "eigen" verloskundige....
Nog geen aardig woord kon er vanaf, geen informatie over zo ligt de baby, toen ik vroeg over de bekken, moest ik maar even aanwijzen waar de pijn zat, alsof ik na 2 keer bekkeninstabiliteit niet weet wat het is.... , dat ik daar inprincipe geen hulp voor kon krijgen, alleen oefeningen. Dus op aandringen kon ik nog het telefoonnr krijgen van iemand in Oegstgeest, een fysio terwijl ik een osteopaat wilde... En hoe haalde ik het toch in mijn hoofd géén kraamzorg te willen?! Hoe ik dat wel niet ging doen?!
Ikke nou ehm... ik kan zelf heel goed mijn baby in bad toen en aankleden hoor, dit is namelijk mijn vierde en mijn man neemt 2 weken vrij. Ja maar je moet toch iemand hebben die de wasmachine aanzet? Ja dat is nou net het probleem zo'n verzorgster mag alleen maar de wasmachine aanzetten ja, het vullen en leeghalen, mogen we fijn zelf doen, net als alle andere huishoudelijke klussen in huis waar hulp handig zou zijn, dat staat nadrukkelijk in het contract. De kraamverzorgster mag zich alleen bezig houden met de zorg van moeder en kind.
Nou dan zijn we snel klaar, manlief zorgt voor de baby en voor mij. Ik hoef namelijk geen vreemd iemand die aan me zit en ook niet in mijn huis. En ik heb het de vorige 2 ook zonder kraam gedaan dus nogmaals bedankt.
En dan tegen manlief, en u kunt zomaar vrij krijgen?
Damn it, ja dat zeggen we net toch hij neemt 2 weken vrij en als hij 4 weken vrij moet nemen dan neemt hij er 4 vrij...ttsssss.
Voor al mijn vragen was geen ruimte, de dingen die ik zei waren niet goed, en in alles wat ik probeerde te vragen werd ik afgekapt.
Dus ik compleet gestresst de deur uit. Staan we bij de balie voor een nieuwe afspraak (waar ik erg aardig geholpen werd, want het rooster voor over 5 weken was er niet, maar als ik nou half december even belde dan kon ze er voor zorgen dat ik deze kenau niet meer zou krijgen) komt dat kreng ja ik zie dat je nog geen bloed heb geprikt dus ik WIL dat je dat nu even gaat doen en ze loopt weer weg. Oh wat stond ik op ontploffen want er was wel bloed geprikt, 4 maanden geleden al, maar dat hebben ze kwijt gemaakt GROM!!
Bij het bloedprikken ook al mensen met gruwelijke ochtendhumeuren, dus mijn hormonen gingen van standje verdrietig, naar standje bitch en eenmaal buiten naar standje janken :(
Dus wat heb ik vandaag gedaan bij de verloskundige? Ehm nou geen idee, maar het hartje van de baby klopte..... (en toen ik zei daar ging ik wel vanuit, krijg ik als antwoord, ja maar jij mag het dan wel voelen, dat kunnen wij niet weten....ARGH!!!!)
En laat ik het verhaal van het naar school brengen van Riven deze ochtend maar even achterwege laten want dan wordt ik echt pissig. Laten we het houden op GEEN communicatie over advent wat leidde tot een berg huilende kinderen, verwarde ouders en een compleet onduidelijke situatie... Ik hoop maar dat Riven het leuk vond...
En nu ga ik thee zetten, knuffelen met mijn kleine meisje (schop*bonk*duw*draai) en dan de kou in, mijn kleine pluis halen en die eens fijn knuffelen, heeft mama wel behoefte aan namelijk.
Fijne manic monday allemaal!
Wat een geweldige huisdieren heb je! Hopelijk slagen ze er ook vandaag in om je glimlach snel terug te toveren!
BeantwoordenVerwijderen