vrijdag 26 november 2010

Al 24 weken zwanger wat een ochtend :-)

Vandaag precies 24 weken, maar ja al.... Zo voelt het eigenlijk niet, het voelt meer als, nog maar...
Maar ja 24 weken weken zwanger betekend nog 16 te gaan, en dat is dan weer hoopvol, later dan 40 weken zal ik sowieso niet bevallen omdat ze me gaan inleiden en dat gebeurd zelden pas na 40 weken, dus hoera voor mij. Inmiddels begint het meisje toch haar ritme steeds duidelijk te laten zien. Ik kan er op rekenen dat ze sowieso om 7 uur, 10 uur, 13 uur, 17 uur en 22 uur wakker is en zich even laat horen. Niet klokslag uiteraard, maar wel rond deze tijden. Als het kan neem ik ook echt even de tijd voor haar. Lekker handen op mijn buik en even "kroelen" of een beetje praten en zingen.
Van de week vroeg ik me af zou ik nou de enigste gek zijn die dat doet?
Nou ja maakt verder eigenlijk ook niet uit, als ik er maar blij van wordt niet waar?
Vanmorgen mocht ik fijn op school blijven bij de jongste. Ik zou de adventskrans en kaars gaan maken. Maar door wat communicatieproblemen waren de spullen er voor de krans niet, dus kon ik alleen aan de slag met de kaars. Ook niet erg want ik had mijn handen vol aan dat ding.
Maar ik moet zeggen ik heb er een mooi kunstwerk van gemaakt. Ben nog wel even héél lelijk geprikt door koning hulst tot bloedens toe...en ergens dacht ik van ja....ik begrijp je wel....hulst hoort zo bij koning winter en zó bij koning hulst die wij als pagans eren....hij wilde misschien niet zo graag in een christelijke krans waar zijn betekenis zou verdwijnen....
Misschien een echte Thessa hersenspinsel maar ik had het een beetje met hem te doen en heb hem mooi zichtbaar in de krans gestoken zodat hij toch zijn eigen spotlight had. Ik hou immers wel van koning hulst en dan zou er tenminste nog iemand zijn die de moeite voor hem had genomen. Ook apart vond ik om de hortensia er in te steken, de bloemen al helemaal droog en de jonge knoppen tussen de verdorde bladeren, ook zo dubbel. Maar ergens ook mooi.
De herfstkrans die ik met St Micheal maakte mocht van het plafond af en ik heb mijn krultakjes en elfenbankjes eruit gehaald. Helaas was hij te groot om mee te nemen, want ik vond het wat oneerbiedig dat hij afgedankt de vuilnisbak in zou gaan.... Ik had hem liever mee naar huis genomen en hem daar in een vreugdevuur verbrand. Al die ooit levende takken hadden toch maar mooi een stukje leven gebracht en schoonheid. Maar ja dat zal het verschil wel zijn tussen het geloof in dingen.
Na de krans heb ik nog appelkaarsjes zitten maken. Onder grote interesse van de kindjes die allemaal wilde helpen. Dus daar zat ik dan, 1 kindje met de appelboor het klokhuis eruit halen, 1 kindje zo'n kaarsenhoudertje (zo'n zilver dingetje wat je in de kaarsenstandaard kan doen) erin, en een ander kindje het kaarsje erin. Ik verdien echt een medaille voor mijn geduld en een prijs voor leuke mama LOL. Daarna de bende opgeruimd en op mijn fietsje gestapt naar huis voor warme chocolademelk.
En daar zit ik dan nu. Thuis op de bank, een beetje bij te trekken en de chocomelk is inmiddels op. Over 40 minuten mag ik alweer op de fiets om de kleine man weer te halen. Gisteren had hij een mooi lampje gemaakt van een potje en toen we weg gingen stootte iemand het om, kind verdrietig en ik had hem beloofd vandaag een nieuwe te maken, maar dat heeft hij in de klas gedaan samen met een Indisch jongetje wat nieuw is en het nog niet had gemaakt. Riven kon het dus mooi voordoen. En dat vond ik eigenlijk heel schattig. Het viel me op dat Riven de hele dag dat knulletje op sleeptouw heeft genomen. het kind spreekt geen Nederlands en 3 woorden engels, maar ja dat verstaat Riven weer niet. Ze hadden een universele taal die zich uitte via hun lichaam en daardoor konden ze eigenlijk heel goed praten. Echt super! Riven de kleine underdog van de klas, met onder zijn vleugels een knulletje wat een nog grotere underdog was, want oh oh wat moeten ze dat ventje hebben. Hij is compleet wereldvreemd en niks wat hij doet is goed, overal jagen ze hem weg en hij mag nergens mee mee doen. Riven bracht daar wel even verandering in. Tis ook net zo'n wereldverbeteraar als zijn moeder en ben best trots op hem.
Ik ga nog maar even genieten van mijn half uurtje rust, de kleine man zal straks wel een stuiterbal zijn want zijn broers komen vanmiddag en daar telt hij al 5 dagen voor af.... Dus voorbij met de rust!
Fijne vrijdag allemaal!

1 opmerking:

  1. Wat een mooie ode aan Riven....je schrijft liefdevol over kinderen, jouw kinderen, maar ook over het nieuwe jongetje.

    BeantwoordenVerwijderen