Vandaag is dan de dag dat ik een workshop ging doen voor persoonlijke ontwikkeling en een stukje grondwerk met paarden. Het was al vroeg op omdat ik een gigantisch eind moest rijden om er te komen. Gelukkig is zoontjelief altijd al om half 7 wakker dus dat was makkelijk. Aankleden, spullen pakken en hup richting Zwolle. Het zou een zonnig dagje worden en gelukkig geen dag vol met regen. En dat geeft me moed, want de oefeningen zouden buiten zijn en dan heb je toch liever zon als regen.
Doordat we ruim om tijd weg waren gegaan waren we iets vroeger, maar dat gaf niet. We werden vriendelijk ontvangen en na mijn geïnstalleerd te hebben, kon manlief me met een gerust hart achter laten. Ook de andere deelnemers stroomden langzaam binnen en toen iedereen er was konden we eindelijk beginnen.
Maar ja nu kom ik op het punt van wat hebben we geleerd. We hebben bijna de hele dag theorie gehad en een klein uurtje werken met de paarden.
Ik denk dat ik nog nooit zulke verhelderende dingen heb gehoord. Echte eye-openers en dingen die me echt aan het denken hebben gezet. Teveel om nu nog te bevatten. Er is zoveel informatie gegeven, zoveel binnen gekomen.... Ik kan het dus nog niet echt omschrijven.
We hebben samen buiten eerst lichaamsoefeningen gedaan voor we naar de paarden gingen. Het was heel mooi om te zien wat je lichaam kan als je het traint met aandacht. Zo kan ik nog steeds niet geloven dat er iemand aan mijn arm heeft gehangen en dat ik die persoon zonder moeite ook aan mijn arm kon laten hangen. Wat een kracht! Tijdens deze oefeningen heb ik een raaf over zien vliegen, wat een symbool! En wat bijzonder! Eerst dacht ik dat het een roek was, maar bij nader overleg met manlief over zijn grootte en geluid wist vogelkenner manlief me te vertellen dat ik toch echt een raaf had gezien. Nou bruut natuurlijk en een belangrijk teken voor mij persoonlijk.
De lichaamsoefeningen in de praktijk brengen bij de paarden was erg leuk. Ik had een ondeugend paard die het schijnbaar erg naar zijn zin had toen we bezig waren, want ik kreeg op den duur even een tikje op mijn schouders en toen ik mij omdraaide besloot hij even lekker te gaan rollen :D
Best indrukwekkend om daar dan op 1 meter naast te staan en zijn plezier te voelen. Na de oefeningen met de paarden waren we klaar en konden we naar huis.
Ik was compleet vol van alles wat ik die dag had gehoord, had gedaan en had gezien. Ik raakte niet uitgepraat tegen manlief, zoveel puzzelstukjes waren nog mee rop hun plek gevallen en dat voelde fantastisch. Zelfs manlief raakte enthousiast! Ik had al helemaal zin in de tweede dag.
Volgende ochtend weer vroeg op. Vandaag zouden we meer theorie krijgen maar ook langer de tijd met de paarden. Iedereen was lekker op tijd en we konden lekker snel beginnen. We hebben héél veel geleerd over de invloed van de mens op het paard. En ik best geschrokken over bepaalde dingen. Wist niet dat zoveel van de "natuurlijke" stromingen die wij nu zien in de paardenwereld zó slecht zijn. Des te blijer was ik dat ik nu ergens was waar het wel goed voelde. En ook dat ik bij mijn standpunt ben gebleven om niet te gaan rijden op een manege of ergens zomaar een workshop te gaan doen.
Na de theorie met veel inzichten gingen we weer naar de paarden. Ik was al vooruit gehobbeld naar de stallen en was lekker aan het kroelen met een super groot paard wat heel toepasselijk Macho heette LOL. Het sloeg alleen op zijn grootte want hij was alles behalve een Macho. Het was overigens erg grappig dat alle paarden zo ongelooflijk gefixeerd waren op mijn buik. Ik was dan ook leiden voorwerp en een gigantische afleidingen voor de andere deelnemers omdat tijdens de oefeningen de paarden me elke keer kwamen opzoeken om even iets te doen bij mijn buik. Of even moesten kroelen. Echt heel apart.
Ik vond de oefeningen heel leuk en heb met 2 paarden gelopen. We hebben veel gespeeld met de pionnen. En hij was zo ontspannen in mijn energie dat hij me compleet volgde in die stroom en als een veulen naast me gingen lopen. Dat was een heel bijzonder gevoel. Ook wilde hij elke keer spelen met en touw. En hadden we een mooi samenspel. Echt super.
Het andere paard was lastiger, een haflinger deze keer (zo lekker zacht!), die had niet zoveel zin en had het wel gehad voor die dag. Dus het leiden ging lastiger. Maar juist daarom gaf hij wel heel goed aan waar de knelpunten zaten in je lichaamstaal.
Omdat ik maar weinig tijd had met hem en de tijd ook op was mocht ik hem op stal zetten en was het paarden gedeelte over.
We namen nog even een kop thee en bespraken de dingen na hoe je het had gevonden. Ik had werkelijk waar tranen van dankbaarheid want puzzelstukje waren niet alleen duidelijk geworden, maar ook nog eens bevestigd. Ik heb het juiste pad gevonden, wil en kan hier mee verder en weet dat er nog hele bijzondere dingen in het verschiet liggen. Ik heb dit weekend mooie vriendschappen gesloten, mooie dingen gezien, mooie boodschappen gehad en weer hoop gekregen. Ik heb gevonden wat me gelukkig maakt.
En ik vergeet in dit stuk waarschijnlijk meer dan de helft te vertellen, maar het was zó veel en zó indrukwekkend dat het niet te beschrijven valt. Als iemand zou zeggen wat heb je gedaan dit weekend kan ik alleen zeggen, ik heb richting gegeven aan mijn leven en ben niet langer mijn droom aan het najagen, ik heb mijn droom gevangen in een net, kan het in mijn handen houden en er naar kijken en vanaf nu deze droom steeds groter en mooier laten worden.....
Samen even knuffelen en even kriebelen
Oe! Dit is een leuk spelletje, lekker samen onderzoeken en spelen!
Ja ook deze pion moest er aan geloven :D LOL
Ja weer die buik he.... Overigens matchen we goed qua haarkleur hihi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten