Waarom is dit niet verboden?

Dit is de kuikenveger....die veegt de stallen schoon om de kuikens naar de slacht te brengen en ja ze leven nog..... 

Echt ik heb tranen in mijn ogen van zo'n foto.....

Overigens komt deze foto van Stichting Wakker dier, die hem plaatste onder het motto een foto zegt meer dan 1000 woorden....

En ik weet wel, schokeffect helpt niet vaak meer, maar toch, hoop ik dat iemand dit ziet en denkt, hier doe ik niet meer aan mee en dat is de reden dat ook ik deze foto plaats onder het motto een foto zegt meer dan 1000 woorden, die arme arme beestjes :(

Award gewonnen!

Ik kreeg van Spaarmoeder deze award voor mijn blog! Dank je wel!

Super gaaf natuurlijk :-) Nu mag ik hem doorgeven aan 3 andere mensen.
Ik geef hem graag aan:

Enelya van Enelya's Musings. Het is al een tijdje geleden dat ze wat schreef maar ik weet dat ze een hele moeilijke tijd heeft gehad en daar met veel pijn, moeite er kracht uit is gekomen, daarom vind ik dat zij deze award verdiend :-)

Dee van Rock 'n Roll mama, ik vind haar schrijfstijl echt fantastisch en leuk om te lezen :-)

en last but not least
Djuna van Van alle longen die ik ooit had ben jij de beste. Zij overleefde 2 longtransplantaties en zelden heb zo'n positief persoon gezien en dan ook nog eens zoveel kracht! Petje af!

Nogmaals dank je wel! Liefs Thessa

Volgen & Drijven

Zondagochtend had ik weer les met de paarden. Dit keer werkte ik met Nikki. Nikki is een schat, daar ben ik wel achter. En ik merkte meteen al dat waar ik in de zondagse energie zat van beetje wakker worden, rustig aan, daar zat Nikki in de energie van WHOOHOO, GO GO GO!! Ehm...dat werd hard werken dus ;-)

Maar ja ik kwam niet om te luieren dus dat was mooi.

Vandaag werkte weer met energie, het leiderschap nemen. Het is (nog steeds LOL) mooi om te zien hoe een paard je kan volgen als jij je kan opstellen als leider. Zo liepen we moeiteloos om obstakels heen, en kon ik kriskras door de bak lopen en Nikki volgde me gewoon.

Alleen laat het nou niet overkomen dat het makkelijk was, want Nikki zou Nikki niet zijn als haar interesse ook maar al te vaak uit ging naar het gras aan de rand van de bak ;-)

Het blijft wel een paard natuurlijk :D

Maar dit leverde wel een mooie oefening op om vanuit energie Nikki mee te laten gaan. Dit kon ik proberen met een uitnodiging en als dat niet werkt door de drijvende positie in te nemen en de stroom energie door Nikki heen te laten gaan zodat zij zou gaan lopen om vanuit daar de uitnodiging weer op te pikken. Echt het blijft gewoon super mooi om te zien hoe dit werkt, gewoon energetisch zonder duwen, trekken, roepen of wat dan ook. En daar schuilt zoveel respect in. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat mensen dit anders doen (willens en wetens). Schijnbaar is er nog maar weinig respect te vinden voor paarden. (kijk maar naar maneges bv). 

Nadat we klaar waren heb ik nog een gesprek gehad over wat ik nou precies wil. En of ik de opleiding nodig heb om te kunnen doen wat ik wil doen. En ik was blij om te horen dat ik eigenlijk door kon gaan op de manier waarop het nu gaat en daarmee eigenlijk het zelfde kan leren als in de opleiding. En eigenlijk nog wel meer. Ik vind dit super fijn, want dat geeft me weer houvast en maakt dat ik weer kleine stapjes verder kan zetten. Wat wel mooi was dat toen we de weg inreden naar paarden, er 2 roodborstjes zaten. Roodborstje betekend voor mij altijd, het komt wel goed. En met dit gesprek op zak (wat nog verder uitgewerkt zal worden deze week via mail en telefoon) had het roodborstje me wederom weer verteld vertrouw er op het komt goed. Evenals het andere roodborstje, die weer stond voor iets anders wat onverwacht goed kwam gisteravond :-)

Dus ik zie het zonnig tegemoet en ben blij dat ik mijn ding kan doen op deze manier. Zo komt een eigen paard ook dichterbij en dat lijkt me helemaal te gek!

Wie heeft er vlees nodig voor een broodje "hamburger" ?

Ik in ieder geval niet :D

Recept voor deze bonenburgers

Nodig voor 4 personen:

1 el zonnebloemolie, plus wat om te bestrijken

1 uit , fijngesneden

1 teen knoflook, fijngesneden

1 tl gemalen koriander (liet ik weg want vind ik vies)

1 tl gemalen komijn

125 gram champignons, fijngesneden

425 gram borlotti of kidneybonen (ik gebruikte de laatste)

2 el fijngesneden bladpeterselie

zout & peper

bloem om te bestuiven

Broodjes

Dingen die je er bij wilt, ik naam little gem sla, tomaat, gebakken champignons, mayo en ketchup.

Hoe maak je het?

Verhit de olie in een koekenpan met zware bodem op halfhoog vuur. Voeg de ui toe en fruit hem al roerend 5 minuten of tot hij zacht is. Voeg de knoflook, koriander, komijn toe en roer nog even door.

Doe de champions erbij en bak terwijl je roert alles gaar tot het vocht verdampt is. Schep vervolgens het mengsel in een kom.

Doe de bonen in een schaaltje en prak ze met een vork fijn. Roer ze samen met de peterselie door het champignons-mengsel en voeg naar smaak zout en peper toe.

Verwarm wat olie in een koekenpan. Verdeel het mengsel in 4 porties bestuif ze licht met bloem en vorm en platte ronde burgers van. Bak ze aan beiden kant lekker bruin. Je kan ze ook 4-5 minuten per kant op een gril bakken.

Leg ze vervolgens op een broodje, kleed het verder aan en eet smakelijk! 

Vandaag pimpte ik:

Mijn schort :D

Alstie helemaal klaar is komt er nog een foto :D

Mijn 2 kleintjes (en ik heb gewoon iets gewonnen!)

Schijnbaar dacht Riven gisteren dat mijn hart nog wel een test nodig had. Ik besloot hem gisteren maar thuis te houden om het rustig aan te doen. Wat gebeurd er vervolgens, meneer stuitert zo van helemaal boven naar beneden van de trap af. Over hartaanvallen gesproken...ppfff...
Gelukkig niks gebroken, maar wel lag zijn schouders open, een flinke schaafwond dus.
Zijn oog was uiteraard nog wat dikker en begint inmiddels lekker rood, blauw en paars te kleuren. Blijkbaar kan hij de diepte niet zo goed meer inschatten omdat het toch wat dicht zit.
Vanmorgen is hij wel naar school gegaan en we hebben hem maar even op zijn hart gedrukt geen wilde spelletjes te spelen en dat óók tikkertje geen goed idee was....
Hij had in ieder geval de aandacht vanmorgen in de klas, want ja het valt wel op zo'n oog. Ik bedacht me maar dat het fijn was dat we met hem niet meer naar het consultatiebureau moeten hahahah, zou een fijn gesprek worden, van ja hij is echt van de trap gevallen en heeft ook écht een fietsstuur in zijn oog gehad... Ik bedoel hoeveel ongeluk kan je hebben?
Hij zal wel met verhalen thuis komen straks dat iedereen het zo stoer vond ;-) Toch haalt deze mama maar een litteken-cremetje, of gaat even op zoek welk plantje daar goed voor is, om te zorgen dat er zo min mogelijk litteken vorming zal zijn. Ik vond een litteken op zijn hoofd en op zijn kin wel even genoeg.... Schijnbaar heb ik 2 zonen die littekens (eretekens LOL) sparen. Terwijl de grootste stuntel van de 3 (de oudste Faybian), weleens waar altijd valt, stuitert en doet, maar die heb ik nog nooit dicht moeten laten naaien :S Misschien is dat dan ter compensatie omdat hij al 14 keer longontsteking heeft gehad en wordt me daarom het dichtnaaien van hem bespaard ofzo.... laten we het maar zo houden, ik wil even geen bloed meer zien bij kinderen.
Zelf is de stress van al dit gebeuren meteen op mijn lijf geslagen, dus ik was gisteren doodziek, al mijn holtes vol snot en gigantische koppijn. Vandaag is het ergste al weer wat weg. Ik heb in ieder geval weer wat lucht en dat scheelt.
Gisteren kreeg ik nog wel een heel leuk mailtje! Ik had me een tijdje terug opgegeven mee te doen aan een actie van lensway.nl waarbij je een gratis bril kon winnen. Nooit gedacht dat ik wat zou winnen uiteraard, maar me toch opgegeven en gisteren kreeg ik een mailtje dat ik winnaar was! Dus kon ik geheel kosteloos een bril uitzoeken! Dus dat heb ik dan ook gedaan en binnen 2 weken heb ik 'm!
Niet dat ik er nou zo blij mee was dat ik een bril moest, maar ja, dat ie dan helemaal gratis is, incl glazen, krasvaste coating en ontspiegeling, dat vind ik dan wel weer lekker. Dan heft het elkaar een beetje op ;-)
Dus hoera, ik krijg een bril LOL! Overigens had ik even wat tijd nodig voordat ik me realiseerde dat ik écht gewonnen had :D

Ga ik nu lekker mijn smoothie wegslurpen en mijn appeltjes eten en laat ik jullie achter met wat spam van de kids ;-)

Niiv en ik hadden hier een boeiend gesprek LOL

Schijnbaar was ik heel grappig

En kleine man, lag er zo lief bij gisteren, dat ik er een foto van moest maken....

Arme Riven

En dan krijg je een telefoontje, ja met de juf van Riven, uhm Riven heeft net een stuur van een fiets in zijn oog gekregen, we zijn nu het bloed aan het stelpen en leggen er ijs op, zou er iemand kunnen komen?

BAM, en toen stond mijn hart even stil, greep ik alles spullen van Niiv bij elkaar, bond haar op mijn buik en racete naar school, om daar een jongetje aan te treffen met 2 wonden bij zijn oog. 1 Snee er onder en op zijn ooglid was een heel stuk vel weg gestroopt.
BAM nog een keertje een hartstilstand....

Op naar de EHBO, daar laten kijken, gelukkig geen beschadiging aan zijn oog, zijn oogkasje was klein en heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat het stuur niet verder naar binnen kwam.... De dokter heeft het vel terug proberen te stropen en er toen een hechtpleister op gedaan....
Knulletje krijgt er vast 2 littekens bij :(

De flinke snee onder zijn oog

De pleister boven zijn oog :(

Jullie begrijpen deze mama is ietwat kapot, ik kon echt heel Leiden door fietsen met zwaar wind tegen, ik kwam compleet gesloopt op de EHBO en dankte alles en iedereen toen alles veilig weer thuis was. Knulletje slaapt nu lekker en had gelukkig nog een leuke middag met zijn 2 oma's, en ik ga maar even een glas wijn drinken en hopen dat ik het allemaal kan laten bezinken....dit soort dingen zijn niet goed voor mijn (moeder)hart.

De open-minded ijssalon :D

Afgelopen weekend was druk maar leuk. De kids vlogen elkaar niet de hele tijd in de haren, speelde uren op het terras in de zandbak en waren gewoon lief. Heerlijk dus!
Gisteren kwamen opa en oma, dus dikke pret, zeker omdat ze een bellenblaasset kregen, met sop en allerlei soort blaasdingen om de bellen mee te blazen, van klein naar groot.
Uren hebben ze zich vermaakt.
Toen opa ook nog eens riep dat hij zou trakteren op een ijsje bij mijn favo ijssalon was de pret helemaal compleet voor de jongens. Dus daar gingen we met onze kinderkaravaan op naar de ijssalon. Mijn schoonpaps is net zo'n ijsfreak als ik, dus zo'n zaak is aan ons wel besteed ;-)
Nu verkopen ze er ook bonbons en toen hij dat zag wilde hij bonbons kopen voor zijn vrouw. Nu zaten zijn vrouw, mijn man en alle kids al buiten dus stonden alleen wij samen nog in de winkel. Toen de winkelmevrouw vroeg aan hem welke mogen het worden. Zei hij van ja weet ik veel het is voor mijn vrouw, waarop de winkelmevrouw MIJ aankeek en vroeg welke bonbons ik wilde...Ehm, sorry? Nou scheel ik best wat jaartjes met mijn man, maar niet zó veel hahahaha. Ze waren dus erg open-minded daar LOL
Ik kreeg van schoonpaps ook nog een doos bonbons en allemaal blij en vrolijk liepen we weer naar huis. Helaas knalde het onderweg weer tussen de 2 jongste jongens, maar gelukkig bestierf de ruzie een snelle dood en was het weer leuk.
Vervolgens kon ik de keuken in om te koken en aten we samen. Daarna was het al weer avond en moesten de oudste 2 terug naar hun vader en kort daarna gingen ook opa en oma weer terug naar huis.
En was ik alleen met mijn kleine meisje én de doos bonbons ;-) (en die zijn handgemaakt en zooooo lekker, geen supermarkt crappy things)

Kortom een fijn weekend. Oh en gisteren lachte Niiv voor het eerst door, zó ongelooflijk schattig!
Morgen maar weer even een fotootje plaatsen van het kleine moppie :-)

Mijn hart gevolgd!

Na een goed gesprek met manlief heb ik, samen met hem uiteraard, besloten mijn hart toch te volgen. Ik ben van mening dat als de mogelijkheid er is en je kan het betalen, of je kan een mogelijkheid vinden het te betalen, dat je je droom nooit mag laten schieten. Dus het resultaat is dat ik in september een week naar Frankrijk gaat voor nog meer paardenwerk.
Een droom die uitkomt, zoveel weet ik wel :-)
Ik ben dan ook heel benieuwd hoe het zal zijn. Bijzonder vind ik dat het vlak bij de plek is waar ik ben ingewijd tot priesteres en dat maakt het extra speciaal voor me. Ook vielen hiermee weer wat kwartjes op hun plek.

Ik ben ook erg blij dat ik een echtgenoot heb die me zo steunt in alles, want zonder hem zou ik het allemaal niet kunnen doen. Blijf dat soms verwonderlijk vinden dat mensen je zo onvoorwaardelijk kunnen steunen, no matter what. Ik ben maar een geluksvogel.

Dus La France here I come!

Welke prijs mag het volgen van je hart kosten?

Ik jaag een droom na, zo goed mogelijk. Met kracht, passie en een zekere precisie houd ik mijn doel voor ogen. Maar hetgeen ik wil najagen kost geld. De cursussen, de benodigdheden in toekomst...
En dat vind ik soms moeilijk. Want waar ligt de grens? Ligt die op het punt waar je het niet (meer) kan betalen, ligt die grens in besparen op dagelijkse nodige dingen? Besparen in het algemeen?
Of het niet doen, of met pijn in je hart genoegen nemen met minder?

Wat is het juiste antwoord?

Zo lief

*zucht* Ik vind dit zo'n lief en leuk plaatje dat ik 'm even moest delen.
Manlief samen met Niiv in de Oostvaardersplassen :-)

Les van Luna en naar de Oostvaardersplassen.

Voor deze dag trok ik gisteravond een kaart.Ik trok de kaart Omhelzing van het maanlicht......Betekenis: Het hart open houden, de heilige ruimte voor mogelijkheid vrijhouden en de moed om kwetsbaar te zijn. Je hart openen voor de mysteries van het leven laat je de schoonheid voorbij de pijn beleven. Die kwam wel binnen zeg maar. De afgelopen week stond ik het teken van vele inzichten dus ik was benieuwd naar hoe de les vandaag zou zijn.

Dus off we went to the horses. Eenmaal daar was K. heel benieuwd naar hoe het gegaan was. Ik vertelde haar over hoe ik de lessen van Nikki ervaren had en hoe ik het spiegelen van het paard zag en daardoor ook hun enorme capaciteit als leraar. Zij vond mijn uitleg mooi. En dat was fijn.

Ik mocht vandaag zelf kiezen met wie we gingen werken, dus werd het Luna. Aangezien Nikki de dingen zo scherp wist aan te stippen de vorige keer, was ik benieuwd hoe ik de energie van Luna deze keer zou oppikken. We gingen met haar wandelen, dus lekker het bos in.
Met Luna merk ik meteen een energiestroom, je kan het je voorstellen als het cijfer 8, allebei zijn we een deel van de 8 en vloeien daardoor continue in elkaar over. Op deze manier voel ik haar energie heel duidelijk en probeer ik daar op in te spelen. Ik moet haar immers veiligheid en leiderschap bieden wilt zij me volgen.
Het bijzondere is, Luna is voorzichtiger met de dingen aanwijzen. Waar Nikki heel direct is, is Luna heel zacht. Beide dames hebben een heel andere manier van helen en dat vind ik heel bijzonder om te ervaren.
Tijdens het lopen legde K. me wat dingen uit over trilling, de trilling van mij en de trilling van Luna en hoe je hier op in kan spelen. Ik vond dit leuk om uit te proberen en te ervaren en merk dat het me vrij makkelijk af gaat, wat mij duidelijk maakte dat ik heel goed om kan gaan met energie. Nu ben ik me daar natuurlijk wel van bewust, zeker in mijn dagelijks leven, maar het is toch anders als je er zo bewust even mee bezig bent.
In de heenweg was Luna heel rustig en op de terugweg werd ze wat meer hyper en dit merk ik aan haar trilling, om beter op haar af te kunnen stemmen ging ik iets mee in haar trilling zodat ik haar energie en alertheid beter op kon pikken, maar blijf hoe dan ook lager zitten dan haar zodat ik haar veiligheid kon bieden.
Ik heb hier vandaag vooral van geleerd om bij mezelf te blijven. Van de week heb ik veel aan mezelf getwijfeld, ik sta voor vrijwel alle dingen in mijn leven ervoor, en de bevestiging eigenlijk hierin van het is goed, zolang je maar bij jezelf blijft, was erg welkom.
Ik begrijp dat ik meesteres ben over mijn eigen pijn en daardoor ook over mijn eigen heling, maar het is fijn als dingen aangeraakt en daardoor geheeld kunnen worden.
Door het werk met Luna zat ik een heerlijke aardse energie , het bos, de geuren, alles wat er was, maakte dat ik terug bij mezelf kwam. Het was fijn om Luna mee "uit wandelen" te kunnen nemen en zo heel doelgericht bezig te kunnen zijn met energie-werk.

Mooie Luna

Ik vertelde K. nog dat ik best nerveus was voor de paardenweek. Zij wist me wel een aantal goede vragen te stellen waardoor ik weer wat stof heb tot nadenken. Hoe ik mezelf neer kan zetten, wat wil ik wel en wat wil ik niet in zo'n week met vreemde mensen. Ik ga dit aankomende week een beetje uitwerken voor mezelf. Ook de les van het bij jezelf blijven, nodigt me uit om na te gaan waar mijn sterke en zwakke punten liggen, ook hier wil ik naar kijken aankomende week. Ik ben benieuwd wat hier nog uit gaat komen. Zeker gezien de kaart die ik trok voor deze les.

Na een heerlijke wandeling met Luna, vertrokken we naar de Oostvaardersplassen. Ik wist dat er bij de Konikpaarden veulens waren geboren en ik hoopte ze te zien vandaag.
Nou dat was gelukt! Een schattig klein veulentje, echt nog héél klein met pluizig haar lag heerlijk eerst onder en toen naast zijn moeder.
Ik vind het prachtig die kwetsbaarheid te zien, maar ook de kracht van moeders. De eenvoud die schuilt in de liefde tussen moeder en kind, maakt juist die liefde zo krachtig. Ik vond dat mooi om te zien, zeker ook omdat ik mijn eigen dochter van 2 maanden oud bij me had.
Het was heerlijk om buiten te zijn en de wind door mijn haar te voelen en voor het eerst sinds tijden weer met mijn camera op jacht te gaan naar mooie vogels en dieren.

Een mooie dag dus vol waardevolle lessen.

Kleine prinses van de Duisternis hahaha (en meer kinderspam)

Kleine prinses met haar duistere "kroon"
Maar oh wat hadden we een lol!! hahaha

Hier lijkt het net alsof ze vol interesse naar me zit te luisteren NOT ;-)

Zo ontzettend lief.....

Lekker slapen bij papa *cute*

Riven had het druk gehad maandag en viel in de hangstoel in slaap, te schattig gewoon.

Ik maakte spionage foto's terwijl hij op het terras speelde, eigenlijk wilde ik een foto maken terwijl hij uber cute de plantjes water stond te geven, maar toen ik mijn camera had gepakt was hij daar al mee klaar dus toen maar dit plaatje geschoten :-)

Riven samen met zijn zusje, hij is zó gek op haar. Hij heeft het me zelfs al vergeven dat het geen broertje is LOL

Lekker op papa liggen kwijlen, dat doet het ook altijd goed op een foto hahaha

Moordvrouwen

Al een tijdje was bij Net5 de trailer te zien voor hun nieuwe serie Moordvrouwen.(gaat over vrouwen die iemand hebben vermoord) Ik was alleen vergeten dat deze aflevering gisteren was en daarom besloot ik hem via uitzending gemist terug te kijken vanmorgen.
Ik moet zeggen het heeft me heel erg geraakt. En ik begrijp waarom deze vrouw gedaan heeft wat ze heeft gedaan. Ik had er zojuist een gesprek over met mijn man. Ik realiseerde me dat ik veel leed herkende en dat ondanks dat ik veel heb verwerkt, ook nog veel onverwerkte stukken heb zitten diep in mijn hart. En dat ik schijnbaar heftige confrontatie nodig heb om deze wonden leeg te laten bloeden. En begrijp me niet verkeerd, ik bedoel met dat bloeden niet dat dat zo nodig moet, maar ik bedoel een wond moet schoon bloeden wilt deze helen, anders blijft er vuil in zitten en gaan ontsteken, snap je?
Nu is het moeilijk met mijn man hier over te praten omdat hij acute moordneigingen krijgt en het ook moeilijk vind zich te realiseren dat ik die dingen heb meegemaakt. Dus ondanks dat hij een lieve man is, is hij niet de ideale gesprekspartner voor dat soort dingen.
Het heeft me hoe dan ook met mijn neus op een aantal feiten gedrukt en ben me daardoor bewust dat ik ook nog wel wat heling te gaan heb op mijn pad. En ben daardoor nog blijer dat ik begonnen ben met mijn paardenwerk. Ik weet eigenlijk niet waarom ik dit nu allemaal zo opschrijf, misschien als reminder van mijn kracht, misschien om me te realiseren dat ik geluk heb gehad ondanks alles...ik weet het niet.
Ik voel me verdrietig en dankbaar te gelijk..en dat allemaal omdat iemand die een moord heeft gepleegd het lef had haar verhaal te vertellen en ik naar dat verhaal heb geluisterd/gekeken.

Voor de mensen die nieuwsgierig zijn, hier kan de bewuste aflevering zien *klik*
Mochten er mensen zijn die het kijken of gezien hebben, ik ben heel benieuwd naar jullie mening.

Liefs Thess

Actie/Reactie (terugblik op de les met de paarden)

Afgelopen week is de les met Nikki nog flink door mijn hoofd gegaan.

Het lopen met Nikki was leuk en uitdagend. Ze bleef dan ook een paar keer stil staan. Waarop K. me vroeg wat heeft Nikki van jou nodig?

Nikki en ik zaten allebei in de zelfde energie, laag, relaxt, het zonnetje scheen, dus extreem ontspannen.

Mijn energie moest dus omhoog wilde ik Nikki met me mee krijgen. Je kan natuurlijk niet een paard uitnodigen tot wandelen als je zelf uitstraalt dat heel rustig bent en relaxt en van het zonnetje wil genieten.

Dus dreef ik  mijn energie omhoog. En dat maakte dat de energie van Nikki ook omhoog ging en we weer aan de wandel gingen samen.

Maar dat was dus eigenlijk waar ik aan had zitten denken deze week. De uitwisseling van energie. Juist door die uitwisseling wordt de paard een spiegel voor de mens. Ons gedrag en gevoel spiegelt naar het paard en het paard reageert daar op en wordt daardoor een spiegel. Ik vind dit erg mooi en snap daardoor ook waarom paarden zulke goeie leraren zijn en zoveel hulp kunnen bieden aan de mens. En het doet mijn verlangen naar een eigen paard nog groter maken, juist om zelf zo'n vriendschap nog intenser te kunnen ervaren. Wat overigens niet wegneemt dat ik erg blij ben met Luna & Nikki als leermeesters in mijn leven, ook al is het nog maar kort.

Het grappige is dat ik veel boeken heb over paarden en spiritualiteit, maar er nog geen 1 van gelezen heb. Juist omdat ik op mijn eigen waarnemingen wil vertrouwen en vanuit daar wil leren.

Die boeken kunnen altijd nog. Op deze manier kan ik leren vanuit mijn eigen beleving en gevoel waardoor ik onbevangen en onbevooroordeeld alles kan beleven en kan opslaan in mezelf. Het maakt in mijn ogen mijn ervaringen puur en zuiver.

Voor zoveel jaren heb ik niks nieuws kunnen leren op spiritueel gebied van een ander omdat ik de antwoorden altijd in mezelf vond, dat klinkt misschien heel egocentrisch maar toch is het zo. Tot nu toe is altijd gebleken dat ik zelf mijn beste leermeester was en dat workshops, cursussen, opleidingen etc altijd uitliepen op een teleurstelling. Maar ik merk dat de paarden bij mijn kern kunnen komen en de spiegel kunnen zijn die me verder kunnen helpen, ze kunnen me nog dingen leren en daar ben ik zo blij om. En onvoorstelbaar dankbaar. Ik ben nu met de weinige ervaringen die ik heb gehad al zoveel wijzer geworden, dat ik des te meer uitkijk naar het pad wat voor me ligt. Stapje voor stapje, terwijl ik eigenlijk van ongeduld keihard zou willen rennen ;-)

Maar ja ik denk maar zo, met kleine stappen zie ik meer van de omgeving :-)

Moederdag

Wat een weer kregen alle mammies vandaag! Heerlijk! Ook al vind ik het een beetje te warm en helpt mijn zonneallergie ook niet echt mee. Daarentegen is het wel zo dat mijn bomen vol kersen zitten, de eerste frambozen aan de struiken zitten en dat de aalbessen al groene besjes hebben en de blauwe bes is ook hard bezig haar bloemetjes te verliezen om besjes te gaan maken. Mijn kruidentuintje groeit al kool, vandaag oogste ik een volle literzak kervel, een zak, peterselie en een half zakje knoflookbieslook. Deze gaan lekker de vriezer in. Uiteraard knip ik op zo'n manier dat de plant nog lekker door kan groeien en ik de rest van de maanden nog verse kruiden heb.

Ook zaaide ik vandaag echte witte salie, kattenkruid, aladin-pepers (deze veranderen van kleur, van groen, geel oranje, rood en paars) en alruin, je weet wel dat is die plant die gaat schreeuwen in Harry Potter als ze hem uit de pot trekken ;-)

Oh en laat ik mijn maanbloem niet vergeten, deze bloem is prachtig en gaat pas open tegen de schemering en bloeit vervolgens de hele nacht om in de ochtend schemer weer te sluiten en ze ruikt godinnelijk!

Verder was het niet zo'n bijzondere moederdag, althans niet anders dan andere dagen.
Ik kreeg dit boek:

Waar ik super super blij mee ben!

Ik bak een gluten en suikervrij taartje, die werkelijk héérlijk was!

Tja het was snel op!

Maar geef toe....

Dit ziet er toch ook heel erg lekker uit?

Zelfs de hond probeerde nog een graantje mee te pikken:

Tja ik geef hem geen ongelijk ;-)

En mijn dochter probeerde papa te verleiden met dit prachtige lachje :D

Is het geen schatje? *zucht*
Ze is zooooo schattig en lief :-)

En nu geniet nog even van al mijn koters die thuis zijn, het weer en het koele briesje op mijn terras. En gaan we straks lekker eten met z'n allen en gaan godzijdank morgen alle kinderen weer naar school en kan deze mama even bijtanken na 2 hectische weken....

Hadden jullie ook een fijne (moeder)dag?

Het pad van de haas, de raaf, de vos en het paard.

Een tijdje terug belde een vriend me. Hij had een droom gehad en daar kwam ik in voor. Uiteraard schootik in de lach, waarop hij meteen zei, Neehee, niet zo'n droom. Ja mijn dirty mind is algemeen bekend. Hij vertelde me een aantal dingen, die klopte en ook waar waren. Maar 1 ding kwam vandaag weer boven. Een haas vlucht in zijn hol, een raaf vliegt weg en een vos bijt van zich af en een paard dat rent zijn vrijheid tegemoet. Ik weet niet meer de precieze woorden, maar daar kwam het op neer.
Toen ik vanmorgen weer de baby merel zag op mijn terras, moet ik denken aan wat hij betekend. Hij is een boodschapper en laat zijn gezang altijd horen tijdens de schemer. Dit maakt dat hij je boodschappen kan toezingen uit de andere wereld. Alle dieren hebben zo hun betekenis en komen niet zonder reden op je pad. En terwijl ik zo zat te kijken naar deze kleine schoonheid dacht ik na aan de woorden van mijn vriend.
En een patroon begon zich te tonen.
Het paard verscheen ooit het eerst, toen ik een klein meisje was, maar werd in de jaren die volgde een ondergeschoven liefde.
Jaren geleden kwam ineens als een soort stalker de haas in mijn leven. Overal waar ik kwam dook dat beest op en ik begreep er helemaal niks van. Tot dat...
Ik kwam ineens achter zijn betekenis. De haas leert je om nee te zeggen, om aparte manieren aan te wenden om te vechten en dat het soms ook goed is je terug te trekken (terug in dat hol dus). Ik heb hier vele stukken over geschreven in die tijd. En door deze betekenis, die landde als een bom, werd de haas mijn bondgenoot. Want ik moest in de tijd dat de haas tot me kwam ook leren om nee te zeggen, ik moest bijzondere manieren aanwenden om te vechten en me soms ook terug trekken om niet te veel klappen te krijgen. En terwijl ik dat hol zat te wachten tot de storm ging liggen en het veilig was weer naar buiten te gaan voor het volgende gevecht, kwam ik aanraking met wat nu nog steeds mijn grootste muze is, Boudica.
Pas na lange tijd nadat ik me in haar verdiept had, kwam ik erachter dat haar tegen de haas was. De vaandel van hun volk was een haas die naar de maan staarde. Ook was het de haas die haar de weg wees naar haar veldslag. Dit is even een korte samenvatting van haar connectie met de haas anders wordt dit verhaal erg lang.

Mijn haas getatoeëerd op mijn onderarm.


Terwijl ik veel leerde van de haas, veranderde mijn strijdlust, ik werd duisterder, voelde een woede borrelen door het onrecht wat me was aangedaan, voelde me verraden, vertrapt, alleen gelaten, eenzaam en in staat tot moord. En daar kwam de raaf, ogen donker, schrille kreten die me deden leven en haar zwarte vleugels om me heen als een troostende deken. Ik vloog met haar mee, en leerde daardoor dingen beter te overzien. Leerde de kleine grappen van wraak, genoot en glimlachte om het ongeluk van de ander die me zoveel had aangedaan. Ik streed altijd, want deed ik dat niet dan zou ik sterven. Ik leerde extreem sterk te zijn, leerde weg te vliegen naar andere werelden. En leerde dat de raaf stond voor meerdere Godinnen, waaronder ook Andraste, en laat dat nou net de Godin zijn die Boudica aanbad als krijgs Godin.
Langzaam aan ging de storm liggen, de erge tornado's en orkanen werden harde winden en trokken soms nog flink aan me, maar kregen me niet meer omver. De kou om mijn hart smolt een beetje weg en in mijn ooghoeken werd ik telkens gevolgd door een rode verschijning. Onzichtbaar, liefdevol, sexueel, speels, moederlijk als de aarde, de kleine vos.
Vos leerde me over het gezin, hoe het is om soms om zichtbaar te willen zijn en dit ook te worden. Leerde me  om me te laten omarmen, om liefde toe te laten. Ontelbare wandelingen maakten we in het woud. Lagen zo vaak opgerold te slapen. Ik ontwaakte uit mijn duisternis.....

De vos en de raaf op mijn bovenarm (zelfde arm als de haas)

De vos bracht me een week voordat ik een zweethutceremonie zou doen mee naar het woud waar ik een wonderlijke belevenis had met Cernunnos. En leidde me daarmee naar de rand van het woud. Ik deed de zweethut en een zaadje wat er als klein meisje geplant was, kreeg daarmee water. Ik kwam uit de zweethut en liep naar een weiland en van alle paarden die daar stonden kwam er een wit paard naar me toe. En ik wist mijn pad. Maakte een trommel van een huid van een wit paard en mijn dromen werden bezocht door een witte hengst. Het was tijd om me te laten dragen. Te laten dragen naar nieuwe dromen, naar dat wat ik graag wil zijn. Het paard diende zich ook weer op het juist moment aan.
Het werd tijd om vrij te zijn, om me te bevrijden van dingen en dat gebeurde met mijn hersenoperatie en combinatie van de zweethut.
De kracht van het paard geeft me vleugels, geeft me vertrouwen en geeft me kracht om me niet meer te laten ketenen. Door de lessen van de haas, de raaf en de vos kon ik weer terug naar het stukje van mezelf wat ik kwijt was. De wilde onstuimige ik, vol levenslust, vol passie. Eigenschappen die er altijd zaten, maar die altijd  ingeperkt werden door mensen om wat voor reden dan ook.
En het mooie is, ik leerde dat ik het niet alleen hoef te doen, het paard draagt me als ik het nodig heb.
En terwijl ik me dit alles zo bedenk en het patroon zich verder weeft, realiseer ik me ineens dat het volk van Boudica, de Iceni, bekend stond om hun paarden.....
En dat maakt de cirkel rond.....ik ben thuis gekomen in mezelf....

Rustig ochtendje

Mijn meisje sliep lekker door vannacht, wat een heerlijkheid! En papa gaf de eerste fles, dus ik had een hele relaxte ochtend.
Inmiddels lees ik de kleine meid voor, niet dat ze er iets van begrijpt, maar ze vind het leuk als ik tegen haar praat en waarom dan geen verhaaltje. Maar ja Thessa zou Thessa niet zijn als ze meteen haar kind het Keltische Mabinogion naar binnen stampt hihi, voor ze 3 is kent ze het straks uit haar hoofd LOL.

Ik had dit boek al een tijdje en lees er graag uit voor omdat ik zelf zo houdt van de Keltische mythen, sagen en verhalen. Let ook even op de illustrator, die heeft de de zelfde naam als mijn dochter, alleen dan geschreven zoals het eigenlijk hoort...maar ja als ik het zo had geschreven (wat ik stiekem wel graag wilde), dan had werkelijk niemand begrepen dat je het uitspreekt als Niev hihi. Nu heeft ze alsnog een aparte spelling met haar Niiv ;-)

Ons verhaaltjesboek :-)

Overigens groeit het meisje super goed. Ze is lief, huilt nooit, lacht veel en is gewoon het allermooiste frummeltje wat ik ooit heb gezien :-) We lezen elkaar heel goed en hebben op een bepaalde manier best lol samen. Ik sleep haar de hele dag met me mee, behalve in de middag, dan doet ze haar "lange" slaap en gaat ze lekker naar bed zodat ze er echt van uitrust. Inmiddels lacht ze ook naar papa en wordt ze wild als ze hem ziet, dat is zo lief om te zien. Ook grote broers worden soms beloond met een lachje hihi. 

Zo ligt ze nu naast me te slapen, leuk uitzicht toch? hihi

Vandaag gaat een heerlijk rustig dagje zijn. De hele week was het druk, met kinderen, dingen uitzoeken voor grofvuil, dozen verslepen met winkelvoorraad en ga zo maar door. Gisteravond ook nog visite. Maar vandaag moet ik niks en das best wel lekker. Dus deze mama zal zich wel vermaken met een goed boek denk ik ;-)

En die kleine dondersteen die van de week zo lief in mijn bak met garen lag te slapen, ligt nu opgerold te genieten van de zon. Een kat heeft het maar goed ;-) Fijne dag allemaal!

Een heerlijk poezenleven :-)

Het allermooiste garen..

Ik krijg het alleen zo moeilijk aan mijn naald.......

Dagje met de paarden

Vandaag mocht ik weer naar de paardjes. Ik had er veel zin in ondanks het feit dat ik 4 kids op sleeptouw moest nemen. Normaal plan in de lessen in rustigere weekends, maar door omstandigheden zat er nu niks anders op dan ze alle 4 mee te nemen. Ik weigerde namelijk mijn eigen ding aan de kant te zetten en 2 weken langer te moeten wachten. Dus up we went. Waar de kinderen er eerst tegen op zagen, werden ze al snel enthousiast toen we er waren. De oudste 2 mochten helpen 2 paarden uit de wei te halen en dat vonden ze maar al te spannend. Mijn middelste zoon vond het helemaal te gek en was ook helemaal niet bang. Al enige tijd "zeurt" hij dat hij ook iets wil doen met paarden "net als mama" dus hij zag zijn kans schoon.

Jaiden samen met Luna.

Nadat manlief de kids bij elkaar had gingen deze fijn spelen en ging ik aan de slag. Deze keer gingen we werken met Nikki. (uiteraard nog wel Luna even een knuffel gegeven) We gingen de bak in en ik ging het lopen en leiden van energie nu oefenen met Nikki. Jeetje wat een verschil! Waar Luna heel rustig en heel, ja hoe zeg je dat, zacht/loom in haar energie was, daar is Nikki vuriger en wat sneller. Ik vond het bijzonder leuk om dit verschil zo op te merken. Nikki maakte zichzelf dan ook flink een uitdaging voor me. Vaak stilstaan en de leiding overnemen. Ook zette ze me een paar keer klem in de hoek ;-)

Maar na wat goede instructies kon ik dat oplossen vanuit de energie en ging het super goed. Ook Nikki besloot ineens te rollen, schijnbaar vinden paarden dat leuk om te doen bij mij ofzo hahaha. Ik vind het in ieder geval geweldig om te zien. Ze zijn dan zo lekker vrij in hun energie en op een bepaalde manier vrolijk en dat vind ik erg leuk.

Lekker aan de wandel

Nikki is super leuk om mee te werken, zie me glunderen :D

Nadat we met het touw hadden gelopen, gingen we het zonder touw doen. Ik vind dit erg leuk. Je werkt dan 100% los en door jouw uitnodiging besluit het paard zelf of deze jouw volgt. En het is dus onwijs gaaf als jouw energie het paard dus ook daadwerkelijk uitnodigt om met je mee te gaan. Ook weer een paar keer gestopt puur op energie en ook dit ging super. Ik blijf het bijzonder vonden en geniet er onwijs van om op deze manier bezig te zijn. Ik zou dit de hele dag wel kunnen doen...maar ja geduld is een schone zaak.

Nadat ik klaar was hadden mijn oudste en jongste zoon nog flinke mazzel, hun mochten ook nog even lopen met Nikki. Mijn jongste zoon vond het een beetje eng maar liep toch een paar rondjes mee voordat hij de bak verliet. Mijn oudste zoon heeft toen ook nog wat gewerkt met Nikki en glunderde gewoon helemaal! Leuk om te zien dat hij zichzelf zo kon geven hier in. Ik moet zeggen mijn kinderen hebben me flink verbaasd vandaag! En ik, ik kijk al weer uit naar de volgende keer!

Faybian geniet met volle teugen.

Grootste broer met kleinste broer en Nikki uiteraard :-)