zaterdag 9 juli 2011

Paardenweek in de Ardennen dag 4

Vandaag is het de laatste dag. En ook al geniet ik ten top, ik zal toch blij zijn om vanavond mijn gezin weer terug te zien. Ik bedacht me dat ik al een paar bijzondere ontmoetingen heb gehad met dieren of dieren heb gezien. Zo barst het hier van de kraaien, heb ik een havik zien overvliegen, zaten er gisteren zwaluwen achter een torenvalk aan om hun nesten te beschermen ( wat dapper!!!)  en vloog er tot 2 keer toe een vlinder in mijn haar, terwijl ik er toch echt niet uitzie als een bloem hihi. Gisteren ook wel een beetje tranen toen ik Riven aan de telefoon had gehad. Ik mis ze allemaal. En ik merk dat als we uit elkaar zijn, hoe erg we verbonden zijn. Hij had samen met zijn vader een kalender gemaakt om af te tellen naar zijn verjaardag volgende week (15 juli). Dus helemaal enthousiast.
We beginnen de ochtend vandaag met een klein stukje theorie en nog meer oefeningen. Bijzondere oefeningen, elke dag weer, die heel goed laten voelen, hoe sterk het lichaam is in de kracht van energie en niet uit spieren. Je voelt goed wat je doet bij je paard. Ik blijf de kracht hiervan bijzonder vinden.
Na de oefeningen hebben de laatste maaltijd van deze week hier in het verblijf en het is echt héél lekker. Dan kleden we ons om en gaan de paarden halen. Ook vandaag zal ik rijden op Gedeon, maar dan zonder begeleiding.


Ik op Gedeon, zonder zadel (alleen een dekje) en een bitlooshoofdstelletje (echt veel stelt het niet voor)

Dan gaan we weer de bossen in. Deze keer rijdt ik als eerste. Mijn zit is meteen goed, en ik merk nu ik geen begeleider heb, ik beter mijn energie kan voelen en dus ook de energie van Gedeon. Het rijden gaat echt super goed en ik vind het een geweldige ervaring om 1 te zijn met het paard en dus geen teugels nodig te hebben om te "sturen" of om te stoppen of te gaan. Alles gaat gebeurd vanuit energie en de teugels hangen er slap bij. Super! Ik ben heel erg trots en ik geniet van de rit. De bossen zijn prachtig en ook het pad op de berg waar we over alles heen kunnen kijken is werkelijk fenomenaal. Dit is te gek, dit is wat ik wilde, dit maakt me gelukkig. Ik voel de kracht van Gedeon en op den duur geeft hij me een prachtige stap en voel ik de kracht van zijn lichaam heel mooi onder me voort vloeien. Hij is absoluut geen dressuur paard en heeft dat ook nooit gedaan, maar hij kan uit zich zelf wel heel mooi lopen. En dat voel je meteen. Een paar keer wilt hij in draf, maar door de energie terug te halen, blijft hij rustig en blijven we in stap.
Onderweg stoppen we bij een cafe (aan de rand van het bos) en drinken we wat. Om vervolgens te wisselen.

Wij wat te drinken, Gedeon mals gras ;-)

We lopen het stuk weer terug en op de terugweg voel ik dat mijn gezin al staat te wachten. Een onrustig verlangen maakt dat ik sneller loop en ja hoor, daar staan ze :-)
Ik neem mijn dochter meteen bij me, jeetje wat heb ik haar gemist.
Mijn partner zet Gedeon terug in de wei en zo pak ik mijn spullen en nemen we afscheid van elkaar en een fantastische week. Over anderhalve maand weer, alleen dan in Zuid Frankrijk. Ik heb er nu al zo verschrikkelijk veel zin in.
Ik heb veel geleerd en kan niet wachten om volgende week weer naar Nikki te gaan en toe te passen wat ik heb bijgeleerd. Ik ben trots, moe, voldaan. En heb geen spijt.
Ik heb eindelijk leren rijden zoals ik wilde!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten