Al een tijd zit ik in twijfel een opleiding te doen. Een dure opleiding. En ik heb evenveel redenen het wel als niet te doen. Toch besloot ik uiteindelijk om het niet te doen, maar toch blijft het lonken en me roepen. En vandaag viel het kwartje wat (buiten alle redenen het wel te doen) 1 van de grootste redenen was het wel te doen, namelijk dan ben ik "iets". Mijn hele leven ben ik op zoek naar iets wat ik leuk vind qua werk, maar na heel veel baantjes in de meest uiteenlopende dingen, was ik nog nooit iets tegen gekomen wat me voldoening gaf of wat me leuk leek.
Ik ging voor mezelf werken, runde mijn eigen winkel en praktijk en stond op grote festivals. Daar kwam met mijn hersentumor helaas een einde aan en na lang zoeken heb ik nu iets gevonden waar ik een echte passie voor voel.
Toch heb ik ook best zitten denken waar de drang vandaan kwam "iets" te willen zijn... en dan kom ik toch op dingen als, de maatschappij verlangt het, want als je maar "gewoon" moeder bent, dan ben je vaak bij voorbaat al niks (jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel, zelf denk ik er niet zo over anders zat ik niet thuis bij mijn kinderen). De druk (uit mezelf) om ook een bijdrage te willen leveren in onze financiële huishouding. Om dat wat ik wil doen, ook erkend te kunnen doen. Om bij een organisatie van gelijkgestemden te kunnen horen.. en nog wel wat kleine dingetjes.
Met hart ligt nu echt overhoop met mijn hoofd.
Ik wil de juiste en haalbare keuze maken die me gelukkig maakt en ik weet niet hoe...
Oei, daar noem je zo wat. Je identiteit hoef je niet te ontlenen aan zoiets, maar als je er veel passie voor hebt, is dat wel een geldige reden. Als er veel geld en/of tijd mee gemoeid gaat, kun je misschien een beslissing beter nog even uitstellen.
BeantwoordenVerwijderenHelaas is het zo dat alleen jij weet welke keus voor jou het beste is. Ik ben al jaren hartpatiënt en nu herstellende van een grote operatie. Werk zit er denk ik niet meer in tot mijn groot verdriet en ik worstel met dezelfde issue, erkenning en bijdrage aan het gezin. Maar ik heb ook gemerkt dat anderen dit niet voor me kunnen invullen en oplossen. Dat moet ik doen. Hoe lief de raad en daad is van iedereen om je heen.
BeantwoordenVerwijderenIk wens je veel succes.
Ps. ik vind trouwens vier kinderen opvoeden heel moedig.