Don't let the darkness of the past overshadow the brightness of the future.
Deze zin zette mijn ex op een cd die hij voor me maakte toen we net uit elkaar waren, nu al weer bijna 8 jaar geleden. De tijd gaat hard...heel hard.
Gisteren had ik die cd in mijn handen en las het zinnetje en bedacht me dat er eigenlijk nog heel veel uit het verleden is wat de toekomst overschaduwd... En dat me dat soms echt tot waanzin drijft.
Ik heb veel wensen, veel dromen... Maar voel me soms zo gebonden aan dingen. Durf zelfs te zeggen dat ondanks dat ik een goed leven heb, ik me soms ook wel eens diep ongelukkig voel van binnen. Ik haat het om gebonden te zijn en voel me de afgelopen jaren een vogel opgesloten in een kooitje en dat haat ik.
Sinds die verrotte tumor lijkt mijn hele leven in een soort winterslaap, voel ik me soms zo dood, terwijl ik genoeg dingen doe die me wel even tot leven wekken, maar het lijkt nooit lang genoeg. Alsof ik probeer te ontwaken uit 1 of andere coma ofzo.
Alsof ik niet bij mijn geluk kan komen of het niet vast kan houden... Heel vermoeiend, en vooral ook heel irritant, want daardoor lijkt het alsof ik altijd ontevreden ben, terwijl dat absoluut niet zo is.
Ik zou zo graag een schone lei krijgen, geen overschaduwen meer van het verleden, geen rot dingen om aan te denken, geen rot dingen om doorheen te vechten. Ik ben dat vechten gewoon zo moe.
En toch moet ik elke keer weer diep ademhalen , mijn moed bij elkaar rapen en het gevecht weer aangaan...
Soms zou ik willen dat manlief vandaag thuis zou komen en zou zeggen, schat ik kan als ik wil volgende maand beginnen in Engeland/Frankrijk....
Ik ben het zat hier, ik ben toe aan verandering, aan een nieuw soort ademhalen, ik ben er aan toe om uit mijn coma te ontwaken....
donderdag 28 juli 2011
woensdag 27 juli 2011
Hond kiest clan-kleuren
Volgens mij hoort hij bij de Schotten, aan de blauwe kleur te zien :D
(hij heeft in een stoepkrijt tekening van jongste zoon even een "snuitenfeestje" gedaan, oftewel even lekker in liggen rollen, de andere kant was roze)
dinsdag 19 juli 2011
maandag 18 juli 2011
Working it with Nikki
Gisteren had ik weer les. Met mijn hele spul én schoonmoeder vertrokken we naar de paarden. Normaal zouden we maar met z'n viertjes gaan, maar het lot besloot anders.
Nikki had er niet echt zin in vandaag, als je daar al eigenlijk over kan spreken bij paarden, maar toch. Ze was heel gegrond. Nu bleek dit ook wel te komen omdat ze het de afgelopen dagen echt zwaar hadden gehad met de regen en de wind. Ook voor paarden is het op den duur genoeg.
Dus niet vreemd dat haar energie heel dicht bij moeder aarde was, daar is immers waar je je bescherming zoekt. En dan heeft het ook wel weer even nodig om weer in de "normale" energie te komen.
Du het was een uitdaging. En vooral werken met een paard dat stil stond ;-)
Nikki had er niet echt zin in vandaag, als je daar al eigenlijk over kan spreken bij paarden, maar toch. Ze was heel gegrond. Nu bleek dit ook wel te komen omdat ze het de afgelopen dagen echt zwaar hadden gehad met de regen en de wind. Ook voor paarden is het op den duur genoeg.
Dus niet vreemd dat haar energie heel dicht bij moeder aarde was, daar is immers waar je je bescherming zoekt. En dan heeft het ook wel weer even nodig om weer in de "normale" energie te komen.
Du het was een uitdaging. En vooral werken met een paard dat stil stond ;-)
En weet je op zich is dat helemaal niet erg, op deze manier (vind ik) leer je jezelf ook goed lezen. Want je moet zo goed je invoelen in de energie om te kijken hoe je kan bewerkstelligen om samen in de energie te komen en te gaan bewegen samen. Flinke klus dus als je paard met haar energie aan de grond geplakt zit.
In de drijf-positie lukte het op den duur wel, maar liepen we eigenlijk prachtige achtjes, en merkte ik dat ik dicht bij haar moest blijven om onze energiestroom op gang te houden. Hard werken dus!
Ik bemerkte dat ik toch elke keer weer heel gevoelig ben voor het voelen van energie, zo'n stroom is vaak heel sterk en duidelijk. Maar daarentegen staat dan ook dat ik goed op moet letten om het vast te houden. Ik zit nog vaak zelf te vast aan de aarde, en als je samen in die aardse energie zit dan komen we nergens.
Ook nog gewerkt met een ademhalingsoefening, die ik zeker nog ga toepassen volgende week als de kinderen er zijn ;-)
Voor nu alles laten bezinken en tot me laten komen.
donderdag 14 juli 2011
Schattigheid
Lekker bij papa hangen...
Lachen naar mama :-)
Mama proberen te pakken
Nog meer lachen naar mama *smelt*
Deze twee trof ik zo aan op mijn bed :-) Rood=Karma Zwart=P!nk
En dan mijn grote liefde, mijn kater Brán. :-)
woensdag 13 juli 2011
Iets zijn
Al een tijd zit ik in twijfel een opleiding te doen. Een dure opleiding. En ik heb evenveel redenen het wel als niet te doen. Toch besloot ik uiteindelijk om het niet te doen, maar toch blijft het lonken en me roepen. En vandaag viel het kwartje wat (buiten alle redenen het wel te doen) 1 van de grootste redenen was het wel te doen, namelijk dan ben ik "iets". Mijn hele leven ben ik op zoek naar iets wat ik leuk vind qua werk, maar na heel veel baantjes in de meest uiteenlopende dingen, was ik nog nooit iets tegen gekomen wat me voldoening gaf of wat me leuk leek.
Ik ging voor mezelf werken, runde mijn eigen winkel en praktijk en stond op grote festivals. Daar kwam met mijn hersentumor helaas een einde aan en na lang zoeken heb ik nu iets gevonden waar ik een echte passie voor voel.
Toch heb ik ook best zitten denken waar de drang vandaan kwam "iets" te willen zijn... en dan kom ik toch op dingen als, de maatschappij verlangt het, want als je maar "gewoon" moeder bent, dan ben je vaak bij voorbaat al niks (jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel, zelf denk ik er niet zo over anders zat ik niet thuis bij mijn kinderen). De druk (uit mezelf) om ook een bijdrage te willen leveren in onze financiële huishouding. Om dat wat ik wil doen, ook erkend te kunnen doen. Om bij een organisatie van gelijkgestemden te kunnen horen.. en nog wel wat kleine dingetjes.
Met hart ligt nu echt overhoop met mijn hoofd.
Ik wil de juiste en haalbare keuze maken die me gelukkig maakt en ik weet niet hoe...
Ik ging voor mezelf werken, runde mijn eigen winkel en praktijk en stond op grote festivals. Daar kwam met mijn hersentumor helaas een einde aan en na lang zoeken heb ik nu iets gevonden waar ik een echte passie voor voel.
Toch heb ik ook best zitten denken waar de drang vandaan kwam "iets" te willen zijn... en dan kom ik toch op dingen als, de maatschappij verlangt het, want als je maar "gewoon" moeder bent, dan ben je vaak bij voorbaat al niks (jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel, zelf denk ik er niet zo over anders zat ik niet thuis bij mijn kinderen). De druk (uit mezelf) om ook een bijdrage te willen leveren in onze financiële huishouding. Om dat wat ik wil doen, ook erkend te kunnen doen. Om bij een organisatie van gelijkgestemden te kunnen horen.. en nog wel wat kleine dingetjes.
Met hart ligt nu echt overhoop met mijn hoofd.
Ik wil de juiste en haalbare keuze maken die me gelukkig maakt en ik weet niet hoe...
dinsdag 12 juli 2011
Middelste zoon 10 jaar
Dit kleine mannetje (nou ja mannetjes, maar het gaat om de kleinste in dit geval) is vandaag 10 jaar geworden. Een mijlpaal. Jaiden is mijn meest mysterieuze kind, mijn zonnestraal, het kind wat in karakter het meeste op mij lijkt. Deze foto is 1 van de weinige die ik van hem heb. Schijnbaar hadden we net na de geboorte geen camera en het eerste jaar van zijn leven kan ik me niet meer herinneren. Na de bevalling kreeg ik (weet ik nu achteraf) een héle zware postnatale depressie. Ik weet alleen de tijd in het ziekenhuis nog, maar de maanden erna..ik heb geen idee, zijn eerste en tweede verjaardag....alles kwijt... en ik vind dat zó erg. Zijn derde verjaardag weet ik nog wel. Zijn vader en ik waren net uit elkaar, en 2 maanden na die verjaardag zou ik weg gaan, zouden mijn 2 zonen bij hun vader blijven..... Dat was de enigste manier ons gezin te redden zonder dat we allemaal kapot zouden gaan. En ik zou daar uiteindelijk de allerhoogste prijs voor betalen en betaal deze nog elke dag. Samen met de bijbehorende pijn.
Een pijn die me nog elke dag najaagt. Jaiden weet niet meer dat ik thuis woonde, weet niet meer hoe het was als gezin samen met mij, zijn broer en zijn vader. Zoveel pijn, zoveel verdriet....
Als ik kijk naar Jaiden zie ik mezelf, van al mijn kinderen is hij mijn grootste spiegel. Hij is een dromer, een vrijbuiter, net als ik. Voor het woordje "moeten" is hij allergisch, net als ik.... Hij is een kind van Moeder Aarde, zo 1 die het liefste met blote voeten buiten loopt, in bomen klimt, beestjes vangt in de sloot.... Hij is onbevangen, in hem zie ik een ongetemd wild paarden wat je nooit zou mogen vangen.
Ik hou zo onnoemelijk veel van hem. En vandaag is hij 10 geworden. Zomaar ineens lijkt het wel.
Nadat hij 3 is geworden heb ik nooit meer zijn verjaardag gevierd op de dag dat hij jarig was. Want altijd was hij bij zijn vader, zo ook vandaag... Hij klonk vrolijk vanmorgen aan de telefoon, was nerveus omdat hij niet wist wat hij zou krijgen aan kadootjes en had veel zin om as zaterdag ook bij ons zijn verjaardag te vieren. Samen met zijn broertje Riven die as vrijdag 5 zal worden. Of ik een aardbeienkwaktaart voor hem wilde maken, dat is zijn lievelingstaart en traditie is, als je jarig bent, bakt mama de taart die je maar wilt en mag je uitkiezen wat we gaan eten 's avonds.
Als ik kijk naar Jaiden zie ik mezelf, van al mijn kinderen is hij mijn grootste spiegel. Hij is een dromer, een vrijbuiter, net als ik. Voor het woordje "moeten" is hij allergisch, net als ik.... Hij is een kind van Moeder Aarde, zo 1 die het liefste met blote voeten buiten loopt, in bomen klimt, beestjes vangt in de sloot.... Hij is onbevangen, in hem zie ik een ongetemd wild paarden wat je nooit zou mogen vangen.
Ik hou zo onnoemelijk veel van hem. En vandaag is hij 10 geworden. Zomaar ineens lijkt het wel.
Nadat hij 3 is geworden heb ik nooit meer zijn verjaardag gevierd op de dag dat hij jarig was. Want altijd was hij bij zijn vader, zo ook vandaag... Hij klonk vrolijk vanmorgen aan de telefoon, was nerveus omdat hij niet wist wat hij zou krijgen aan kadootjes en had veel zin om as zaterdag ook bij ons zijn verjaardag te vieren. Samen met zijn broertje Riven die as vrijdag 5 zal worden. Of ik een aardbeienkwaktaart voor hem wilde maken, dat is zijn lievelingstaart en traditie is, als je jarig bent, bakt mama de taart die je maar wilt en mag je uitkiezen wat we gaan eten 's avonds.
Ik wenste hem een leuke dag en hing op met tranen. Ik ben er niet op zijn geboortedag, de dag dat IK hem leven schonk.....
Maar mama zal haar tranen weer inslikken, haar schouders rechten en zich richten op het feestje van zaterdag, om daar weer een feestje van te maken om niet te vergeten.
Ik ben trots dat hij zo'n leuke gozer is, die heel veel van zijn moeder houdt.
Maar mama zal haar tranen weer inslikken, haar schouders rechten en zich richten op het feestje van zaterdag, om daar weer een feestje van te maken om niet te vergeten.
Ik ben trots dat hij zo'n leuke gozer is, die heel veel van zijn moeder houdt.
En vandaag dan toch ineens al weer 10 is geworden.
Jaiden met de zelfde passie als zijn moeder:
Paarden :-)
maandag 11 juli 2011
Broertje-zusje liefde :-)
Als ik van 1 ding kan genieten dan is het als Riven op zijn manier met Niiv speelt. Het kost wel eens de nodige hoofdpijn door de irritante piepstemmetjes die hij opzet, maar het is dan zó schattig als haar gezichtje openbreekt en er een super grote lach tevoorschijn komt :-) En al helemaal als ze geluidjes terug gaat maken. Alsof ze wilt zeggen, ik begrijp je broer!
Manlief met onze 2 jongste Riven & Niiv in de hangstoel.
Niiv is even het gezicht van Riven aan onderzoek aan het onderwerpen. Dat ze daarna zijn haar uit zijn kop trok laten we hier natuurlijk niet zien ;-)
Hier is Riven een heel verhaal (incluis irritant stemmetje) aan het ophangen tegen zijn zusje en je kan zo goed zien dat ze terug zit te kirren, echt zooooooo cute *smelt*
Wil je dan mevrouw vos (ja al die klote knuffels hebben een naam LOL)? Ja túúrlijk wilt ze die!
Mevrouwtje krijgt namelijk tanden en op de neus van mevrouw vos kan je zo lekker kluiven en kwijlen hahahaha
Ja Niiv is gek op d'r broer en andersom ook. Ben benieuwd hoe mijn andere jongens het vergaat, afgelopen zaterdag hebben ze bij hun vader nog een zusje (van zijn vriendin) erbij gekregen....
Gelukkig hebben ze het al 2 keer eerder meegemaakt bij ons, maar het zal toch wel weer anders zijn. Kindje van een andere mama is volgens mij anders dan van een andere papa.
Gelukkig hebben ze het al 2 keer eerder meegemaakt bij ons, maar het zal toch wel weer anders zijn. Kindje van een andere mama is volgens mij anders dan van een andere papa.
Nou ja time will tell...
Fijne avond allemaal!!
Bewust van je lichaam
Zo het weekend is weer voorbij. We hebben het rustig aan gedaan. Even de stad in geweest voor boodschappen. En manlief had een flink bedrag aan vvv-bonnen gekregen van zijn werk en daar hebben we mooi een home cinema van kunnen kopen. Kunnen we tenminste weer normaal muziek luisteren in plaats via de dvd-speler/tv of laptop. Eigenlijk waren we gek dat we het niet eerder gedaan hadden, want we zijn allebei gek op muziek.
Maar hoe dan ook nu kan het weer, dus dit weekend ook weer eens het stof van al onze cd's afgehaald en lekker muziek geluisterd en gedanst met de kinderen.
Tijdens de week in de Ardennen zijn we ook heel veel bezig geweest met lichaamswerk. Want hoe bewuster je je bent van je lijf hoe beter je kan paardrijden. En ben je je ook beter bewust van je innerlijke kracht.
Ik merkte tijdens de oefeningen dat ik op zich redelijk bewust ben van mijn lijf, alleen dat ik stuit op de afkeer ervan. Ik ben zolang ziek geweest en merk daar nog dagelijks de schade van dat ik soms baal van dat "vervelende" lijf. Dus ik vind het moeilijk om in die kracht te blijven staan. Het vergt veel concentratie om me bepaalde dingen eigen te maken.
Dus dit weekend ook veel na gedacht over hoe ik dit kan veranderen. Want hoe goed ik mijn lichaam ook voedt, zorgen voor is meer dan alleen voeden. En als extra drive heb ik dat ik echt heel graag verder wil met de paarden, en zoals ik al zei, hoe bewuster je je bent van je lichaam, hoe beter het rijden, hoe fijner voor het paard. Dus met die drijfveren in gedachten ga ik toch proberen beter contact te krijgen met mijn lijf. Nu komt dit stuk ook ruim aan bod als ik naar Zuid Frankrijk ga, dus daarna wil ik eens kijken wat ik dan nog als aanvulling zou kunnen doen. Ik zat te denken aan yoga lessen. Nu doe ik wel yoga via mijn wii, maar dat is toch anders. Het is toch fijn als iemand je kan vertellen of het wel of niet goed is.
Dus dat zou wel eens een optie kunnen worden voor na Frankrijk. Tot die tijd ga ik vooral aan de slag met de oefeningen die we hebben gekregen. 1 Van de belangrijkste dingen om voor mij eigen te maken, is om weer in mijn loodlijn te gaan lopen (dus recht op en in mijn kracht). Als ik met de paarden bezig ben lukt me dat heel goed, maar gewoon zo in het dagelijks leven versloft het meteen. Dus ik let er nu extra goed op.
Aanstaande zondag ga ik weer werken met Nikki en ben ik erg benieuwd naar hoe het dan zal gaan. Of mijn lerares kan zien hoe ik het doe en of het beter gaat. Dat is dan wel weer lekker as je feedback kan krijgen van iemand.
Overigens stuurde een mede-cursist nog een paar mooie foto's van de vakantie, ik zal er wat delen :-) (want deze doos had haar camera wel bij, maar deze stond blijkbaar aan onderweg en toen ik er dus was waren mijn batterijen leeg GROM!)
De kruidentuin en de plek waar we elke dag buiten aten.
Een stukje uitzicht over het landgoed.
Richting de paardenwei.
De paardjes in de opkomende zon.
3 Van de paarden.
Baccaretje :-)
Gedeon :-)
Boyke :-)
Maar hoe dan ook nu kan het weer, dus dit weekend ook weer eens het stof van al onze cd's afgehaald en lekker muziek geluisterd en gedanst met de kinderen.
Tijdens de week in de Ardennen zijn we ook heel veel bezig geweest met lichaamswerk. Want hoe bewuster je je bent van je lijf hoe beter je kan paardrijden. En ben je je ook beter bewust van je innerlijke kracht.
Ik merkte tijdens de oefeningen dat ik op zich redelijk bewust ben van mijn lijf, alleen dat ik stuit op de afkeer ervan. Ik ben zolang ziek geweest en merk daar nog dagelijks de schade van dat ik soms baal van dat "vervelende" lijf. Dus ik vind het moeilijk om in die kracht te blijven staan. Het vergt veel concentratie om me bepaalde dingen eigen te maken.
Dus dit weekend ook veel na gedacht over hoe ik dit kan veranderen. Want hoe goed ik mijn lichaam ook voedt, zorgen voor is meer dan alleen voeden. En als extra drive heb ik dat ik echt heel graag verder wil met de paarden, en zoals ik al zei, hoe bewuster je je bent van je lichaam, hoe beter het rijden, hoe fijner voor het paard. Dus met die drijfveren in gedachten ga ik toch proberen beter contact te krijgen met mijn lijf. Nu komt dit stuk ook ruim aan bod als ik naar Zuid Frankrijk ga, dus daarna wil ik eens kijken wat ik dan nog als aanvulling zou kunnen doen. Ik zat te denken aan yoga lessen. Nu doe ik wel yoga via mijn wii, maar dat is toch anders. Het is toch fijn als iemand je kan vertellen of het wel of niet goed is.
Dus dat zou wel eens een optie kunnen worden voor na Frankrijk. Tot die tijd ga ik vooral aan de slag met de oefeningen die we hebben gekregen. 1 Van de belangrijkste dingen om voor mij eigen te maken, is om weer in mijn loodlijn te gaan lopen (dus recht op en in mijn kracht). Als ik met de paarden bezig ben lukt me dat heel goed, maar gewoon zo in het dagelijks leven versloft het meteen. Dus ik let er nu extra goed op.
Aanstaande zondag ga ik weer werken met Nikki en ben ik erg benieuwd naar hoe het dan zal gaan. Of mijn lerares kan zien hoe ik het doe en of het beter gaat. Dat is dan wel weer lekker as je feedback kan krijgen van iemand.
Overigens stuurde een mede-cursist nog een paar mooie foto's van de vakantie, ik zal er wat delen :-) (want deze doos had haar camera wel bij, maar deze stond blijkbaar aan onderweg en toen ik er dus was waren mijn batterijen leeg GROM!)
De kruidentuin en de plek waar we elke dag buiten aten.
Een stukje uitzicht over het landgoed.
Richting de paardenwei.
De paardjes in de opkomende zon.
3 Van de paarden.
Baccaretje :-)
Gedeon :-)
Boyke :-)
zondag 10 juli 2011
Niiv d'r eerste hapje
Eergisteren kreeg Niiv d'r eerste hapje. Appelmoes die mama zelf had gemaakt :-) Lekker een appeltje tot prut koken en voeren maar :-) Kleine meid vond het héél erg lekker!
Vandaag kreeg ze een prutje van appel en bosbes evenals gisteren.
Deze foto's zijn van eergisteren van d'r eerste echte hapje. *trots*
Happe happe :-)
Vandaag kreeg ze een prutje van appel en bosbes evenals gisteren.
Deze foto's zijn van eergisteren van d'r eerste echte hapje. *trots*
Happe happe :-)
zaterdag 9 juli 2011
Paardenweek in de Ardennen dag 4
Vandaag is het de laatste dag. En ook al geniet ik ten top, ik zal toch blij zijn om vanavond mijn gezin weer terug te zien. Ik bedacht me dat ik al een paar bijzondere ontmoetingen heb gehad met dieren of dieren heb gezien. Zo barst het hier van de kraaien, heb ik een havik zien overvliegen, zaten er gisteren zwaluwen achter een torenvalk aan om hun nesten te beschermen ( wat dapper!!!) en vloog er tot 2 keer toe een vlinder in mijn haar, terwijl ik er toch echt niet uitzie als een bloem hihi. Gisteren ook wel een beetje tranen toen ik Riven aan de telefoon had gehad. Ik mis ze allemaal. En ik merk dat als we uit elkaar zijn, hoe erg we verbonden zijn. Hij had samen met zijn vader een kalender gemaakt om af te tellen naar zijn verjaardag volgende week (15 juli). Dus helemaal enthousiast.
We beginnen de ochtend vandaag met een klein stukje theorie en nog meer oefeningen. Bijzondere oefeningen, elke dag weer, die heel goed laten voelen, hoe sterk het lichaam is in de kracht van energie en niet uit spieren. Je voelt goed wat je doet bij je paard. Ik blijf de kracht hiervan bijzonder vinden.
Na de oefeningen hebben de laatste maaltijd van deze week hier in het verblijf en het is echt héél lekker. Dan kleden we ons om en gaan de paarden halen. Ook vandaag zal ik rijden op Gedeon, maar dan zonder begeleiding.
Ik op Gedeon, zonder zadel (alleen een dekje) en een bitlooshoofdstelletje (echt veel stelt het niet voor)
Dan gaan we weer de bossen in. Deze keer rijdt ik als eerste. Mijn zit is meteen goed, en ik merk nu ik geen begeleider heb, ik beter mijn energie kan voelen en dus ook de energie van Gedeon. Het rijden gaat echt super goed en ik vind het een geweldige ervaring om 1 te zijn met het paard en dus geen teugels nodig te hebben om te "sturen" of om te stoppen of te gaan. Alles gaat gebeurd vanuit energie en de teugels hangen er slap bij. Super! Ik ben heel erg trots en ik geniet van de rit. De bossen zijn prachtig en ook het pad op de berg waar we over alles heen kunnen kijken is werkelijk fenomenaal. Dit is te gek, dit is wat ik wilde, dit maakt me gelukkig. Ik voel de kracht van Gedeon en op den duur geeft hij me een prachtige stap en voel ik de kracht van zijn lichaam heel mooi onder me voort vloeien. Hij is absoluut geen dressuur paard en heeft dat ook nooit gedaan, maar hij kan uit zich zelf wel heel mooi lopen. En dat voel je meteen. Een paar keer wilt hij in draf, maar door de energie terug te halen, blijft hij rustig en blijven we in stap.
Wij wat te drinken, Gedeon mals gras ;-)
We beginnen de ochtend vandaag met een klein stukje theorie en nog meer oefeningen. Bijzondere oefeningen, elke dag weer, die heel goed laten voelen, hoe sterk het lichaam is in de kracht van energie en niet uit spieren. Je voelt goed wat je doet bij je paard. Ik blijf de kracht hiervan bijzonder vinden.
Na de oefeningen hebben de laatste maaltijd van deze week hier in het verblijf en het is echt héél lekker. Dan kleden we ons om en gaan de paarden halen. Ook vandaag zal ik rijden op Gedeon, maar dan zonder begeleiding.
Ik op Gedeon, zonder zadel (alleen een dekje) en een bitlooshoofdstelletje (echt veel stelt het niet voor)
Dan gaan we weer de bossen in. Deze keer rijdt ik als eerste. Mijn zit is meteen goed, en ik merk nu ik geen begeleider heb, ik beter mijn energie kan voelen en dus ook de energie van Gedeon. Het rijden gaat echt super goed en ik vind het een geweldige ervaring om 1 te zijn met het paard en dus geen teugels nodig te hebben om te "sturen" of om te stoppen of te gaan. Alles gaat gebeurd vanuit energie en de teugels hangen er slap bij. Super! Ik ben heel erg trots en ik geniet van de rit. De bossen zijn prachtig en ook het pad op de berg waar we over alles heen kunnen kijken is werkelijk fenomenaal. Dit is te gek, dit is wat ik wilde, dit maakt me gelukkig. Ik voel de kracht van Gedeon en op den duur geeft hij me een prachtige stap en voel ik de kracht van zijn lichaam heel mooi onder me voort vloeien. Hij is absoluut geen dressuur paard en heeft dat ook nooit gedaan, maar hij kan uit zich zelf wel heel mooi lopen. En dat voel je meteen. Een paar keer wilt hij in draf, maar door de energie terug te halen, blijft hij rustig en blijven we in stap.
Onderweg stoppen we bij een cafe (aan de rand van het bos) en drinken we wat. Om vervolgens te wisselen.
Wij wat te drinken, Gedeon mals gras ;-)
We lopen het stuk weer terug en op de terugweg voel ik dat mijn gezin al staat te wachten. Een onrustig verlangen maakt dat ik sneller loop en ja hoor, daar staan ze :-)
Ik neem mijn dochter meteen bij me, jeetje wat heb ik haar gemist.
Mijn partner zet Gedeon terug in de wei en zo pak ik mijn spullen en nemen we afscheid van elkaar en een fantastische week. Over anderhalve maand weer, alleen dan in Zuid Frankrijk. Ik heb er nu al zo verschrikkelijk veel zin in.
Ik heb veel geleerd en kan niet wachten om volgende week weer naar Nikki te gaan en toe te passen wat ik heb bijgeleerd. Ik ben trots, moe, voldaan. En heb geen spijt.
Ik heb eindelijk leren rijden zoals ik wilde!
Paardenweek in de Ardennen dag 3
Vandaag hadden ze regen voorspeld maar het blijft toch droog en het zonnetje schijnt, eigenlijk is het best nog heel erg warm. We beginnen de ochtend weer met een heerlijk ontbijt. Toch lekker als er voor je gekookt wordt :-) Een beetje luxe voelt het wel.
Ik ben best nerveus vandaag gaan we óp de paarden en dat is toch wat anders als er voor lopen.
Na een kleine 2 uur aan theorie beginnen we aan de oefeningen.
Daarna een heerlijke lunch en dan gaan we eindelijk de paarden uit de wei halen om met ze naar het bos te gaan.
Vandaag werken we in groepjes van 2. 1 Iemand loopt voor het paard en de ander zit erop. Je zit zonder zadel en je hebt eigenlijk niks om je aan vast te houden.
De heenweg loop ik voor het paard. Wij werken met Gedeon (het fjordje), dus ik ben super blij, want deze stoere kerel is echt een heel leuk paard. Ik ben redelijk gesloopt, want we lopen dik anderhalf uur voordat we wisselen en bergje op en bergje af met een paard aan de hand vraagt redelijk wat van mijn lichaam. Het vergt best wat concentratie om je stroom goed en natuurlijk uit te zetten tussen bomen, over stammen en grote takken zonder je nek te breken ;-)
Maar het lukt en ik red het, hetzij doodmoe. Dan is het mijn beurt op het paard. Ik heb even een voetje nodig om erop te komen, want hij is te groot om even op te springen. Ik zit eerst even onwennig, ik draai mijn dijbenen uit zoals ik geleerd heb en dat zit al een stuk beter en in evenwicht.
So up we go. Ik heb een beetje de neiging om voor me te blijven kijken in plaats van om me heen. Een stukje controle wat ik moeilijk los kan laten. Evenals het vasthouden van mijn dekje, maar al gauw heb ik door dat ik met mijn handen los op mijn benen veel stabieler zit. We hebben immers geen teugels om ons aan vast te houden, maar ja ik weet inmiddels dat je die niet nodig hebt voor je evenwicht. Maar mijn zit is goed, mijn houding ook en ik geniet heel erg van het prachtige bos waar we in lopen. En Gedeon is een super paard. Ook al beet hij even in de begeleider ;-)
Ik geniet en vind het een super ervaring. En zo hobbelen we door de prachtige bossen van de Ardennen weer terug naar de boerderij. Eenmaal daar zetten we de paarden terug in de wei, spring ik snel onder de douche en krijgen we weer heerlijk te eten.
In de avond hebben we grote lol onder het genot van wat biertjes. En zitten we buiten tot in de late uurtjes. Ja ook dit was weer een prachtige dag :-)
Beetje wazige foto, maar hier begeleid ik het Gedeon :-)
Ik ben best nerveus vandaag gaan we óp de paarden en dat is toch wat anders als er voor lopen.
Na een kleine 2 uur aan theorie beginnen we aan de oefeningen.
Daarna een heerlijke lunch en dan gaan we eindelijk de paarden uit de wei halen om met ze naar het bos te gaan.
Vandaag werken we in groepjes van 2. 1 Iemand loopt voor het paard en de ander zit erop. Je zit zonder zadel en je hebt eigenlijk niks om je aan vast te houden.
De heenweg loop ik voor het paard. Wij werken met Gedeon (het fjordje), dus ik ben super blij, want deze stoere kerel is echt een heel leuk paard. Ik ben redelijk gesloopt, want we lopen dik anderhalf uur voordat we wisselen en bergje op en bergje af met een paard aan de hand vraagt redelijk wat van mijn lichaam. Het vergt best wat concentratie om je stroom goed en natuurlijk uit te zetten tussen bomen, over stammen en grote takken zonder je nek te breken ;-)
Maar het lukt en ik red het, hetzij doodmoe. Dan is het mijn beurt op het paard. Ik heb even een voetje nodig om erop te komen, want hij is te groot om even op te springen. Ik zit eerst even onwennig, ik draai mijn dijbenen uit zoals ik geleerd heb en dat zit al een stuk beter en in evenwicht.
So up we go. Ik heb een beetje de neiging om voor me te blijven kijken in plaats van om me heen. Een stukje controle wat ik moeilijk los kan laten. Evenals het vasthouden van mijn dekje, maar al gauw heb ik door dat ik met mijn handen los op mijn benen veel stabieler zit. We hebben immers geen teugels om ons aan vast te houden, maar ja ik weet inmiddels dat je die niet nodig hebt voor je evenwicht. Maar mijn zit is goed, mijn houding ook en ik geniet heel erg van het prachtige bos waar we in lopen. En Gedeon is een super paard. Ook al beet hij even in de begeleider ;-)
Ik geniet en vind het een super ervaring. En zo hobbelen we door de prachtige bossen van de Ardennen weer terug naar de boerderij. Eenmaal daar zetten we de paarden terug in de wei, spring ik snel onder de douche en krijgen we weer heerlijk te eten.
In de avond hebben we grote lol onder het genot van wat biertjes. En zitten we buiten tot in de late uurtjes. Ja ook dit was weer een prachtige dag :-)
Beetje wazige foto, maar hier begeleid ik het Gedeon :-)
vrijdag 8 juli 2011
Paardenweek in de Ardennen dag 2
Geschreven 5 juli - 23.45uur
Vandaag een mooie dag gehad. Het toppunt was 2 en half uur met de paarden door de bossen lopen. Ik heb met 4 paarden gelopen de eerste was een kleine witte welsh pony, Blue. Ik vond het met haar lastig. Ze is de laatste in de kudde en is dus ook erg gericht op de kudde waardoor het lastig is om in het samen te komen en onze eigen kleine kudde te zijn. Het lukte wel, maar toch raakte ik haar aandacht al snel kwijt.
Daarna ging ik lopen met Gedeon. Een kruising van een Welsh met Fjord. Een super paard. Hij dook iedere keer het gras in, maar met Nikki had ik geleerd hoe de stroom bij mij te houden en niet in het gras, dus toen hij eenmaal door had dat we samen gingen lopen en géén gras gingen eten, ging het lopen heerlijk, we waren echt een kudde samen LOL het leiden van hem ging perfect :-) Hierna heb ik gelopen met de leidmerrie, voor op de kudde. Ik vond haar energie geweldig, maar je merkt echt dat het de leidmerrie is, ze gaat met jou mee in de stroom, maar je voelt haar energie naar achteren uitstralen naar de rest. Een super mooie kwaliteit, wat aan geeft wat een bijzondere merrie ze is. Als laatste heb ik gelopen met de leidruin, een joekel van een paard! En damn wat een energie, what you see is what you get! Positief dominant en krachtig. Vreemd genoeg liep ik met hem (en gedeon) het mooiste, schijnbaar haak ik goed in op mannelijk energie en brengt dat mijn eigen kracht goed naar buiten. Ik heb die wandeling veel complimenten gehad en dat maakt me trots.
Uiteindelijk mocht ik meneer ruin ook in de wei terug zetten, maar ik had nooit verwacht dat ik nog de puf had de berg op te klimmen om hem te brengen. Maar uiteindelijk lukte het toch (nadat meneer de bietjes probeerde te stelen uit de groentetuin..ahum...) en was ik trots dat ik toch boven gekomen was met mijn zere lijf en dat meneer zich perfect liet leiden, op de bietjes stelen na dan ;-)
Ik & Gedeon aan de wandel :D (en lek geprikt worden door de dazen)
In de avond hadden we nog een programma met muziek. Ik had besloten naar deze wel te gaan, ik hou immers van muziek.
Maar het bleek zo'n beetje 1 grote nachtmerrie te zijn :S
We mochten een instrument uitzoeken en kregen een blinddoek om. Eerst moesten we rond lopen en elkaars energie proberen te voelen. Maar er kwam zoveel op me af dat ik niks meer kom. Uiteindelijk mocht je jouw eigen klank naar buiten laten komen via het instrument. Dubbele hel voor me, want dat klonk als 1 grote chaos. Ik ben maar gaan zitten en heb me naar binnen gekeerd. Er kwamen véél te véél prikkels bij me binnen dus ik blokkeerde volledig. Ik was dan ook erg blij toen het voorbij was.
Dit is niks voor mij als ik er al een hele dag op heb zitten, daarbij was het warm en alles bij elkaar opgeteld kreeg ik het gevoel te stikken. Volgende keer beter.
In de avond heb ik nog memory gespeeld met de dochter van de eigenaren van het landgoed. Jeetje wat een lol! Daarna met de rest van de groep lekker biertjes en wijntjes gedronken en goede en diepe gesprekken gehad. Het voelt goed allemaal en wat is het toch heerlijk om de hele dag buiten te zijn. Ook vandaag aten we op het ontbijt na alle keren buiten en genoot ik ten top, ondanks mijn zonneallergie en de tig steken van dazen die ik heb opgelopen vandaag (door mijn legging heen!! GROM!) Hier zijn maakt meerdere gevoelens in me los en maakt dat ik twijfel over bepaalde keuzes die ik wil maken, 1 ding weet ik zeker, ik wil hier meester in zijn!
Morgen óp het paard...ik ben benieuwd....
Vandaag een mooie dag gehad. Het toppunt was 2 en half uur met de paarden door de bossen lopen. Ik heb met 4 paarden gelopen de eerste was een kleine witte welsh pony, Blue. Ik vond het met haar lastig. Ze is de laatste in de kudde en is dus ook erg gericht op de kudde waardoor het lastig is om in het samen te komen en onze eigen kleine kudde te zijn. Het lukte wel, maar toch raakte ik haar aandacht al snel kwijt.
Daarna ging ik lopen met Gedeon. Een kruising van een Welsh met Fjord. Een super paard. Hij dook iedere keer het gras in, maar met Nikki had ik geleerd hoe de stroom bij mij te houden en niet in het gras, dus toen hij eenmaal door had dat we samen gingen lopen en géén gras gingen eten, ging het lopen heerlijk, we waren echt een kudde samen LOL het leiden van hem ging perfect :-) Hierna heb ik gelopen met de leidmerrie, voor op de kudde. Ik vond haar energie geweldig, maar je merkt echt dat het de leidmerrie is, ze gaat met jou mee in de stroom, maar je voelt haar energie naar achteren uitstralen naar de rest. Een super mooie kwaliteit, wat aan geeft wat een bijzondere merrie ze is. Als laatste heb ik gelopen met de leidruin, een joekel van een paard! En damn wat een energie, what you see is what you get! Positief dominant en krachtig. Vreemd genoeg liep ik met hem (en gedeon) het mooiste, schijnbaar haak ik goed in op mannelijk energie en brengt dat mijn eigen kracht goed naar buiten. Ik heb die wandeling veel complimenten gehad en dat maakt me trots.
Uiteindelijk mocht ik meneer ruin ook in de wei terug zetten, maar ik had nooit verwacht dat ik nog de puf had de berg op te klimmen om hem te brengen. Maar uiteindelijk lukte het toch (nadat meneer de bietjes probeerde te stelen uit de groentetuin..ahum...) en was ik trots dat ik toch boven gekomen was met mijn zere lijf en dat meneer zich perfect liet leiden, op de bietjes stelen na dan ;-)
Ik & Gedeon aan de wandel :D (en lek geprikt worden door de dazen)
In de avond hadden we nog een programma met muziek. Ik had besloten naar deze wel te gaan, ik hou immers van muziek.
Maar het bleek zo'n beetje 1 grote nachtmerrie te zijn :S
We mochten een instrument uitzoeken en kregen een blinddoek om. Eerst moesten we rond lopen en elkaars energie proberen te voelen. Maar er kwam zoveel op me af dat ik niks meer kom. Uiteindelijk mocht je jouw eigen klank naar buiten laten komen via het instrument. Dubbele hel voor me, want dat klonk als 1 grote chaos. Ik ben maar gaan zitten en heb me naar binnen gekeerd. Er kwamen véél te véél prikkels bij me binnen dus ik blokkeerde volledig. Ik was dan ook erg blij toen het voorbij was.
Dit is niks voor mij als ik er al een hele dag op heb zitten, daarbij was het warm en alles bij elkaar opgeteld kreeg ik het gevoel te stikken. Volgende keer beter.
In de avond heb ik nog memory gespeeld met de dochter van de eigenaren van het landgoed. Jeetje wat een lol! Daarna met de rest van de groep lekker biertjes en wijntjes gedronken en goede en diepe gesprekken gehad. Het voelt goed allemaal en wat is het toch heerlijk om de hele dag buiten te zijn. Ook vandaag aten we op het ontbijt na alle keren buiten en genoot ik ten top, ondanks mijn zonneallergie en de tig steken van dazen die ik heb opgelopen vandaag (door mijn legging heen!! GROM!) Hier zijn maakt meerdere gevoelens in me los en maakt dat ik twijfel over bepaalde keuzes die ik wil maken, 1 ding weet ik zeker, ik wil hier meester in zijn!
Morgen óp het paard...ik ben benieuwd....
Paardenweek in de Ardennen dag 1
Geschreven 4 juli 20.57 uur
Gisteren aangekomen op deze mooie plek. Het is hier echt héél mooi. Het is rustig, er is eindeloos veel bos, veel vogel, bergen en natuurlijk de paarden. Zes stuks om precies te zijn. Overal vliegen vlinders, er zijn veel boeren zwaluwen met nestjes, met daarin weer jongen, en er is een grote bruine kat die meesteres is in muizen vangen. Het straalt allemaal rust uit. Rust waar ik wel aan toe was. En zo raar (of juist niet) in ruststand zie ik de dingen allemaal veel helderder. In dit geval ook mijn relatie. Manlief en ik kunnen soms best vol onbegrip zijn naar elkaar, en hebben door de drukte en stress in ons leven soms ook een kort lontje, waardoor we dan ook weinig kunnen hebben. Maar zo 400 kilometer uit elkaar, weg van de dingen die storen of stress veroorzaken kan ik de kern van ons heel duidelijk zien. Onze liefde en de puurheid van onze gevoelens naar elkaar. Als een stralende ster :-)
Ik had het ook wel weer even nodig om weg te zijn, het is zo druk geweest de afgelopen 2 jaar en vooral ook zwaar. Hier nu te zijn brengt het "gelukkig zijn met-gevoel" weer even heel erg naar boven en dat is een fijn gevoel. We bellen dan ook een paar keer per dag, gewoon omdat ik hem mis. Dat betreft zijn we zo verbonden, we kunnen echt niet zonder elkaar.
Vanmorgen aan de telefoon kwam er ineens een roodborstje voor me zitten. Mijn teken "het komt wel goed". Een mooi begin van de week dus!
De dag zelf vandaag was intensief. De theorie duurt lang en daarom is het ook best zwaar. Ondanks dat ik alles al eens had gehoord was het toch fijn alles nog eens te horen, zo komt alles weer boven en je pikt er nu toch weer andere dingen uit. Na de theorie kregen we een heerlijke vegetarische en macrobiotische maaltijd en daarna gingen we lichaamsoefeningen doen. Het was weer leerzaam allemaal.
En hierna gingen we ein-de-lijk naar de paarden. We gingen werken met een donkerbruin paard en een spierwitte, a la shadowfax uit Lord of the Rings :D
Ik koos ervoor met de witte te werken. Het grondwerk ging super goed! Ze volgde me, gaf veel ruimte en was echt heel lief. Ik heb ook nog gelopen met het donkerbruine paardje, ook dat ging super goed, al merkte ik dat we beiden moe waren, waardoor ik snel mijn concentratie verloor. Het was hoe dan ook weer een super ervaring en ik vond het mooi om te merken dat het dus werkt op elk paard. En dat de dingen die ik met Nikki geleerd had, net zo goed werkte op deze paardjes :-)
Daarna weer heerlijk gegeten en na het eten kon je nog deelnemen aan een avond programma. Het was een soort dansprogramma, en ik koos ervoor niet mee te doen. Mijn lijf doet zeer en ik ben te moe. Ik vind het dapper van mezelf hiermee voor mezelf te kiezen, normaal had ik mezelf gewoon gemarteld om een ander plezier te doen.
Nu naar bed, morgen weer een dag!
Gisteren aangekomen op deze mooie plek. Het is hier echt héél mooi. Het is rustig, er is eindeloos veel bos, veel vogel, bergen en natuurlijk de paarden. Zes stuks om precies te zijn. Overal vliegen vlinders, er zijn veel boeren zwaluwen met nestjes, met daarin weer jongen, en er is een grote bruine kat die meesteres is in muizen vangen. Het straalt allemaal rust uit. Rust waar ik wel aan toe was. En zo raar (of juist niet) in ruststand zie ik de dingen allemaal veel helderder. In dit geval ook mijn relatie. Manlief en ik kunnen soms best vol onbegrip zijn naar elkaar, en hebben door de drukte en stress in ons leven soms ook een kort lontje, waardoor we dan ook weinig kunnen hebben. Maar zo 400 kilometer uit elkaar, weg van de dingen die storen of stress veroorzaken kan ik de kern van ons heel duidelijk zien. Onze liefde en de puurheid van onze gevoelens naar elkaar. Als een stralende ster :-)
Ik had het ook wel weer even nodig om weg te zijn, het is zo druk geweest de afgelopen 2 jaar en vooral ook zwaar. Hier nu te zijn brengt het "gelukkig zijn met-gevoel" weer even heel erg naar boven en dat is een fijn gevoel. We bellen dan ook een paar keer per dag, gewoon omdat ik hem mis. Dat betreft zijn we zo verbonden, we kunnen echt niet zonder elkaar.
Vanmorgen aan de telefoon kwam er ineens een roodborstje voor me zitten. Mijn teken "het komt wel goed". Een mooi begin van de week dus!
De dag zelf vandaag was intensief. De theorie duurt lang en daarom is het ook best zwaar. Ondanks dat ik alles al eens had gehoord was het toch fijn alles nog eens te horen, zo komt alles weer boven en je pikt er nu toch weer andere dingen uit. Na de theorie kregen we een heerlijke vegetarische en macrobiotische maaltijd en daarna gingen we lichaamsoefeningen doen. Het was weer leerzaam allemaal.
En hierna gingen we ein-de-lijk naar de paarden. We gingen werken met een donkerbruin paard en een spierwitte, a la shadowfax uit Lord of the Rings :D
Ik koos ervoor met de witte te werken. Het grondwerk ging super goed! Ze volgde me, gaf veel ruimte en was echt heel lief. Ik heb ook nog gelopen met het donkerbruine paardje, ook dat ging super goed, al merkte ik dat we beiden moe waren, waardoor ik snel mijn concentratie verloor. Het was hoe dan ook weer een super ervaring en ik vond het mooi om te merken dat het dus werkt op elk paard. En dat de dingen die ik met Nikki geleerd had, net zo goed werkte op deze paardjes :-)
Daarna weer heerlijk gegeten en na het eten kon je nog deelnemen aan een avond programma. Het was een soort dansprogramma, en ik koos ervoor niet mee te doen. Mijn lijf doet zeer en ik ben te moe. Ik vind het dapper van mezelf hiermee voor mezelf te kiezen, normaal had ik mezelf gewoon gemarteld om een ander plezier te doen.
Nu naar bed, morgen weer een dag!
zondag 3 juli 2011
Even naar de Ardennen/Vogezen
Tot snel, ik ben er even een paar daagjes tussenuit.
Even 4 dagen werken met paarden in een prachtige natuur. En dan wordt er ook nog eens voor me gekookt, vegetarisch!
Dus ik heb er zin in!
Tot snel!
Even 4 dagen werken met paarden in een prachtige natuur. En dan wordt er ook nog eens voor me gekookt, vegetarisch!
Dus ik heb er zin in!
Tot snel!
zaterdag 2 juli 2011
Sushi *trots*
Manlief heeft vandaag een bbq met zijn werk. Ze zouden allemaal wat maken en hij zou sushi maken. Maar ja, ik wil dan weer gaan voor goud en wil er iets moois van maken. Dus ik zorgde voor de ingrediënten en hij rolde de sushi. Hij had immers met Japanse kookworkshop sushi leren maken ;-)
Zie hier, sushi rijst op smaak gemaakt met stevia, rijstazijn en kruidenzout. En voor de vulling zie je hier komkommer en in sojasaus gekarameliseerde worteltjes.
Ook ging er de vegetarische tonijn in van de Vegetarische slager. Ik kan jullie vertellen hij is écht héél lekker die nep-tonijn. En de fake kip nuggets...nou niet van de echte te onderscheiden, dus ik had hele blije kinderen, die dachten echt dat ze kipnuggets zaten te kanen LOL
Ook de bitterballen waren heerlijk! Dus doen! (als je er van houdt)
Hier zie je dat manlief al wat rolletjes gemaakt had (alle rijst ernaast enzo hihi), deze vulden we ook met komkommer en tonijn, maar ook met reepjes avocado.
En als ze dan gesneden zijn, zie ze er zo uit...
Maar ja ik wilde iets speciaals....
TADAAAA!!!!
Super schattige Sushi!! Met kikkers, pinguïns, beertjes & konijntjes.
En hier "vogel" - sushi.
En nog meer schattigheid, Kawai!
vrijdag 1 juli 2011
Easy and Mellow
Afgelopen zondag had ik weer les. Het was de dag na mijn zweethutceremonie, dus ik voelde me van alles eigenlijk. Ik zat hoog in mijn emotie en kon goed handelen vanuit mezelf.
Ik kon kiezen Luna of Nikki. Luna zou helend zijn, Nikki confronterend. Ik koos Nikki. Ik weet niet misschien was ik levensmoe ofzo.
Ze liet me hard werken, en met hard bedoel ik ook écht hard.
Nikki was in standje relax en daardoor moest ik heel erg mijn best doen om Nikki haar energie omhoog te krijgen. Maar ik merkte dat ik veel meer ik was. Alles kwam van binnenuit..
Ik heb veel gelopen met Nikki en me daardoor flink moeten afstemmen op haar energie en moest veel "spelen" met energie om zo met haar te kunnen werken. Maar door veel van mezelf te geven, kreeg ik ook heel veel terug.
Aan het einde van de rit heeft Nikki me geleerd dat zoveel tijd als ik steek in haar, dat ik dat ook waard ben om in mezelf te steken. Nikki was een ideale spiegel...
En dat gaf me ook weer stof om te denken.
Afgelopen woensdag had ik ook nog een goed gesprek met mijn lerares, voor wat persoonlijke coaching en dit gesprek gaf me weer hernieuwde hoop. Ik zit op de goede weg, ik ga steeds verder vooruit en ben gewoon bezig om mijn dromen waar te maken en ik ben heel erg blij dat zij me daar bij helpt.
Overmorgen naar de Ardennen voor 4 dagen samen met paarden, ik kijk er nu al erg naar uit.
Mijn "grote" stap, tijd steken in mezelf en doen wat me gelukkig maakt...
Mijn "grote" stap, tijd steken in mezelf en doen wat me gelukkig maakt...
Abonneren op:
Posts (Atom)