Zandbakpret - Partners in Crime

Tja toen we een puppy namen hadden we niet kunnen vermoeden, dat de kinderen samen zouden spannen met hem he.
Gisteren was ook weer zo'n moment dat ze zich met z'n drietjes ultieme partners in crime bewezen.
Want je weet als ouders dat er bepaalde momenten zijn dat je gewoon weet dat ze iets uitvreten.
1. Als ze keihard janken, duh
2. Als het verdacht stil is
3. Extreem geschater.

Ik mijn geval gisteren nummer 3..... Nu is er niks mee als ze lachen, maar meestal als ze samen zijn, lachen ze niet zo hard, dus er moest nog een andere oorzaak zijn, dus ik ging even kijken.
En ja hoor, wat hadden ze gedaan, Jaymz in de zandbak gezet....
Want jawel teckels kunnen blijkbaar super goed graven en dat is super super super leuk, blijkbaar...denk ik...


Dus dan tref je dit aan......

En dit...met 2 kinderen er om heen die compleet in een deuk liggen...
Oh ja, en dan vergeet ik natuurlijk het feit dat ze alle 3 van top tot teen onder het zand zaten...oh en dat er meer zand uit de zandbak lag, dan er in.... *zucht*
Ik ben wel even bezig geweest met het zand terug doen in de bak..
Maar ja ze hadden lol.

Verder was ik ondertussen bezig met een ander experiment, namelijk mijn dochter een speldjes of een elastiekje laten dragen. Dat wilde ze uiteraard niet, dus ik dacht als ik d'r pony  nou laat groeien, komt dat haar in d'r ogen en gaat ze wel overstag... Nou 6 maanden later en vergeet het maar. Dus ik heb het opgegeven, mede ook omdat haar haar er niet meer uitzag zo voor haar ogen, en weer een pony geknipt.
Ze was dolgelukkig en ik dus ook maar.

Lief meisje :-)

En uiteraard was daar ook nog onze coma puppy die dit lieve plaatje opleverde.

Vandaag een rustig dagje, vriendjelief is naar Spanje voor 10 dagen, dus ik sta er alleen voor, maar niks wat ik niet aan kan.
Gewoon genieten van de kleintjes en rond rommelen en nog even aftellen tot school volgende week :D

Rustig woensdagje

Vandaag was een rustig dagje. Mijn dag begon met in mijn ochtendjas naar buiten te rennen met een pup op mijn arm om hem te laten plassen. Ik moet zeggen voor een pupje van 8 weken, heeft hij nog geen 1 keer in huis gepoept of geplast, en dat vind ik erg netjes. Uiteraard is het wel volhardend blijven, en na elke voeding en slaapbui naar buiten gaan. Maar hij doet het echt super.
Deze diva was vanmorgen in een vrolijk bui. Hier had ze de hoed en bril van haar broer gejat en stond fijn te dansen LOL

Niiv the diva :D

Nu hadden we al een tijdje zo'n zand/waterschelp gekocht en wel voor water gebruikt, maar niet voor zand, en dat terwijl haar vader zo aardig was geweest me uit de brand te helpen met de zakken zand.
Maar ja die stonden nog steeds beneden op ons terras.
Vandaag vond ik dat er toch echt zandplezier moest komen, dus ruimde ik het balkon lekker op, en werd daarbij gretig geholpen door Niivje. Vegen is blijkbaar super leuk als je 2 bent. Toch jammer dat ze dat weer vergeten als ze in de pubertijd komen *zucht*

*veeg veeg*

Hier samen met broerlief lekker aan het spelen. Riven onafscheidelijk met zijn mario pet hehehe
Maar het was een gouden zet, want eerst speelden ze een tijd samen en nadat Riven werd gehaald door zijn vader voor een dagje mummie museum, speelde Niivje zeker nog een paar uur zelf vandaag in de bak.

De honden namen het er ook van...ze voerden beide hun favo hobby veelvuldig uit....SLAPEN!

Jaymz in zijn puppycoma, lekker tegen Turia aan.

You think my nose look big,
you should see my heart :-)

Ik moet nog steeds lachen om het verschil in grootte..
Zoals je ziet hebben we een poef met kussen voor de bank gezet, zo kan de kleine man tenminste ook op de bank.

En ook Riven is helemaal blij met zijn kleine vriendje.
Vooral samen door het huis rennen en vervolgens op de bank springen is favo...al geldt er een strikt bank-spring-verbod... *zucht*

Verder rommelde ik lekker in mijn kookboeken, en kwam een beetje bij, want het is fijn dat de baby zo goed groeit, ik weet wel van wie hij/zij de energie steelt om zo goed te groeien ;-)
Ik ben namelijk doodmoe!
Morgen hopelijk weer zo'n relaxt dagje. Kan ik wel gebruiken ;-)

14 weken

Ben bang dat je er niet meer om heen kan ;-)

De 14 weken buik :D

Dé pleister op de wond

Ik ben een dierenliefhebber en ben dat altijd al geweest. En niks deed mij een groter verdriet dan dat ik tijdens mijn scheiding genoodzaakt was om mijn 2 collies te moeten herplaatsen, nadat ik ze al 10 jaar had. Mijn hart was gebroken, en met gebroken bedoel ik ook echt gebroken. Eenmaal terug in mijn oude huis, miste ik ze zelfs meer, ik kon in huilen uitbarsten als de bel ging maar ik geen geblaf hoorde, ik miste de troost, de warmte, aandacht en liefde.

Zodoende besloot ik 2 Spaanse windhonden te adopteren en zo kwamen Turia en Caline bij ons. Dolblij was ik. Ware het niet dat over beide honden de informatie verre van klopte. Zo zou Caline een echt gezinshond zijn en met katten kunnen en zou Turia nog maar anderhalf zijn en nog héél veel moeten leren. Feit bleek echter dat Turia al bijna 5 was en haar hele leven in het zelfde gezin had gewoond (met kinderen, katten en 3 andere honden) en dat Caline altijd onze katten probeerde aan te vallen en de kinderen keer op keer beet.

Daarom na een half jaar toen het besluit om Caline te laten herplaatsen nadat ze tot 2 keer toe op 1 dag beiden kinderen had gebeten.

De stichting was niet bepaald enthousiast, wat ergens logisch is, maar nadat ik 80 euro mocht dokken wilde ze haar terug nemen. Om haar verdikkeme op de site te zetten met 1 of ander lulverhaal, dat ze weg moest omdat ze gromde naar de kinderen. En niks erbij dat ze wel degelijk beet en dus absoluut niet met katten kon en een rustig huis moest hebben....Tja dan voel je je toch een beetje genaaid.

Want ik had het gevoel dat wij afgeschilderd werden als 2 idioten die geen tijd en liefde in deze hond wilde steken en dus dat arme beest maar gewoon dumpte, terwijl ik haar met tranen heb laten gaan....

Dus het vertrouwen was compleet weg en ik voel me nu en in de toekomst dan ook niet meer genoodzaakt om naar wandelingen en open dagen te komen van hun.

Oh en dan vergeet ik ook nog te noemen dat ik op de dag dat de dames invlogen werden, ik gebeld werd dat Turia leishmania had...een ziekte die daar veel voorkomt, maar wel je hond dood van kan gaan in het ergste geval...ja of je haar dan nog we wilde...ja dan zeg je geen nee meer natuurlijk.

Maar goed Turia had een goede pleegmama in Spanje en kwam met instructies, medicijnen en een lieve brief (daarom wisten we dus dat de beschrijving van de stichting van geen kant klopte.

Hoe dan ook hadden we ineens nog maar 1 hond. Een hond die weg was uit haar huis, haar familie en vrienden miste en geen gezelschap van een andere hond meer had en dus nu inmiddels na een jaar depressief was. Geen enthousiasme, niet willen spelen, geen aandacht vragen, niks. Nu weten we inmiddels dat een windhond een "lui" ras is, maar dit ging toch een stapje verder. En daarbij, ik die zo graag een nieuwe vriend wilde, bleef ook met lege handen achter, want contact is er met Turia niet te maken.

En mijn 2 collies bleven een gevoelig punt, zo gevoelig, dat de gedachte eraan, me altijd in huilen doet uitbarsten.

En nu na een roerige tijd, gierende hormonen, veel pijn en verdriet kwam er ineens iets heel héél onverwachts op mijn pad. Een soort van nooit gedacht, toch gekregen... een pleister op de collie-wond zeg maar.

En hoe groot die pleister was en hoe hard ik 'm nodig had realiseerde ik me pas toen ik dit in mijn handen kreeg:

 

Meet Jaymz, My little teckel hero.

Blijkbaar komen sommige dingen op precies het juiste moment....wanneer je ze het hardste nodig hebt. En weten sommige mensen precies het recept voor een gebroken hart.
In mijn geval dit kleine kereltje <3

En Turia? Turia die heb ik nog nooit zo vrolijk, blij, actief en gelukkig gezien :-)
En wij hebben nu het meest onwaarschijnlijke hondenkoppel ooit...een Spaanse windhond en een teckel....LOL


Samen lekker slapen

Nog meer slapen... Zzzzzz

Ja nog meer slapen, puppy coma's zijn de beste!!!

Let's play dead together....

Wandelen op Landgoed Oud Poelgeest

Soms pakken we 's avonds de fiets en fietsen we ergens naar toe om te wandelen.
Deze keer lekker dichtbij, we fietsten met de kleintjes naar het Landgoed van Oud Poelgeest.
Nu is het niet heel bijzonder, maar voor een wandelingetje toch erg leuk.
De kinderen vonden al die bomen en het donkere een beetje eng. Maar dat was gelukkig snel over.

Het "tuig" samen aan de wandel.

Samen springen op de brug.

Nog een fotootje van het kasteel.

Na een dik half uur wandelen waren ze het zat en fietsten we weer terug naar huis. Kregen ze een ijsje, konden ze onder de douche en daarna lekker naar hun mandje.
En kregen we een enthousiast gaan we morgen weer??
Nu wilden we eigenlijk vandaag naar de plassen....maar het komt hier met bakken uit de hemel.
Dus de hele morgen zijn we al aan het kleuren en plakken.
En ben ik bang dat als het weer zo blijft ik ook nog mag geloven aan verf en klei.
Maar weet je, die blije snoetjes (onder de verf naderhand) en het waarschuwen van eet geen klei, maken het dan wel weer waard hoor.
Ze genieten van de vakantie en nu de kleintjes met z'n tweetjes over zijn na 6 weken grote broers, zijn ze erg lief voor elkaar en maken veel lol.
Misschien bak ik vandaag ook nog wel een cake, gewoon omdat het kan :D

Tja.... :-)

Dan vind je ineens alle Hello Kitty's aangekleed in roze jurkjes en je dochter in haar roze prinsessenjurk ernaast.....op de grond.....

Tja hoe rot je je dan ook voelt, dit tovert dan meteen een grote glimlach op mijn gezicht :D

Van maillot tot knuffeltje :-)

In het boekje wat ik kocht stond een beschrijving om van een maillot een knuffel te maken, de beschrijving leek me makkelijk genoeg, dus het proberen waard. Dus vanmorgen groef ik even in de tas met oude baby kleertjes van Niiv en daar vond ik nog wel wat maillots. 

Het werd deze en van 1 beenje maakt ik dit volgende beestje :-)

Met een vrolijk snoetje.

En het kleine zieke meisje was er maar al te blij mee.

Verder deden we niet veel, althans ik niet, want door alle emotionele stress van de afgelopen weken, kon ik het vandaag, na een start al gisteren, bekopen met migraine :( Dus een groot deel van de dag op bed gelegen terwijl vriendje voor Niivje zorgde en het huis + dierenspul.

Zo meteen komt mijn kleine man weer thuis en is onze basis weer compleet.

Het zullen wel wat rustige daagjes worden, want ik denk dat we allemaal nog even terug bij onszelf moeten komen.  Maar dat is prima en dan maakt het fijn dat het vakantie is.

Ondanks de koppijn gisteren nog wel even naar het strand geweest gisteren en een kop thee gedronken bij onze favo strandtent. Zo waren we er toch nog even uit :-)

De vrijdag van 2 uitersten

Vandaag had ik een dagje van extremen. Het begon vanmorgen eigenlijk best goed. Niivje maakte ons wakker, maar vriendje ging eruit, waardoor ik nog even kon blijven liggen. Om half 9 (en das een luxe hahaha) kwam ik ook naar boven en kwam ook de jongste zoon uit zijn bedje. Vlug erna ook de middelste, die voor mij de hond uit ging laten. Ik kroop wat achter de laptop voor de mail en overige zooi en Riven (jongste zoon) had het ineens in zijn bol en wilde plakken met van alles, ach ja mij best.
Maar ja alles wat een grote broer doet, moet je als kleine zus natuurlijk ook doen. Dus ook Niivje ging aan het plakken....

Plak plak...en nee niet eens de tafel zat onder...overigens kan je wel aan d'r jurk zien dat ze aardbeien gegeten had, kort voor het geplak hehehe

Riven met zijn plakwerkjes.

En Niiv kon later ook nog wel lol hebben met een kartonnen doos...ach ja, dozen en kinderen gaan op de 1 of andere manier hand in hand hier....

Na Riven zijn hele plak en geknip wilde hij even op de wii, omdat ze gisteren allemaal lief waren geweest, mochten ze van mij 1 uur sámen op de xbox. Dat wilden de oudsten niet, nou ja dan niet. Dus eerst speelde Riven alleen en later speelden Jaiden en Faybian ook wel mee. Maar Fay was het al snel zat. Inmiddels was het rond de lunch en was het Fay zijn beurt de hond uit te laten en die liep de deur uit met de mededeling dat hij zo op de wii ging en dat iedereen dan van de xbox af moest zijn. Ik hield voor Turia's welzijn nog even mijn mond en wachtte tot hij terug was.
Eenmaal terug krijg hij natuurlijk een nee, want dat was niet de afspraak.
Geloof me dit resulteerde in gigantische bonje, want het was allemaal niet eerlijk want zijn broers hadden wél gespeeld.
Waarop ik uitlegde dat hij die kans ook had, maar vergooide en dat het uur echt voorbij was.
Het huis was te klein.....
Alles was stom...
Iedereen z'n schuld, behalve die van hem....

Gelukkig voor mij gingen ze om 14 uur naar huis.
En mocht ik denken dat daar de rust mee terug was dan had ik het flink mis.
Als bij donderslag aan heldere hemel besloten de kleintjes volgens mij compleet alle stress los te laten en lag Riven met koorts op de bank en Niiv had 2 acute soep ogen... Joy!
Gelukkig maakte en filmpje en op de bank hangen een hele hoop goed.

Gelukkig kwam daarmee ook wel weer de rust een beetje terug. En gebeurde er ook nog wel wat meer leuke dingen vandaag. Zoals deze kleine kleertjes :-)

Ppff waren die anderen ook echt zó klein??

Vond ik dit boekje en ik denk dat zelf ik dit kan begrijpen :D

En na het eten, gingen vriendje even naar de videotheek met onze gestreepte viervoeter en trok ik me even terug in onze werkruimte om even fijn op mijn trommel te spelen

Mijn trots :-) Zelfgemaakte Witte paardendrum :-)

En ik kreeg zelfs nog de tijd om wat verder te haken aan het dekentje.

Vanavond en morgen zijn we hier maar met z'n tweetjes, dus doen we het rustig aan en proberen we wat op te laden morgen. We gaan lekker de natuur in en genieten van de rust :-)
Fijne avond allemaal!

Creatieve donderdag

 Gisteren was niet echt een dag om over naar huis te schrijven, de stress liep de pan uit, 2 pubers die hun kleine broertje gewoon doel bewust naar de klote proberen te helpen. Niet luisteren en vervolgens een vriend die zegt ik ga nu weg anders sta ik niet voor mezelf in...
Die zelfde dag in de middag, veranderde mama in een soort moordzuchtige überbitch, en werd alle elektronica in beslag genomen en die blijft in beslag tot de oudste heren weer naar hun vader vertrekken. Je begrijpt dit leverde een hoop gezeik op, maar vandaag ook een hoop angst of ik het zou menen.
Helaas voor hun meende ik het. Dus moest ze zich ineens vermaken en dat moest van moeders gelieve buiten waar ik niet tegen hun verveelde en saggo koppen aan hoefde te kijken.
Dat bracht de rust al lekker snel terug voor mamsie en ik besloot me lekker aan de wol en haaknaalden te wagen na een lange tijd.
Ik maakte mijn bare feet sandals af, TADA:

Erg schattig al zeg ik het zelf!

En ze werden meteen gejat door dochtertjelief...

Maar eerlijk is eerlijk, ze staan haar heel schattig, en het resulteert nu in het gegeven dat alle kleine meisjes hier op de galerij ze ook willen...ben nog even bezig dus.
Ik dronk heel stoer Jillz zonder alcohol :D

En zocht wolletjes bij elkaar om te beginnen aan een dekentje voor onze kleine ongeboren pluis.

En maakte uiteraard ook een begin ermee, en nu is het moeilijk om het weg te leggen.

Maar zo kwam ik de middag wel redelijk door zonder al te veel kopzorgen. De jongens wisten zich weleens waar gewoon te vermaken, ze voetbalden, gingen vissen en speelden met de horde kleintjes die hier rond lopen in de buurt die dat wel wat vonden 2 van die grote gasten.
Ze kwamen alleen voor het eten binnen en gingen daarna zelfs weer vrijwillig naar buiten..ja want die kleintjes vonden dat zo leuk, uhuh...
Ik ben positief verrast moet ik zeggen....
Het was moeilijk om zo hard te moeten optreden maar blijkbaar heeft het voor vandaag zijn vruchten afgeworpen.....
Ik rust, alle kids happy, vriendje happy....ja zo was het tenminste een goede laatste dag van hun vakantie hier en daar ben ik blij om.
Morgen gaan ze weer naar huis, gaan de kleintjes 's avonds ook naar hun paps en hebben we even anderhalve dag stilte, en dan nog 3 weken met ons "basis" gezin :D
Nu de kleintjes naar bed en dan nog lekker verder haken aan m'n dekentje :-)

Soms is het gewoon klaar

Zo ook bij mij. Inmiddels weten al mijn bekenden dat ik zwanger ben en de reacties zijn voor 99% positief. Uiteraard was er ook die ene % die dat niet was. De vader van mijn oudste kinderen. Die moest uiteraard weer een hoop gezeik te gehore brengen. Alsof ik verantwoording aan hem moet afleggen.
Blijkbaar werkte dit door in mijn slaap want ik droomde dat ik hem flink op zijn nummer had gezet, en niet alleen hem, maar een hoop van die "zogenaamde vrienden". Mensen die nooit bellen, of alleen als ze wat nodig hebben, mensen die altijd alles na doen, mensen die altijd proberen mee te liften op jouw vleugels, mensen die me voor van alles uit hebben gemaakt, nou ga zo maar even door.

Ik werd dan ook bloed agressief wakker en heb die ochtend meteen mijn Facebook Account verwijderd. Ik was zo klaar met dat constante schijnheilige gedoe van jan en alleman.
Geen zin meer om mee te doen aan dat cirkeltje.
Ben er zo klaar mee constant de klappen op te vangen, of overal achter aan te lopen, om aardig te zijn. En realiseer me dat ik er alleen maar pijn van heb, pijn, onbegrip en een hoop kopzorgen.
Dus ik laat het los, ik ben nu belangrijk, mijn kindjes, en het klein bundeltje in mijn buik (wat overigens goed groeit! )

Het lesje is denk ik mijn energie te steken in wat belangrijk is.....

Lazy monday

Vandaag was voor mij een dagje om even bij te tanken, voordat alle kinderen hier weer zouden zijn. Dus echt vrat ik niet uit vandaag. Mijn jongste zoon was in een uiterst goed humeur, en dat was erg fijn want dat betekende minder ruzie met zijn kleine zus, en het leidde zelfs tot samenspel zonder moord en doodslag vandaag! The joy of motherhood!!
Ik begon de dag met een banaan/kokos/vanille smoothie! Erg lekker!

*nomnom*

Zoals ik al zei, er werd heel lief samen gespeeld vandaag, hier het bewijsmateriaal:

Samen met de duplo....

Riven wilde wel een "zandkasteel" voor Niiv bouwen LOL

Wat Turia ervan dacht weten we niet, aangezien het volgens mij nog steeds de luiste hond ter wereld is.
Haar ontbijt vond ze volgens mij niet echt je van het, aan d'r uitdrukking op d'r snoet te zien.
Tja mevrouw heeft liever dat alle vega hapjes van ons door geschoven worden naar haar bak hehehe

ieuw!!! Brokjes!!!

Voor de lunch maakte ik een soep van  oa broccoli en spinazie.
Ook erg jammie!

Erg groen ook LOL

Ons soepmonster maakt het niet uit welke kleur de soep is, zolang het soep is, is het goed, dus ook dit bord ging gewoon naar binnen :D

En omdat het dan toch en luie maandag was bakte ik vandaag vegan muffins, met ja echt waar, courgette en chocola, en vegan koekjes, de muffins waren héérlijk, maar de koekjes vind ik niet echt koekjes, ze hebben meer de structuur van een brownie, ook lekker natuurlijk en ze happen lekker weg, maar volgende keer hoop ik op een meer cripsy variant.
Ach ja al doende leert men :P

Hier de koekjes en de muffins...nou ja wat er nog over was van de muffins hehehe

Het avond eten was simpel, boekweit noodles met zelfgemaakte teriyaki saus, lente uitjes en mango.
Dat vinden ze allemaal lekker dus de pan kwam wel leeg :-)
Nu mag ik nog even genieten van de stilte, de kleintjes spelen met nog een horde buurkinderen op de gallerij en vriendje is de oudste jongens aan het halen.
Misschien lukt het me wel om morgen alle koters mee te nemen naar de plassen.

Rustig zondagje

Vandaag waren we maar met z'n drietjes. Wat best raar was om na 5 weken elke keer minimaal met 4 en maximaal met z'n zessen te zijn.
Niet dat de pret er minder om was hoor, ook met z'n drietjes is het fijn en vooral allemaal wat rustiger :D

Ik eet inmiddels helemaal veganistisch, eerst zo'n 80%, ik wilde nog wel eens makkelijk doen met een ei of boter en dan vooral in cake en gebak enzo... Maar nu helemaal om.
Vanmorgen begon onze dag met Garden Scramble (roer gebakken tofu met kerrie, tomaat, boerenkool, mosterd & wat peper) en een sapje van appel en wortel, vers geperst.

Hartig ontbijtje, erg lekker!

Niivje met sapsnor :D

Voor Brán was het nog te vroeg voor wat dan ook hehehe

Verder rommelden we wat aan eigenlijk, vriendlief ging met Niiv naar het zwembad, wat mij de gelegenheid gaf om eens lekker helemaal alleen thuis te zijn en mijn boek lekker uit te lezen.
Ik kon wat muziek maken en ik had een lange wandeling gemaakt met Turia langs het water, alhoewel Turia het een beetje te warm vond hehehe, maar ja lopen is wel goed voor d'r, ze is niet bepaald een slanke galgo :P

Jean vond het nodig nog een zelfportret te schieten vandaag, weten jullie meteen hoe mijn vent er ook al weer uit zag LOL

En Niiv oefende voor het eten nog even haar schattige snoetjes door Fireworks van Katy Perry te zingen & dansen.

Veel schattiger dan dit krijg je haar bijna niet hoor *smelt*

Dansen en dan in haar ooghoeken even kijken of JIJ vooral naar de kijkt, dat betreft is het echt een prinsesje.

En het avondeten was vanavond Marokkaanse groentenstoof met couscous. Erg lekker vonden wij :D

En zo ging de dag langzaam over in de avond, ligt de kleinste op bed, en is jongste zoon net een klein uurtje terug van zijn paps en gaat ook hij zo plat. En dan kunnen we ons nog even geestelijk voorbereiden op de kinderstorm die morgenavond weer begint. Dan zijn we weer een weekje met z'n zessen :D
Ik denk dat ik eens thee gaat zetten ofzo :P