Na een prachtige week in het zuiden van Frankrijk, moet ik echt weer even landen. Mijn rationele ik zegt dat het moet, maar mijn hart en ziel willen niet terug in het keurslijf.
Ik heb zulke mooie dingen beleefd en ervaren dat het moeilijk is om weer in het normale ritme van het leven verder te moeten. En ik ben al zo gevoelig voor dat hele euvel.
Het zal zijn tijd nodig hebben en zijn weg wel vinden. Er komen nog meer verslagen aan maar het moet eerst alleen nog wat beter integreren en begrijpelijk worden voor mezelf....
Dus nog even geduld :-)
Zachte landing gewenst ;)
BeantwoordenVerwijderen