2011 een bewogen jaar.
Ik verloor een liefde en vond een nieuwe liefde.
En in maart kreeg ik de grootste liefde van mijn leven, mijn dochter.
Haar liefde houdt me sterk, maakt dat ik op mijn pad blijf.
Maakt dat ik wil geloven dat 2012 toch een goed jaar zal worden.
Ik wil weer voelen, weer lachen, ik willen tranen huilen van de lol.
Ik wil weer kunnen rennen.
Onvoorwaardelijk lief kunnen hebben.
Ik wil het nieuwe jaar op avontuur, maar nu op een positieve manier.
Ik wil nog meer houden van mijn vrienden.
Ik weer wil dansen op het vuur van de trommels.
Kunnen zitten op de sluitsteen en huilen van vreugde.
Ik wil de mensen om wie ik geef dicht bij me houden.
2011 wil ik niet vergeten, want ondanks alle shit heb ik ook zulke mooie dingen mogen doen en mogen beleven. Heb ik geleerd van mijn fouten, van mijn pijn en mijn verdriet.
Ik zal het jaar onthouden als een jaar van uitersten.
Van intens verdriet naar intens geluk.
Maar ik hoop dat in 2012 het intense geluk de overhand mag hebben.
Dat ik een plekje zal vinden voor mezelf.
Dat ik weer gelukkig word, weer dichter bij mezelf kan staan.
Met 1 kindje in mijn armen en 3 kindjes onder mijn vleugels, zo nu en dan.
Ik zal rennen, ik zal vrij zijn, ik zal liefhebben en dansen onder de sterren.
Gewoon omdat het kan.
Ik wens iedereen een prachtig 2012, het magische jaar van veranderingen.
Dat het beste uit 2011 het slechtste mag zijn voor 2012!
Gelukkig nieuw jaar!
BeantwoordenVerwijderen