Onze kleine man laat ons elke keer weer schrikken. De infectie wilde maar niet naar beneden, meer foto's werden gemaakt, nog een echo. En als er vandaag niks veranderd zou zijn, moest hij nogmaals onder het mes.
De dokters begrepen maar niet dat zijn infectielevel op zijn hoogst was en hij nog steeds recht op zat. Dus voor het eerst in mijn leven zag ik ineens elk uur een dokter...
Tja niet zo vreemd want de infectie is hoogst waarschijnlijk veroorzaakt door de assistent chirurgie die per ongeluk de scalpel door zijn darmwand stak en daardoor kon er ontlasting door naar buiten.
Ja dat wilt wel infecteren natuurlijk *zucht*
Ze was in ieder geval zo aardig het even te melden....
Maarrrrr vandaag was de infectie gezakt van 380 naar 340 en dat was genoeg reden om nog niks te doen. De artsen zwermen nog steeds om hem heen en maar goed ook.
Dus eindelijk goed nieuws. Stiekem hopen we dan ook dat hij nu misschien wel vrijdag naar huis kan zodat hij zaterdag zijn verjaardag thuis kan vieren.
Want wie wilt er nou 1 worden in het ziekenhuis?
En een hoogtepunt van vandaag.
Al jullie kaartjes!
Want een berg liefde werd er vandaag bezorgd bij mijn man en zoon!
Mijn man wist niks van mijn oproepje en zat te huilen in het ziekenhuis (ik was namelijk thuis) dus echt heel heel lief! Het is echt heel heel erg gewaardeerd!
Dikke knuffel voor jullie allemaal!!
Van harte gefeliciteerd met jullie grote kleine man! Ik hoop dat jullie vandaan thuis zijn. Fijne dag! Groetjes, Mirjam
BeantwoordenVerwijderen