2 Weken verder

Ik denk dat we eindelijk bekomen zijn van het ziekenhuis avontuur. Afgelopen vrijdag kregen we de uitslag van de biopsie en deze waren goed. Als in geen enge ziektes. Ze vermoeden nu gewoon een slechte start en een meconium prop in de darmen die alles verstopte. Een verstopping die hem bijna het leven kostte, maar daar proberen we maar niet meer aan de te denken.
Maar eerlijk is eerlijk de angst blijft. Als hij niet genoeg drinkt, of het voor ons te lang duurt dat hij poept.. of toen hij verleden week ineens bloed in zijn luier had... Ja dat zijn voor ons angstige momenten, waarvan we dus ook rustig niet meer slapen.
Vandaag was hij afgevallen. Gelijk stress.
Hij drinkt nog niet super veel, en had 2 dagen diarree en dronk niet dus ja dan kom je ook niet aan natuurlijk. Nu praten we over 15 gram. Dus het de dokter zei dat het ook het verschil nog kon zijn van weegschaal. Dus over 2 dagen weer wegen.

Gelukkig vergeten we ook niet te genieten van ons nieuwe gezin. De kleintjes vinden het helemaal te gek en zijn verliefd op hem. Als hij wakker is, is hij zo lekker alert en kijkt hij je zo intens aan met zijn blauwe oogjes. Hij slaapt ook goed en huilt eigenlijk zelden. Alleen een vieze luier of in zijn blootje zijn, zijn voor hem redenen om te gaan mekkeren.

Daarbij is het zo heerlijk dit allemaal samen te mogen doen. Aangezien mijn vriend met pensioen is, is hij dus altijd thuis. Zo verdelen we de zorg en hebben we samen heel veel knuffeltijd met de kleine man. En komen de andere kinderen ook niks te kort aan aandacht. En doet het huis ook niet compleet verwaarlozen, huishoudelijk gezien dan.

Jamie-Dean in diepe slaap <3

Afgelopen vrijdag, 2 weekjes oud.

En tja vond Jaymz, als jullie die maxi cosi toch niet gebruiken kan ik er best in liggen :D

Iets met stoute teckel, foei foei ;-)