Update

Al weer even niet geblogt, maar de tijd gaat ook zo snel. Mijn scheiding is er doorheen! Vandaag kreeg ik de papieren, ik hoef alleen nog iets terug te sturen zodat het ingeschreven kan worden bij de gemeente. En dan is het over, voorbij, mijn eigen naam terug, gewoon weer ik.
Inmiddels werk ik een aantal uren per week om de boek rond te breien, maar ik voel me goed en zelfs gelukkig kan ik wel zeggen. Ook kreeg ik het nieuws dat ze me niet meer willen zien in het ziekenhuis want de bloedtesten waren weer goed. Tumor mag dan nog in mijn hoofd zitten, maar gedraagt zich en daarom ben ik gezond verklaard. We hebben het huis flink opgeknapt, ik ben druk bezig in mijn kruidentuintjes op het terras, ik geniet weer van het leven.
En ik en de kinderen en mijn vriend hebben veel lol samen, voelen ons rijk met de liefde die we hebben.
Alles los laten was de beste beslissing ooit, nog nooit heb ik zoveel geleerd van echt helemaal niks meer hebben, geen eigen huis, geen geld, alles achter laten, alle zekerheden laten wegvallen... Maar nog nooit eerder in mijn leven heb ik zo veel liefde gevoel, zoveel vertrouwen in de Godin, het universum, ook al was het soms mega hard, zwaar en wilde ik het opgeven.
Ik ben er nog niet, ik heb nog steeds dingen te verwerken, maar eerst had ik het gevoel een ongelukkig leven te hebben met gelukkige momenten. Ik kan zeggen dat ik nu een gelukkig leven heb met ongelukkig momenten, die er hopelijk steeds minder zullen zijn.
Ik laat het allemaal over me heen komen, geniet van zoveel dingen, mijn kleine meid groeit als kool, loopt, praat haar eerste woordjes, is verslaafd aan katten (is dat een klein meisjes iets? LOL) en doet niets lievers dan naar buiten en eten.
Mijn zonen doen het goed, mijn jongste heeft zijn draai weer gevonden onder mijn vleugels, is blij, gaat weer naar zijn oude school en is happy.
En most of all, mijn ex en ik kunnen elkaar vrienden noemen, gaan goed met elkaar om en ik ben daar trots op, het maakt het zo fijn allemaal voor de kids.
Ja het is goed :-)