Rustige zondag

Vandaag deden we het rustig aan. Ik gaf vriendje een kadootje voor vaderdag, hij is immers ook papa van een zoontje en is een voorbeeldig stiefpapa voor mijn kindjes, dus een beetje waardering kon er wel van af vond ik.
We waren ook vroeg op, omdat mijn kleine meisje al vroeg op was. Maar rommelden lekker aan. Ik haakte nog wat, genoot van kruidenthee, de pioenrozen die ik van vriendje kreeg en mijn gekke zwarte kater Brán :-)

Verveine, muntverbana en kattenkruid uit mijn tuintje.

Warm water erbij en we hadden heerlijke thee :-)

De eerste pioenroos ging al wat open en ruikt nu al heerlijk.

Brán liep vanmorgen maar gek te doen en om me heen te draaien. Zo blij dat ik weer bij hem woon, hij is als een schaduw en dat is wel fijn, want veel is er niet over van mijn beestenspul sinds mijn scheiding. Dus koester ik de 2 katjes die ik nog heb, en Brán is echt mijn poezel.

Ja een rustig dagje, wat wel lekker was om even bij te komen, morgenochtend gelukkig even niet werken, want ik ben nog steeds moe. Ik mag dan gezond zijn verklaard, maar dat neemt niet weg dat ik de mankementen van mijn tumor nog steeds ondervindt en mijn lichaam nog steeds niet in optimale conditie is en dat 20 km per dag fietsen en 5 a 6 uur per dag schoonmaken erbij niet het beste is voor mijn lijf.
Maar goed, we zullen wel moeten en ik ga er vanuit dat mijn lijf vanzelf wel gaat wennen aan dit alles. Maar hoe dan ook geniet ik morgen wel even van de rust.

Nog maar 3 weken tot aan de zomervakantie, dus geniet ik er nog maar extra van ;-)

Van die dagelijkse dingen.

Soms heb je van die dagen dat je eigenlijk niks nodig hebt om je rijk te voelen, dat had ik de afgelopen dagen ook :-)

Zo lag de kat heerlijk bij me te slapen terwijl ik aan het haken was.

Zit Niivje lekker naast haar grootste broer die op de xbox aan het spelen is.

Haalde ik vanmorgen mijn eigen gezaaide eerste radijsjes uit mijn tuintje.

Gebruikte ik mijn vriend als tekenbord om een schets te maken voor mijn nieuwe tattoo.
Ja ik weet het, hij is groot :D Hij gaat de tattoos op mijn arm verbinden met de tattoo op mijn heup. Uiteraard is dit een ruwe schets, hij moet nog uitgewerkt worden in detail.

En waar mijn kleine uil is, is ook haar hazenvachtkussen, zelfs in haar slaap zijn ze onafscheidelijk :-)

En dan waren er nog zoveel meer fijne dingen, alle kinderen dit weekend onder mijn vleugels, het waterige zonnetje van vandaag, een super goede beoordeling op mijn werk, een tweede baan erbij die me goed bevalt, luxe ontbijtjes, avonden voor haken, lezen, liefde en gezelligheid....

Ja ik heb geen klagen, misschien alleen over het feit dat ik vind dat er soms te weinig uren in een dag zitten om er van te kunnen genieten...

En dan komt er ook nog een grote verassing aan midden juli... Wat dat zeg ik nog even niet, maar ik ben er nu al zoooooooo blij mee :D

Update

Al weer even niet geblogt, maar de tijd gaat ook zo snel. Mijn scheiding is er doorheen! Vandaag kreeg ik de papieren, ik hoef alleen nog iets terug te sturen zodat het ingeschreven kan worden bij de gemeente. En dan is het over, voorbij, mijn eigen naam terug, gewoon weer ik.
Inmiddels werk ik een aantal uren per week om de boek rond te breien, maar ik voel me goed en zelfs gelukkig kan ik wel zeggen. Ook kreeg ik het nieuws dat ze me niet meer willen zien in het ziekenhuis want de bloedtesten waren weer goed. Tumor mag dan nog in mijn hoofd zitten, maar gedraagt zich en daarom ben ik gezond verklaard. We hebben het huis flink opgeknapt, ik ben druk bezig in mijn kruidentuintjes op het terras, ik geniet weer van het leven.
En ik en de kinderen en mijn vriend hebben veel lol samen, voelen ons rijk met de liefde die we hebben.
Alles los laten was de beste beslissing ooit, nog nooit heb ik zoveel geleerd van echt helemaal niks meer hebben, geen eigen huis, geen geld, alles achter laten, alle zekerheden laten wegvallen... Maar nog nooit eerder in mijn leven heb ik zo veel liefde gevoel, zoveel vertrouwen in de Godin, het universum, ook al was het soms mega hard, zwaar en wilde ik het opgeven.
Ik ben er nog niet, ik heb nog steeds dingen te verwerken, maar eerst had ik het gevoel een ongelukkig leven te hebben met gelukkige momenten. Ik kan zeggen dat ik nu een gelukkig leven heb met ongelukkig momenten, die er hopelijk steeds minder zullen zijn.
Ik laat het allemaal over me heen komen, geniet van zoveel dingen, mijn kleine meid groeit als kool, loopt, praat haar eerste woordjes, is verslaafd aan katten (is dat een klein meisjes iets? LOL) en doet niets lievers dan naar buiten en eten.
Mijn zonen doen het goed, mijn jongste heeft zijn draai weer gevonden onder mijn vleugels, is blij, gaat weer naar zijn oude school en is happy.
En most of all, mijn ex en ik kunnen elkaar vrienden noemen, gaan goed met elkaar om en ik ben daar trots op, het maakt het zo fijn allemaal voor de kids.
Ja het is goed :-)