Vandaag werd mijn jongste zoon 3 jaar. Voor mijn gevoel sluit ik nu een hele grote periode af. Een periode van 17 jaar in de kleine kindjes. Jamie-Dean is de laatste en nu is het baby er toch echt van af. Hij is een speciaaltje voor me, een sleutel. Zijn eerste jaar vol met zoveel leed om te vechten voor zijn leven door zijn morbus hirschsprung. Zijn eerste verjaardag bracht hij doodziek door in het ziekenhuis. Ik heb wat tranen gelaten zijn eerste jaar en hem bijna 3 keer verloren door medische blunders.
Op zijn tweede verjaardag was hij ziek en waren we in slecht gezelschap.
Maar dit jaar was het perfect. Hij was gezond, vrolijk en ineens zo groot. Hij had zijn favo taart, prinsessentaart (echt zweeds), kadootjes, zijn broers en zus om hem heen (al missen we grootste broer heel erg) en zijn grote vriend Nisse (onze overbuurman van 76 waar hij stapel op is) kwam ook nog op bezoek.
Onze kleine grote beer had een super dag en mama daardoor ook.
Toch raar om te bedenken dat deze ineens zo groot lijkt terwijl mijn oudste zoon in augustus 18 word haha.
Zo blij met zijn kadootjes. Een boekje.
Op zijn tweede verjaardag was hij ziek en waren we in slecht gezelschap.
Maar dit jaar was het perfect. Hij was gezond, vrolijk en ineens zo groot. Hij had zijn favo taart, prinsessentaart (echt zweeds), kadootjes, zijn broers en zus om hem heen (al missen we grootste broer heel erg) en zijn grote vriend Nisse (onze overbuurman van 76 waar hij stapel op is) kwam ook nog op bezoek.
Onze kleine grote beer had een super dag en mama daardoor ook.
Toch raar om te bedenken dat deze ineens zo groot lijkt terwijl mijn oudste zoon in augustus 18 word haha.
Zo blij met zijn kadootjes. Een boekje.
Nog een kadootje, met een lintje.
Hij is gek op badeendjes dus dit was pure blijheid!
Ome Danny en tante Nancy stuurde vingerpoppetjes, schot in de roos!
Kaarsjes uitblazen!
Ja een mooi dagje ^_^
Gefeliciteerd met je verjaardag Jamie-Dean, mijn kleine engel <3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten