Ik hartje Dalarna Zweden

We zijn hier nu een maand en ik ben verkocht. Ik hou van deze plek, van de natuur, van al het water, van het bos, de vele vogels, de lieve mensen, de rust, de zelfredzaamheid van mensen, de kameraadschap van de mensen onderling, het doe maar rustig dan doe je al gek genoeg-gevoel wat ze hier hebben. Alles mag en niets moet.

Al die dingen zijn fantastisch, en ik voel me fantastisch, nog nooit eerder in mijn leven heb ik me zo rustig, kalm en gelukkig gevoeld als dat ik nu doe en dat is fijn, heel erg fijn zelfs!
Ik sta energiek op en ga moe en voldoen naar bed.

Na een dag had ik hier een baan gevonden dus ook dat is fijn, ik werk nu plus minus 12 uurtjes als kamermeisje in hotel. Geen wereldbaan, maar ik ben bezig, ik ben onder de mensen en ik geniet elke dag van een prachtig uitzicht en zwaluwen die om me heen scheren als ik naar buiten loop. Voor mij dus geen straf.

Ik zie mijn kinderen spelen, eten als een stel hongerige wolven, wat de frisse lucht maakt hongerig én ook moe, dus vaak geen gedoe met slapen, want als ze hun kussen ruiken dan zijn ze vertrokken naar dromenland. Ik zie de aandacht die ze krijgen in het dorp, werkelijk iedereen is gek op ze. Er word met ze gespeeld, ze krijgen van alles, ze zijn ineens tig opa's oma's ooms en tantes rijker. En geloof me als ik zeg dat ze héél erg genieten van die aandacht, want in Nederland hadden ze amper wat.

Nu na een maand kan ik zeggen dat we beginnen te landen, ondanks dat het vakantie is, is er een ritme, vind ik het heerlijk om samen dingen te doen. Doen we elke ochtend uitgebreid ontbijten samen aan de grote tafel in de keuken en doen we de meeste klusjes ook samen.

De kinderen zijn al wezen fietsen, we zijn wezen vissen, manlief kwam van een vistripje met de buurman vanavond terug met een hele grote regenboogforel, we zijn in het bos geweest, hebben al 2 dorpsfeesten achter de rug en springen ons gek op de trampoline tot we omvallen van het lachen.

Groots genieten dus. De kinderen lijken zich zó thuis te voelen, nog geen moment heb ik ze gehoord over Nederland, niet ik mis dit of ik mis dat.
Nee alleen maar het is hier super, het is hier leuk en ik ben zo blij dat we hier zijn.
Dat laat mijn hartje dan weer zingen, want ik voel het net zo. :-)
Ik ben thuis gekomen <3

Finn met zijn paardenvriendjes

Gezellig snuffelen aan elkaar.

Een van de vele groenlingen die de bessen uit mijn boom komen eten.

Jaymz waagt zich ook aan een paardenkusje.

Blijkbaar vinden baby's kettingzagen mega cool (best eng haha)

Jamie-Dean eet ineens zelf met een lepeltje

En hebben we kraanvogels op het veld 200 meter van ons huis. Zo gaaf!

Life is good!