Ppff in mei schreef ik mijn laatste blogje. In de chaos van alledag kwam ik er maar niet aan toe om iets te schrijven. Om ook maar iets te doen voor mezelf.
Met onze kleine man gaat het goed, 15 augustus hebben ze besloten hem botox injecties te geven in de kringspieren in het laatste stuk van de darmen. 100% helpen doet het niet, maar hij poept nu wel een beetje zelf en dat betekend dat we hem niet meer elke dag een darmspoeling hoeven te geven.
Maar nog steeds weten ze niet wat er nou mankeert en wordt ik gek van dokters die niet luisteren Dus eind november weer een belafspraak en dan de maand erna waarschijnlijk nieuwe botox.
Maar nadat we 15 augustus een mega zware dag gehad hadden in het ziekenhuis met ons babietje, kreeg ik 16 augustus van mijn ex man, mijn kleine meisje levenloos terug.
Ze was compleet van de wereld en uiteindelijk belande ik op de spoedeisende hulp met een code rood.
Diagnose, hersenvliesontsteking.
Nu 2 maanden later ben ik daar nog kapot van. Vooral de ruggenmergpunctie zal ik niet snel meer vergeten en de kneuzen van artsen die geen infuus kunnen zetten. Een week lang ben ik dag en nacht in het ziekenhuis geweest om voor mijn dochter te zorgen en na 2 dagen lag mijn baby er ook, want vriendlief belde dat ook hij 40 graden koorts had.
Drie dagen lang kon hij blijven om gelukkig naar huis gestuurd te worden met een virus en godzijdank niet ook hersenvliesontsteking.
Maar geloof me zoiets heeft zijn weerslag.
Gelukkig zijn ze er allebei helemaal boven op gekomen. En beiden zo gezond als een visje.
Ik daarentegen doe het wat minder goed. Afgelopen maandag kreeg ik te horen dat mijn hersentumor waarschijnlijk weer groeiende is :-( Over 5 weken mag ik terug komen om weer bloed te laten prikken voor mijn hormoonwaardes en een plan wat we gaan doen.
Ook kreeg ik diagnose burnout van mijn huisarts, oh goody.
Maar verder probeer ik zo vrolijk mogelijk verder te huppelen. Als is dat soms wel lastig.
Voor nu laat ik het maar even bij deze update. Was al heftig genoeg denk ik. ;-) Tot snel :-)
Jezus. Tranen in mijn ogen. Wat een shit moeten julie doorstaan zeg. Als ik iets kan doen, al is het maar een luisterend oor/lezend oog bieden, dan doe ik het graag. Heel veel kracht en wijsheid toegewenst!
BeantwoordenVerwijderenLief van je Dee! <3
VerwijderenNou begrijp ik dat er geen up date was over je zoontje.
BeantwoordenVerwijderenWat moet jij het zwaar gehad hebben de afgelopen tijd.
Hoop oprecht dat je kracht krijgt om dit gevecht weer aan te gaan.
Heel veel sterkte van mij iemand die af en toe hier mee leest.