Liefde

"Ik heb een man ontmoet en ik ben verliefd op hem geworden. Dat heb ik mezelf toegestaan om de heel simpele reden dat ik geen enkele verwachting van hem heb. Ik hield het niet meer vol om zonder liefde te leven; de grens was bereikt. Wat de toekomst brengt weet ik niet, maar weten dat ik mijn andere helft heb ontmoet zullen de dingen die ik heb beleefd, de problemen en het verdriet doen verbleken door deze ontmoeting.
Ik zou graag voor hem willen doen wat hij voor mij heeft gedaan. Ik heb veel nagedacht en ik ontdekte dat het geen toeval was dat wij elkaar ontmoette in Frankrijk; de belangrijkste ontmoetingen worden door onze ziel geregeld, nog voor onze lichamen elkaar zien. Meestal vinden dit soort ontmoetingen plaat wanneer we een grens bereiken, wanneer we de behoefte voelen om in emotioneel opzicht te sterven en wedergeboren te worden. De ontmoetingen zijn al geregeld, maar heel vaak gaan we ze uit de weg. Toch, als we wanhopig zijn, als we niets meer te verliezen hebben, of als we overlopen van levensvreugde, dan toont het onbekende zich en verandert ons universum van koers. 
Iedereen kan liefhebben, want met deze gave zijn we geboren. Sommigen doen het spontaan goed, maar de meesten moeten het opnieuw leren, moeten leren graven om zich te herinneren hoe het ook al weer moest. Iedereen -niemand uitgezonderd- moet zijn emoties uit het verleden op de brandstapel verbranden, sommige blije en verdrietige dingen, sommige fouten -en het hertellen ervan- opnieuw beleven, tot het ons lukt om de rode draad te zien, het voortdurend weerkerende motief dat achter iedere nieuwe ontmoeting schuilgaat; ja, zo'n rode draad is er.
En dan leren de lichamen de taal van de ziel spreken, seks is die taal. 
Dat is iets wat ik de man, die mij mijn ziel teruggaf, kan geven, ook al weet hij niet welke rol die taal in mijn leven speelt. Want toen hij naar me keek opende hij een deur, alsof hij een dief was; maar toen hij wegging, nam hij niets van me mee, integendeel, hij liet een geur van rozen achter-hij was geen dief, maar een bruidegom die me een bezoek bracht.
Ieder mens leeft zijn eigen verlangen; het maakt deel uit van zijn schat, al is het een emotie die iemand op de vlucht kan jagen, over het algemeen brengt het iemand die belangrijk is dichterbij.
Het is een emotie die mijn ziel heeft uitgekozen, en die zo intens is dat hij alles en iedereen om me heen kan besmetten.
Iedere dag kies ik de werkelijkheid waarmee ik wil leven. Ik probeer praktisch te zijn, efficiënt, professioneel. Maar ik zou graag het verlangen aan mijn zijde hebben, als mijn maatje, altijd.
Niet uit verplichting, niet om de eenzaamheid te verzachten, maar omdat het fijn is, erg fijn."


Copyright by paulo coelho (iets aangepast door mezelf)